You can keep a secret, can't you? #SPBC2023 #WCBC2324

Chapter 39

«Δεν το νομίζω»

«Νομίζω εγώ, άντε πηγαινε τώρα. Όλα καλά» του κάνει νόημα να φύγει.

Παίρνει το οκ και από εμένα και απομακρύνεται σιγά σιγά.

Αφού τον χάσω από το οπτικό μου πεδίο πλησιάζω ξανά την Λίνα. Την ακουμπάω στην μέση.

«Στέφανε» με μαλώνει «Όχι»

Κατσουφιάζω την έκφρασή μου.

«Δώσε μου τα κλειδιά»

Με μια κίνηση τα βγάζω από την τσέπη μου και της τα προσφέρω.

Οι αναστολές μου και η αίσθηση του φόβου έχουν πέσει τόσο πολύ λόγω του αλκόολ, που δεν καταλαβαίνω και πολλά.

«Πού έχεις παρκάρει την μηχανή;» ρωτάει και με παίρνει από το χέρι σαν μικρό παιδάκι για να την ακολουθήσω.

Φτάνουμε μπροστά της και βάζει το κλειδί στην μίζα.

«Ανέβα» με προστάζει και δεν κάνω τίποτα άλλο από τα να την ακούσω.

Θυμάμαι πρωτού κάτσω, πως κρατάω το κράνος και σταματάω την οποιαδήποτε κίνησή μου. Επιστρέφω ξανά μπροστά της όσο φτιάχνει τα μαλλιά της.

Της το δίνω.

«Δεν υπάρχει περίπτωση Στέφανε μου»

Δεν υπάρχει περιπ-

'Ωπα, για μια στιγμή..

Με είπε Στέφανέ μου;

«Θα το βάλεις εσύ αυτό» συνεχίζει.

Με είπε Στέφανε μου..

Η καρδιά μου χτυπάει πιο γρήγορα από ποτέ.

Το κρατάω στα χέρια μου και ανασηκώνω τους ώμους μου. Ανεβαίνω στην μοτοσυκλέτα και την περιμένω να κάτσει.

Κάνει κι εκείνη το ίδιο. Στερεώνεται καλά στο κάθισμα και μετράει της αποστάσεις στα χέρια και στα πόδια για να καθίσει σωστότερα. Είναι μπρούμητα μπροστά μου κι εγώ ακόμα με τον κορμό μου όρθιο ακριβώς από πίσω της.

«Ότι θα με πήγαιναν βόλτα με την ίδια μου την μηχανή, και μάλιστα εσύ ποτέ δεν το πίστευα,.» λέω σχεδόν γελώντας.

Η στάση μας δεν βοηθάει καθόλου αυτή τη στιγμή παρεμπιπτόντως. Σε λιγότερο από λεπτό θα έχουμε ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΚΕΙ ΚΑΤΩ.

Βάζει μπροστά.

«Φόρεσε το κράνος» λέει πιο δυνατά για να ακουστεί μέσα στον θόρυβο.

Την αγνοώ.

«Στέφανε, δεν θα το ξαναπώ»

Γελάω με την συμπεριφορά της. Ανασηκώνομαι από την θέση μου, παίρνω το κράνος και στα δυο μου χέρια, το γυρνάω και της το φοράω.