Alef | Texting

43. Bölüm

Merhaba..

Size çok önemli bir iki sorum olacak şimdi hazır mıyız ??

Finalimiz ellinci bölüm mü olsun altmışıncı bölüm mü?

Finale kadar hayal ettiğiniz yazmamı istediğiniz sahneler var mı ? Eğer varsa bırakın buraya. Çünkü istediğiniz sahneleri yazmaya bayılıyorum.

Kitap bittikten sonra özel bölüm istiyor musunuz?

[ Alef bu bölümde zeytinli poğaça içindeki zeytin gibi. Ne demek istediğimi okuyunca anlarsınız bskdbjf ]

43. Bölüm | Sizin Doğrunuz Budur Belki

"Sana kızgın değilim." Saçlarını geriye atarak "Aksine" dedi. "Sana bir özür borcum var."

"O gün yaşananlar senin suçun değildi." Bu söylediğim onu güldürdü sadece. Önümüzdeki şişelerden birine uzandı ve kapağına asıldı.

Bana çevirdi başını "Hangisi ?"

"Tuborg" Yüzünü buruşturdu. "Sen dayılar gibi tombul Efes almışsın kendine" dedim alayla. "Beni eleştirme."

"Haklısın," Gözünü kaçırdı. "Benim tercihlerim ne kadar iyi ki sana laf edeceğim zaten."

"Bak o tepkim..." Kendimi nasıl açıklamam gerektiğini bilemedim o an için. Biraz sessiz kaldım. Kelimeleri toparlamak adına biramdan birkaç yudum aldım. Serinlik hissi içimdeki kasveti dağıtmış gibi saçlarımı kulak arkası ettim ve konuşmaya başladım. "Seninle alakalı değildi aslında. Uyuşturucu benim için ciddi bir problem."

"Haklısın Ela. O tepkinde de düşündüklerinde de. Kim olsa aynı tepkiyi verirdi. "

"Belki." diyerek omuz silktim. "Ama haklı değilim. Bildiğim bir şey varsa o da bu hayatın adil olmadığıdır. Kim hayatın hangi yüzüyle karşı karşıya kalmış bilmeden yargılamak doğru değildi."

"Orası öyle." Yüzünde acı bir tebessüm belirdi. "On iki ya var ya yoktum" dedi bir anda. "Alef beni sokakta erkeklere kafa tutarken görmüştü. Çocuklarla bir erkek çocuğu gibi kavga ediyordum o zamanlar. Elim de maşalıdır bak benim-" diyerek şişesini uzattı.

"Şerefe"

Büyük bir yudum aldı anlatacaklarına kendini hazırlamak ister gibi. "Neyse beni fark etti baktı yalnızım sokakta. Sokakta yalnız çok uzun yaşamazsın. İlla bir çeteye dahil olursun."

"Alef de bir çetede miydi ?"

Güldü bu söylediğime. "Alef çetenin kendisiydi. Sokağa düştükten sonra kimseye uyum sağlayamamış. Herkese kafa tutuyormuş şimdiki gibi. Nasıl olsa iki güne bir köprü altında ölür gider demişler, ciddiye alan olmamış. Sonra büyümüş ama. Yanındakileri korumaya başlamış. Para kazanmak için her işi yaparmış. Zaten sokakta kim yemek verirse ona çalışırsın. Kısa sürede kendi çetesi olmuş böyle işte."

Bambaşka bir şeydi Alef. Pes etmeyi, vazgeçmeyi ya da boyun eğmeyi bilmiyordu. Kendini öyle bir pozisyona getiriyordu ki bunların hiçbirisine tahammül etmesine gerek kalmıyordu.

"Beni de aldılar aralarına. Alef diğer çete liderleri gibi değildi. Çalıştığımız kendimize kalıyordu. Özgürdük. Tek bir kural vardı o da başka çeteye bulaşmamaktı."

Şişeyi kafaya dikti bitirmek ister gibi ve su içer gibi içti birkaç saniye. Şaşkınlıkla izledim. "Hızlı içersem hızlı çarpar. Çarpsın ki anlatmak o kadar canımı yakmasın." diye açıkladı.