«Ήθελα να 'ξερα τι κάνατε τόση ώρα εκεί μέσα» λέει ο Φίλιππος και η μόνη αντίδραση που αρμόζει σε αυτή την περίπτωση είναι η χειρονομία που βγήκε αυθόρμητα και από τις δυο μας.
Δεν περίμενα άλλη αντίδραση από τα αγόρια εκτός από τα συνηθισμένα ανώριμα «ΩΩΩ» που επιλέγουν να κάνουν.
«Τι λέγατε;» ρωτάει η Θάλεια ενώ κάθεται δίπλα από τον Πάνο αφήνοντας σε εμένα κενή την θέση δίπλα από τον Άρη.
Με τον Άρη γνωριζόμαστε αρκετά χρόνια. Πάντα τον θυμάμαι στο σπίτι, από πιο μικροί που ήμασταν. Ερχόταν τα Σαββατοκύριακα και παίζαμε οι τρεις μας με τον Πάνο. Ο μπαμπάς τού είχε τρελή αδυναμία.
Ο καναπές είναι γωνιακός και μεγάλος. Σε αυτόν κάθονται ο Πάνος με την Θάλεια από την μια πλευρά, ο Φίλιππος με τον Άρη κι εμένα στο μεγαλύτερο κομμάτι του, ενώ ο Κώστας με τον Στέφανο στις δύο πολυθρόνες.
Ο Άρης κάνει χώρο πάνω του ανοίγοντας το χέρι του για να κάτσω εκεί. Είμαστε αγκαλιά, όπως όταν ήμασταν μικροί. Είναι πιο μεγάλος από τον πάνω κατά πολλούς μήνες, άρα ήταν πολύ μεγαλύτερος και από εμένα. Πάντα με "πρόσεχε".
Δεν περνάνε απαρατήρητες οι κινήσεις μας από το βλέμμα του Στέφανου. Μάλλον τον ενοχλεί.. μάλλον.
«Συγνώμη» διακόπτω ξαφνικά τη συζήτηση, «Ο Γιώργος, πού είναι;»
«Μπύρες» απαντά κοφτά ο Στέφανος κάνοντάς μας όλους να τον κοιτάξουμε.
Δεν μίλησε κανείς στην απάντησή του.
Ευτυχώς το όλο άβολο της κατάστασης διέκοψε το κουδούνι. Κάνω κίνηση να σηκωθώ, όταν τον βηματισμό μου σταματά ο Κώστας ο οποίος επιμένει να ανοίξει. Δε φέρνω αντίρρηση και τον αφήνω να υποδεχτεί όσους έχουν έρθει.
Με παραξενεύει το γεγονός της ξαφνικής του ανάγκης να υποδεχτεί εκείνος στο ξένο σπίτι.
Γυρίζω το βλέμμα μου στον Στέφανο πριν ανοίξει ακόμη η πόρτα για να μου εξηγήσει τι συμβαίνει.
Δεν προλαβαίνει να μιλήσει και η πόρτα ανοίγει. Από πίσω είναι φυσικά ο Μάρκος και η Ρένα η οποία με το που βλέπει τον Κώστα κοκκινίζει ολόκληρη.
Χαιρετιούνται μεταξύ τους αφήνοντας σε εμένα το ελεύθερο να τους αγκαλιάσω όπως πρέπει.
Η Ρένα κρατάει στα χέρια της μια τσάντα η οποία από ότι καταλαβαίνω έχει ρούχα μέσα και συγκεκριμένα... φορέματα.
ESTÁS LEYENDO
You can keep a secret, can't you? #SPBC2023 #WCBC2324
Novela JuvenilΞεσπάω σε τρανταχτά γελια, έτσι, να κάνω εντύπωση και βγαίνω έξω χτυπώντας την πόρτα στη μούρη του Στεφάνου. Έτσι, για σπάσιμο.. -Μάλακα, είσαι τόσο ηλίθια.. Αυτό ήταν, θα το κάνω και ότι γίνει.. Απλά εύχομαι να με ακολουθήσει όπως κάθε φορά. -Ναι...
