Chapter 27

33 4 2
                                    

Βλέποντας την κατάστασή μου με παίρνει αγκαλιά. Με κρατάει κοντά του και τυλίγει τα χέρια μου στην πλάτη μου. Με κάνει να νιώθω ασφαλής!

«Λίνα, πάμε να φύγουμε από εδώ» μου λέει χαμηλόφωνα στο αυτί. 

Stefanos' POV

Δεν αντιδρά. Της μιλάω και δεν κάνει τίποτα. Δεν την αδικώ βέβαια. Τόσα έχει περάσει. Αυτό όμως την αποτελείωσε.

Με τον Πάνο όντως αράζουμε μαζί. Κάνουμε κολλητή παρέα τα τελευταία 2 χρόνια. Είναι πολύ καλό παιδί! Καλά, όχι ότι η Λίνα δεν είναι. Είναι πραγματικά πολύ ξεχωριστή.. Όχι σαν όλες τις άλλες που απλά θέλουν να τις πηδήξεις. Έχει ενδιαφέροντα και αυτό είναι αρκετό. Ο Πάνος μού έχει μιλήσει για την αδελφή του, της έχει υπερβολική αδυναμία. Την αγαπάει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ. Έχουμε κάνει άπειρες συζητήσεις για εκείνη. Μου έχει μιλήσει για τα σχέδιά της, τα όνειρα που έχει, τις ιδέες της, τα πράγματα που της αρέσουν.. Μου έχει μιλήσει -εννοείται- για την οικογένειά τους. Ξέρω στα αλήθεια πολλά περισσότερα από όσα νομίζει η μικρή από εδώ. Μου έχει μιλήσει για τον πατέρα τους, τι πατέρας δηλαδή.. κάθαρμα με τα όλα του. Τον είχα δει μια φορά. Από τις κινήσεις του και μόνο καταλάβαινες το ποιόν του. Νευρικός, απότομος, αγενής.. όχι με εμένα, με τον γιο του. Είχα έρθει σπίτι τους πέρυσι και τον είχα πετύχει. Φαινόταν ότι ήταν μαλάκας ο άνθρωπος. ΕΥΤΥΧΩΣ γλίτωσαν. Έπρεπε να φύγει.. και καλύτερα δηλαδή που τον στείλανε, αν έμενε εδώ έτσι κι αλλιώς μόνο πόνο θα μοίραζε, ότι έκανε τόσα χρόνια δηλαδή. Η Λίνα δεν ξέρει ότι ξέρω. Βασικά δεν γνώριζε καν ότι κάνουμε παρέα με τον αδελφό της! Σε ότι αφορά την μητέρα τους.. πραγματικά ήταν απίστευτος άνθρωπος. Πωω, πόσο σκατά ακούγεται το "ήταν" όταν το λες για έναν νέο άνθρωπο. Η Ηλέκτρα ήταν ίσως και ο ανεκτικότερος άνθρωπος που έχει περάσει ποτέ από αυτή την πλάση. Την έβλεπα κι αυτή αραιά και πού στο σπίτι, πάντα έλειπε σε δουλειές. Ούσα δικηγόρος βλέπεις η δουλειά στο γραφείο, τα δικαστήρια, οι συναντήσεις σε σπίτια πελατών της ή φιλικά νεόπλουτα τραπέζια που ήταν καλεσμένη την κρατούσαν αρκετές ώρες μακριά από το σπίτι της. Από όσο ξέρω βέβαια έκανε το καλύτερο για τα παιδιά της. Προσπαθούσε να μην τους λείψει τίποτα! Καλά μην αδικώ και τον άλλο. Και ο Μάριος πρόσφερε στο σπίτι την "πατρική" φροντίδα. Αρχίδια.. Τώρα που το σκέφτομαι μόνο χρήματα έφερνε, όλα τα άλλα ήταν ένα απλό προσωπείο.. Γιατί τα χρήματα, και κρατήστε το αυτό, δεν φέρνουν την ευτυχία. Νόμιζε πως η δουλειά του στο σπίτι τελείωνε με το που άφηνε τα λεφτά στο τραπέζι. Δεν πάει έτσι αδερφέ..

You can keep a secret, can't you? #SPBC2023 #WCBC2324Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz