Alef | Texting

40. Bölüm

Kaos en sevdiğim şeydir size hiç söylemiş miydim ?

40. Bölüm | Benim İşim Daha Uzun

Günlerdir evden çıkmıyordum. Yarı yıl tatili öncesi son hafta okula zaten giden olmuyordu. Okula gitmese bile sınıfımın her gün bir planı vardı.

Hiçbirine gitmemiştim çünkü onunla karşılaşmak istemiyordum.

Bende bana güvenmeyen birini istemezdim. Haksız mıydı ? Ben o aptalca düşünceyi bir anlık bile olsa sorgulamıştım.

Alef ise bunu hiç yapmamıştı. Mert onu aldattığımı tüm okula yaydığı zaman buna ihtimal bile vermemişti.

O bana güvenmeyi seçmişken ben öylesine birinin lafına bakarak ondan şüphe duymuştum.

Sana dokunmam bile demişti. Yeter ki öyle bakma.

Bunu bile ona verememiştim. Sorunlu olduğumun ve kendimdeki kusurların bu kadar farkına varmak beni ciddi anlamda sarsmıştı. Aklımdaki zehirli düşüncelerin fitilini ateşleyen ufacık bir olay sevdiğim herkese ve her şeye zarar veriyordu.

Ben bu muydum ?

Sevmek ona iyi gelmiyordu. Hayır sevmek değil sevmek herkese iyi gelirdi. Ona iyi gelmeyen beni sevmekti.

Bunu söylediği ilk an kalbimi kırmak için olduğunu düşünmüştüm ama artık haklı olduğunu biliyordum. Ona iyi gelmiyorken bir ilişki yaşamak için diretemezdim. Kendimi affetirsem ya da onu affetsem bile bize inancım kalmamıştı.

Bazı insanlar birlikte olmamalıydı.

Belki de bizde o insanlardandık.

Telefonum ikinci kez çaldığında sıkıntıyla bir nefes verdim dışıma. "Alo bebiş ne yapıyorsun?"

"Yatıyorum İrem. Ölmeyi bekliyorum."

"Of Ela" dedi bıkkınca. "Çık artık kızım şu yataktan. Hem bilmiyor musun sen, en iyi ayrılığı atlatma yöntemi nedir ?"

"Nedir ?"

"İnsan içine karışmak hayatım. Tek erkek Alef mi kaldı canım ?"

Yüzümü buruşturdum. Ondan başkasını istemiyordum. Onu istiyordum. Ama bana git demişti. Elini de çekmişti.

Alef benden vazgeçmişti.

"Salakça fikirlere kapılma ama geleceğim." Gözlerimi devirip "Sadece kafa dağıtmak için" diye ekledim. "Biz bize olacağız ayrıca."

"Ama Can ve Ortay maç izlemeye gidecek bu gece. Ben flörtümle konuşmuştum."

Arkadaşımın ciğerini bildiğim için "İrem" dedim sıkıntıyla. "Bana bak flörtünün arkadaşı falan çıkarsa bir yerden seni keserim."

"Ya haftalar oldu Ela. Siz ayrıldınız. Ne evden çıkıyorsun ne bir şey..."

"İrem!"

"Tamam ya" dedi. "Gelmeyecek kimse falan, sen ve ben. Yeter ki çık şu evden."

"İyi" diyerek kapattım telefonu. Yataktan zorla kalkıp kendimi duşa attım. Üzerime sade bir şeyler geçirip makyaj bile yapmadan evden çıkacaktım ki telefonuma gelen mesajla adımlarım duraksadı.

İrem: Bir şey soracağım ama sakin olacaksın

Ela: Ne

İrem: Sakin misin ?

Ela: Biraz daha sorgularsan olmayacağım İrem

İrem: Alef'i görmüş olabilirim

İrem: Ve sanırım yanında bir kız vardı