حسين :على فين يا هدهد الجناين
هدى :وانت مالك
حسين :بتقوليلى وانت مالك ده انتى قلبك مات بقى
هدى :وهو انا بقولك غيرها
انت مش كل يوم تسألنى السؤال العبقرى ده وكل يوم اقولك وانت مالك
حسين :انا اطلع لطنط سمية اقولها بنتك هدهد الجناين بتقولى وانت مالك
هدى :اطلعلها
حسين :مش هامك يعنى
هدى :استنى كده ثانية
ابص فى البطاقة
اهو هدى كرم احمد يعنى انت مش ابويا
ومكتوب انى انسة يعنى انت مش جوزى
فالاجابة لا مش هاممنى يا حسين اطلعلها
حسين وهو بيضحك :هطلعلها فعلا بس علشان تفطرنى
هدى :ما تفطر فى بيتكم بقى كفاية تسول
حسين :وبيتكم ايه يا هدهد الجناين ما هو بيتى
خلى بالك من نفسك وانتى فى الجامعة
عايزينك ترفعى راسنا شليلك مادتين تلاتة هاتيك ض ج فى تسع عشر مواد ولا حاجة انجحى بالعافية بصى عايزك تنجحى شفقة
هدى :فشر مين دى اللى تنجح شفقة
هو انا فيه فى ذكائى
حسين :ذكائك قولتيلى
طيب سؤال وتجاوبى بسرعة ده لو ذكية يعنى
هدى :هجاوب قبل ما تقوله اسأل
حسين :البقرة بتشرب ايه
هدى :هو ده السؤال مش محتاجة تفكير يعنى
لبن طبعا
حسين وهو بيضحك :هى مش محتاجة تفكير فعلا دى محتاجة معجزة
ده انتى يا رب تتخرجى مع دفعتك
يا خوفى لتبقى من المعمرين فى الكلية
سلام انا طالع افطر عندكم
وغيرى نوع النسكافيه اللى بتجيبيه انا بحب اللى فيه سكر
هاتى تلاتة فى واحد
هدى :وانا مالى اجيبلك اللى بتحبه ليه انا
حسين :علشان بحبه
انتى بتسألى اسئلة مش منطقية على فكرة
سلام يا هدهد الجناين
هدى :يا ماما انا جعاااااانة عاملة ايه على الغدا يا ست الحبايب...ايه ده فى ايه يا ابنى هو صبح وعصر
انت مقرر عليا
حسين :انتى راجعة فى ميعادك ليه
طيب لفى بعد الجامعة اتسرمحى مع اصحابك ضيعى وقتك
هدى :انت ليه مصر تدمر اخلاقى وتضيع مستقبلى
حسين وهو بيضحك :انتى حرة بكرة تندمى على الفرص اللى ضيعتيها يا هدهد الجناين
هدى :طيب انت فى بيتنا وفطرت عندنا وغالبا هتتغدا معانا ده لو مكنتش اتغديت بالفعل قبلنا وهتتغدى معانا تانى عادى جدا
يبقى على الاقل راعينى ومتقوليش اسم بكرهه
سمية وهى بتخرج من المطبخ :وماله هدهد الجناين اسم جميل ومميز
وبعدين ايه اللى بتقوليه ده يا هدى حسين هنا فى بيته
هدى :فى بيته طبعا ما هو اللى ابنك وانا اللى لقيطة
حسين وهو بيضحك :طيب يلا يا لقيطة اندهى نوران وقوليلها كفاية مذاكرة علشان نتغدى
طنط حبيبة قلبى عاملة النهاردة كشرى
هدى :كمان وعلشان كده انت منورنا كالعادة علشان الكشرى طيب انا مبحبوش يا ماما وانتى عارفة
سمية :حطى على المكرونة صلصة وكوليها
هدى :يا رب رحمتك انا تعبت من البيت ده
حسين :حد ميحبش الكشرى
هدى :اه انا كفاية انت بتحبه وماما عملاهولك واموت انا من الجوع عادى
حسين :كفاية صياح طلبتلك شاورما وقربت توصل
على الله يطمر وتجيبى نسكافيه تلاتة فى واحد اللى بحبه
يا هدهد الجناين
بعد شهر
هدى :كده معدى فى صمت من غير لا صباح ولا مسا ولا كلمة كويسة...حسين
حسين :ايوه
هدى :مالك
حسين :مالى انا عملتلك حاجة
هدى :لا
وده الغريب
حسين :اما انتى امرك غريب صحيح
اتكلم تقولى برخم عليكى وتقوليلى وانت مالك ومتقوليش يا هدهد الجناين
اسكت تيجى انتى تنكشينى
هدى :انت كويس
حسين :لا
هدى :ايه
حسين :لا انا مش كويس
هدى :حصل ايه
حسين :عادى يا هدى متاخديش فى بالك
هدى :مبتقوليش يا هدى دى غير وانت زعلان وبالجامد اوى
انت زعلان منى انا عملتلك حاجة ضايقتك
حسين :لا
هدى :تبقى شوفت عمى هلال
حسين :
هدى :حسين انت شوفته صح
حسين :لا مرضيش يشوفنى مكنش فاضى
انتى عارفة بقى حياته الجديدة اللى انا مليش مكان فيها واخدة كل وقته
هدى :طيب مش هينفع نكمل كلام على السلم اكتر من كده
تعالى عندنا طيب
على فكرة ماما مضايقة انك واخد جنب
وقلقانة عليك
حسين :انا مش عارف من غير طنط سمية كنت هعمل ايه
ربنا ما يحرمنى منها
هدى :ولا يحرمها منك ما انت البكرى بقى وانا القيطة اللى لقيوها على باب جامع انت عارف بمعاملة ماما الحلوة اوى دى ليك
حسين وهو بيضحك :كفاية حقد بقى يا هدهد الجناين اسلكى شوية
