Ποια να κοιτάζεις;
Πόσο ντέρτι μάιντ είσαι; ΓΙΕΣ το υποσυνείδητό μου. ΣΚΑΣΕ.
«Όλα καλά;» με ρωτάει και με βγάζει από τις σκέψεις μου. Και τι σκέψεις.. βαθυστόχαστοι αναλογισμοί λέγονται αυτοί.
«Ναι όλα καλά» λέω βιαστικά, «Απλά τελείωνε για να μπω κι εγώ..»
Έκανε και λούσιμο το παιδί μας.
«Χέσε τώρα τα μαλλιά, πήγαινε στο δωμάτιό μου να ντυθείς και κατέβα ΑΜΕΣΩΣ κάτω.»
Βγαίνει από το μπάνιο, παίρνει τα πράγματά του και κλείνει την πόρτα πίσω του. Γδύνομαι γρήγορα γρήγορα, βάζω τα ρούχα μου στα άπλυτα. Μπαίνω αμέσως για μπάνιο. Άντε, θα ρίξω κι εγώ ένα λούσιμο, δεν τους ντρέπομαι και τοοόσο τους κάτω.
Βγαίνω από τα μπάνιο, σκουπίζομαι, ντύνομαι και παίρνω τις πετσέτες μαζί μου. Με το που φτάνω στις σκάλες το βλέμμα του Πάνου και του Στέφανου πέφτουν πάνω μου. Οι άλλοι δύο μπαρμπάδες δεν βλέπουν την σκάλα, έχουν πλάτη σε αυτή οπότε... ναι.
Δεν τους δίνω σημασία και βγαίνω στο μπαλκόνι της κουζίνας. Απλώνω τα πράγματα και κατευθύνομαι στο σαλόνι. Τα μαλλιά μου είναι βρεγμένα οπότε τα σκουπίζω τώρα που μπορώ, πειράζει; δεν πειράζει..;
Πηγαίνω και κάθομαι μαζί με την πετσέτα στο μπράτσο του καναπέ που έχει αράξει ο Στέφανος. Ας δείξουμε τέλος πάντων λίγο οικειότητα ο ένας με τον άλλο.
Ξαφνικά αισθάνομαι ότι πέφτω.
Α, όχι, καμία σχέση.
Απλά ο Στέφανος από εδώ αποφάσισε να με πάρει στα πόδια του για να κάτσω πάνω του.
Τι σόι ζευγάρι είμαστε άλλωστε;
«Άντε να φεύγουμε κι εμείς» λένε, «Μην καθόμαστε άλλο και σας ενοχλούμε..»
«Ω, μα ποια ενόχληση;» λέει ο Στέφανος.
Προσπαθώ να μην γυρίσω να τον κοιτάξω απότομα. Συγκρατήσου Λίνα, ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΟΥ.
«Δεν θα καθίσετε μαζί μας για φαγητό;» συνεχίζει τάχα θιγμένος.
«Όχι όχι, μας περιμένουν έτσι κι αλλιώς σπίτι μας. Θα τα ξαναπούμε σύντομα..»
Ναι άλλο που δεν θέλαμε. Μην σας χάσουμε..
«Να σας ανοίξω» λέω χαμογελαστή και ο Στέφανος κρατάει το χέρι μου. Έρχεται κι αυτός μαζί μου.
«Κύριοι, χάρηκα πολύ για την γνωριμία» λέει και αποχαιρετιούνται.
Με κρατάει από την μέση με το ένα χέρι του και με το άλλο κάνει χειραψία..
CZYTASZ
You can keep a secret, can't you? #SPBC2023 #WCBC2324
Dla nastolatkówΞεσπάω σε τρανταχτά γελια, έτσι, να κάνω εντύπωση και βγαίνω έξω χτυπώντας την πόρτα στη μούρη του Στεφάνου. Έτσι, για σπάσιμο.. -Μάλακα, είσαι τόσο ηλίθια.. Αυτό ήταν, θα το κάνω και ότι γίνει.. Απλά εύχομαι να με ακολουθήσει όπως κάθε φορά. -Ναι...
