You can keep a secret, can't you? #SPBC2023 #WCBC2324

Chapter 29

[...]

«Πάνο, Πάνο ξύπνα. Έχουμε αργήσει, Πάνο!»

Η ώρα έχει πάει 9 παρά και ήδη έχουμε χάσει την πρώτη ώρα. Και μέχρι να ετοιμαστούμε... θα χάσουμε και την δεύτερη. Τρεις μέρες τώρα δεν κάνουμε κάτι άλλο, μόνο αργούμε. Εντάξει, μπορώ να μας δικαιολογήσω. Είναι πολλά πράγματα που γίνονται τώρα τελευταία. Ήταν η κηδεία της μαμάς, τα τηλέφωνα με τις μεταφορικές και οι συνεννοήσεις, το σπίτι που ετοιμάζουμε σιγά σιγα, τα μαθήματα.. Είναι πολλά πράγματα που πρέπει να γίνουν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. 24ώρες δεν είναι καν αρκετές ΚΑΙ για να κοιμηθείς.. Ίσα ίσα φτάνουν για όλες τις δουλειές που πρέπει να γίνουν.

Προσπαθώ να δείχνω καλά, ήρεμη. Δεν είναι δύσκολο, αλήθεια! Το γεγονός ότι μέσα μου βράζω από μίσος για τον πατέρα μου και ταυτόχρονα παγώνω με τον θάνατο της μαμάς μου, μου προκαλεί ισοστάθμιση των συναισθημάτων μου και έτσι μπορώ και προχωράω κάπως πιο φυσιολογικά.

Βρίσκομαι ήδη στην κουζίνα και ετοιμάζω πρωινό. Ο Πάνος κατευθύνεται βαριεστημένα στο μπάνιο. Μου λέει από μακριά ένα καλημέρα και κλείνει την πόρτα. Του ετοιμάζω καφέ. Ίου, πώς το πίνει αυτό το πράγμα;

Βάζω σε ένα μπολ δημητριακά με γάλα και κάθομαι στο τραπέζι. Ευτυχώς δεν καθυστέρησαν καθόλου να έρθουν τα πράγματά μας. Κυριακή πέθανε, Δευτέρα έγινε η κηδεία, μέχρι την Τρίτη είχαν έρθει όλα. Το σπίτι βγάλαμε σε πώληση. Μεζονέτα με κήπο, τρία δωμάτια, ευρύχωρη κουζίνα και σαλόνι με θέα το βουνό. Όποιος το έχει δει μέχρι στιγμής στις αγγελίες έχει δείξει ΑΠΕΙΡΟ ενδιαφέρον. Η μοναδική τους ερώτηση είναι, "Πώς αφήνετε τέτοιο σπίτι;" . Και πού να 'ξεραν τι συνέβαινε σε αυτό το τόσο όμορφο σπίτι..

«Σου ετοίμασα καφέ» λέω στον αδελφό μου χαμογελαστή.

Αρπάζει την κούπα από το τραπέζι και πίνει λίγο.

«Με πήραν τηλέφωνο χθες το βράδυ για το σπίτι..» λέει και φαίνεται αρκετά σκεπτικός.

«Ναι, και;» απαντάω εγώ.

«Η τιμή που μου πρότειναν είναι εξωφρενικά μεγάλη.»

Στην αγγελία γράφουμε τιμή συζητήσιμη με όριο εννοείται στα 300.000 ευρώ. Λειτουργούμε δηλαδή με την μέθοδο του πλειστηριασμού. Δεν είμαι σίγουρη αν γίνεται αυτό, εμείς όμως το κάναμε..

«Και για πόσα χρήματα μιλάμε;» λέω ενώ τρώω μια τεράστια μπουκιά δημητριακών.

«Γύρω στα 600 χιλιάρικα» λέει χαλαρά.