Ela: Ruh hastası mısın sen, ne diye kafa atıyorsun çocuğa ?
Alef: Ruhu'na hasta olduğum doğru
Alef: ve o it çok fena asabımı bozdu
Ela yazıyor
Görüldü
Alef: Sana ne demiştim kaçak ?
Alef: Sen bana bir adım atsan ben sana bir nefes uzaktayım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
8. Bölüm | Kelebek Etkisi
"Ne içiyoruz gençler?" Kerem herkesin siparişini garsona iletirken ben yanımdaki Fatih'in konuşmasını dinliyordum.
"Ne güzel oldu ya böyle çıkmak, daralmıştım bizimkilerden."
" Sorma abi ya sınav yüzünden çok üstüme geliyorlar benimde,"
Hepsi sıkıntıyla onaylayan şeyler söylerken sessiz kalmıştım. "Demir amca bir şey demiyor mu ?" diye sordu İnci. "Hiç sesin çıkmadı?"
"Babam karışmaz ya..."
Kinayeyle gülümsedi. "Prenses bu konuda da şanslı o zaman, ne iyi."
Bu niye gelmişti ya
Ha doğru, Alef gelir belki diye demişti Kaan.
Ama Alef yoktu. Gelmeyecekti galiba çünkü biz oturalı yarım saat olmuştu. Diğer tarafımda oturan Kaan sağ ayağını o kadar çok sallıyordu ki en sonunda dayanamayıp bacağına elimi koydum. "Sabit tut şunu sinir oldum."
"Pardon kanka ya" diyerek bacağını sallamayı bıraktı. Yine de sabırsız görünüyordu. Merak ederek "Neyin var senin ?" diye sordum.
"Yok bir şey, genel"
Geçiştirdikten çok değil birkaç dakika sonra mekandaki müzik çok sesli olmadığı halde kulağıma doğru eğilerek konuştu. "Rüveyda gelmiyor mu ?"
Derdi bu muydu?
Ciddi olup olmadığını anlamak adına yüz ifadesini inceledim birkaç saniye boyunca.
Gerçekten merak ediyordu.
Öylesine bir merak değildi bence bu. Mesajlaşırken de garipsemiştim. Ondan hoşlanıyor olabilir miydi?
Rüveyda'nın söyledikleri takılmıştı aklıma. Kaan onu istemediği için gitmediğini söylemişti buluşmalarına. Yanlış anlamıştı o kadarını biliyordum. Çünkü Kaan sınıfta herhangi birini dışlayacak son insandı.
"Sen konuştun değil mi onunla?" Ben cevap vermemişken ikinci bir soru yöneltti.
Gülüşümü gizlemeye uğraşarak "Konuştum " dedim. "Gelmeyecek ama o"
Yüzündeki hayal kırıklığı saniyelikte olsa gözümden kaçmamıştı. Bir şey diyecek gibi oldu ama sonra önüne döndü kaşlarını çatarak. "Neyse ya gelmezse gelmesin."
Kerem olayı anlamaya çalışıyordu. "Kim abi ?"
"Kelebek yine bize takılmak istememiş her zamanki gibi onu diyordum" diye homurdandı.
Kelebek Rüveyda'nın voleybol takımındaki lakabıydı. Okuldaki herkes onun voleybol takımının fazlasıyla yetenekli kaptanı olduğunu biliyor ve çok hızlı hareket ettiği için ona bu şekilde sesleniyorlardı.
