-Θα τα καταφέρουμε, μου ψιθυρίζει και αυτό με κάνει να αφήσω τους λυγμούς μου ελεύθερους...
-Το ελπίζω, απαντάω μέσα στo κλάμα μου. Ανέβα πάνω να δεις την μαμά, σε παρακαλώ. Εγώ θα μαζέψω ότι μπορώ εδώ κάτω και μετά θα δούμε τι θα κάνουμε..
Μου γνέφει καταφατικά και με αφήνει από την αγκαλιά του. Κατευθύνεται προς το δωμάτιο της μαμάς..
Σηκώνομαι πάνω, μαζεύω όσες δυνάμεις μου έχουν απομείνει και πηγαίνω προς το μέρος του μπαμπά..
Σκύβω κοντά του, βουρκώνω πάλι. Το πρόσωπό του είναι ήρεμο, γαλήνιο, ειρηνικό.. Μοιάζει σαν να είναι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου.. Του ακουμπάω απαλά το μάγουλο λυπούμενη για ότι έγινε.. Ξαφνικά μια ανάμνηση ξεπηδάει μπροστά στα μάτια μου που με κάνει να αποτραβηχτώ απότομα..
~Flashback~
-Και πώς το λένε αυτό το παιχνίδι μπαμπά;
Δεν μου απαντάει, απλά με κοιτάει. Με τρομάζει λίγο.
Μου δένει τα μάτια με την μπλούζα του, γιατί να κάνει κάτι τέτοιο ο μπαμπάς;
-Γιατί μου δένεις τα ματ-
-Σςςς, μου κάνει, δεν μιλάμε σε αυτό το παιχνίδι..
Το βλέμμα του είναι περίεργο! Μα τι παιχνίδι μπορεί να είναι αυτό που δεν μιλάμε.. Και πώς θα γελάσω αν μου έρθει, ε;
-Σε αυτό το παιχνίδι είμαστε ήσυχοι! Γιατί είναι μυστικό παιχνίδι.. Αν το μάθουν κι άλλοι δεν θα έχει πλάκα. Κατάλαβες;
Κάνει κόμπο την μπλούζα του πίσω από το κεφάλι μου.
Κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου. Έτσι κι αλλιώς τον αγαπάω τον μπαμπά, τον εμπιστεύομαι. Πάντα έχει ωραίες ιδέες για παιχνίδια! Σαν εκείνο με τα αγγίγματα, η μύτη του κάθε φορά που την ζούλαγα έκανε ήχο! Εκείνος με ακουμπούσε πάντα στο πιπί.. Με γαργαλούσε εκεί κάτω οπότε γέλαγα! Του αρέσει να με βλέπει να γελάω, να είμαι χαρούμενη!
Ακούω το φως να κλείνει..
Με μια κίνηση με ξαπλώνει πίσω. Μα, για ύπνο θα πέσουμε; Δεν θα μπορούμε να δούμε με τόσο σκοτάδι!
Ανασαίνει πολύ βαριά, καταλαβαίνω πως κατεβάζει το παντελόνι του.. Ανησυχώ λίγο. Δεν κάνει έτσι ο μπαμπάς..
Αφαιρεί το παντελόνι μου βιαστικά και κατεβάζει το βρακάκι μου..
Η μαμά μου έχει πει πως δεν πρέπει να αφήνω κανέναν να μου ακουμπάει το βρακάκι.. Μόνο αυτούς που εμπιστεύομαι!
VOUS LISEZ
You can keep a secret, can't you? #SPBC2023 #WCBC2324
Roman pour AdolescentsΞεσπάω σε τρανταχτά γελια, έτσι, να κάνω εντύπωση και βγαίνω έξω χτυπώντας την πόρτα στη μούρη του Στεφάνου. Έτσι, για σπάσιμο.. -Μάλακα, είσαι τόσο ηλίθια.. Αυτό ήταν, θα το κάνω και ότι γίνει.. Απλά εύχομαι να με ακολουθήσει όπως κάθε φορά. -Ναι...