23. Bölüm

43.7K 2.5K 220
                                    

Selammm yine biz geldik ♡♡

Bu aralar yine , minik serçenin bir şarkısına takmış durumdayım; gece gündüz dinliyorum. Siz de bağımlı olun diye multiye bıraktımm muahh😘



23. Bölüm | Sen Onun İçin Başkasın

"Nereye gideceğiz ? " Okula arabayla gelmiyordu. Arabası olduğunu bildiğim için otobüse binmesinin sebebini merak ediyordum. Ehliyeti vardı, sorun neydi ?

"Beğeneceksin merak etme," dedi aklımdan geçenlerden habersiz.

"Beni o yerden neden apar topar çıkardın?"

Okuldan çekip gittiğinde Alp'in beni onun yanına götürdüğü yeri kastediyordum. Beni oradan çıkarması hızlı olmuştu. Hatta yanına gelen birine "Arşiv'e göz kulak ol," demişti ama o an aklım beş karış havada olduğu için bunu sorgulamamıştım.

Şimdiyse merak ediyordum. Niye öyle bir yerde olduğunu, dönüşte sürekli etrafı kolaçan etmesinin nedenini ve bana neden bir şey söylemediğini.

"Nereden ?" dedi anlamamazlıktan gelerek. Ses tonumdan renk vermemeye dikkat ettim. "'Alp beni yanına getirdiğinde, orası tuhaf bir yerdi. Ne işin vardı ki orada ?"

Duraksadı. "Seni götüreceğim yeri merak ediyor musun ?" diye konuyu değiştirmeye çalıştı. Şüphe en nefret ettiğim duygulardan biriydi. Koşulsuz güvenmek istiyordum ona ama bu benim için yeterince zorken konuşmayı reddettikleri işimi daha da zorlaştırıyordu.

Güvenmeyi seçerek sorgulamadım. Anlatmak istemiyorsa anlayış gösterebilirdim.

"Burada ineceğiz," diyerek düğmeye bastı ve durakta inmem için elini uzatarak yardımcı oldu.

"Burası neresi ?"

Gülümsedi. "Sabırsız, bekle biraz." Kolunu omzuma atıp beni kendine çekti ve saçımın üzerinden öptü ikimizin adımlarını küçük bir dükkana yönlendirirken.

İçeri girdiğimizde buranın bir dövmeci olduğunu fark ettim. "Alef" dedim şaşkınlıkla. "Dövme mi yaptıracağız?"

Yanımıza gelen genç kadın "Oo kim gelmiş," diyerek sarıldı Alef'e. "Hayatım seninki gelmiş, buraya bir bakıver."

Ben şaşkınlıkla olanı biteni izlerken genç kadın beni fark etti nihayet. "Alef," dedi resmen bağırarak. "Ela'yı getirmişsin." İçeriye seslendi tekrar. "Aras gel çabuk, yalnız gelmemiş bu sefer."

Alef gülerek gelen adama sarıldı başta. Hemen sonra benim onlarla selamlaşmam biter bitmez yine kendine çekti bedenimi. "Kumru ve Aras, ablam ve abim gibilerdir. "

"Memnun oldum," Resmen ailesi gibi gördüğü insanlarla tanışmaya getirirken hiçbir şey söylemediği için daha sonra başını ağrıtacaktım. Şimdilik sadece tatlı tatlı gülümsemekle yetindim.

"Ela dövme istiyor," dedi bir anda.

Aras "Ee" dedi haliyle. "Yapsaydın ya lan ? Niye dükkanıma damladın seni boşa mı yetiştirdik biz?"

"Yok abi" Utangaç bir şekilde ensesine attı elini. Onu birinin karşısında böyle uysal görmeye alışık değildim. "Mühürleri göster diyecektim. "

Kumru gülümseyerek elini kalbine koydu. "Ah sen bebeğine kıyamadın mı yoksa ?"

"Abla ya,"

Kumru elimi tutarak beni köşeye götürdü peşinden. "Gel birtanem sana mühürleri göstereyim. Her çeşit yapıyoruz. Birkaç günlüğüne kalıcı ve organik boya kullanıyoruz merak etme. "

Alef | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin