SON ADIM

*ANLAŞMA

MULTIMEDIA:Çağlar
Bölüm Şarkısı:Tiffany Alvord -Call Me Maybe

Cemre beni çekiştirerek Tahaların sınıfına götürdü.Tam o sırada Taha'yı bir çocukla konuşurken gördüm.

Çocuk bana tanıdık geliyordu ama arkası dönük olduğu için tam olarak göremiyordum. Tahaların yanına gittik. Taha beni görünce her zaman ki sırıtmasını yerleştirip"Oooooo kimleri görüyürum'"dediği sırada çocuk arkasına döndü ve aynı anda "SEEEN" dedik

Şu an ikimizde anın şokundan çıkmamış bir halde birbirimize bakıyorduk.

Ben onun o sıcak kahve gözlerine bakarken üç ay öncesini hatırladım. Üç ay önce gördüğüm o parlaklık hala ordaydı.

Şansıma lanet ediyordum.

Hala inanasım gelmiyordu.Bu o çocuk değildi.

Büyük ihtimalle derste uyuya kalmıştım ve birazdan hocanın o iğneleyici sesiyle uyanacaktım.

Kolumu cimcikledim ama hala uyanmadım.Offff kolum acıdı nasıl cimcirdiysem artık.

Tabi ya dünya o kadar da küçük olamaz.

Aklıma o gün geldi ölümle yaşam arasındaki o belirsiz çizgide yeni bir başlangıç yaptığım
son adım diye sessiz hıçkırıklarımın eşliğimde adım attığım gün.

Evet o bu çocuktu beni kurtaran o yapacağım aptal hatayı önleyen çocuk.

Düşüncelerimden Taha'nın sesiyle ayrıldım."Çağlar siz tanışıyormusunuz?"Şimdi şaşkınlığım iki katına çıkmıştı.Meğerse ben meşhur Çağlarla çoktan karşılaşmışım hatta ve hatta o benim hayatımı kurtarmıştı.

"Çağlar siz Eylülle nasıl tanıştınız?"diyerek bir soruda Cemre'den gelmişti.

Bir yavaş gelin abi ya.Taramalı tüfek gibi.Soru yağmuruna başladınız hemen

Eğer Taha'ya o uçurum olayını anlatırsa ben biterdim tek kelimeyle.Taha beni asla affetmezdi.Çünkü biz Taha'yla birbirimize yıllar önce bir söz vermiştik.Asla birbirimizi,ne olursa olsun bırakmayacağız diye şimdi eğer Taha benim intihar etmeye kalktığını öğrenirse beni asla affetmezdi.Hele ki Kıvanç ve Beste için.

Taha her ne kadar odun gibi görünsede çok duygusal bi çocuktu.Eğer intihara kalkıştığımı duyarsa beni dediğim gibi asla affetmezdi.

Bu yüzden hemen"Aaa evet hatta çok önemli bir konuda konuşmalıyız.Demi Çağlar'cım."diyerek sahte bir sırıtmanın eşliğinde peşimden sürüklemeye başladım.

Şu an nereye götürdüğümü bilmeden sürüklüyordum Çağlar'ı en sonunda resim sınıfını görünce direkt içeri soktum.

Resim sınıfının boş olduğunu görüce derin bir nefes aldım.Dolu olsaydı rezil olmak istemezdim açıkcası.

Çağlar'a dönerek
"Bak o günü kimse bilmeyecek tamam mı?"
"Neden?"diyerek yüzüne piç sırıtışını yerleştirdi.
"Bak o zaman çok kötü zamanlar geciriyordum.Ne hissettiğimi bile sorgulayamıyacak kadar kötüydüm.Zaten çok pişmanım.Kimseye söyleme hele Taha'ya tamam mı?Lütfen."
"Düşünmem lazım."
"Neyini düşüncen be?"diyerek içimdeki mahalle karısını ortaya çıkartmıştım.
"Her şey karşılıkli."diyerek göz kırptı.

Allahım ben nasıl bir belaya bulaşmıştım böyle? Ne karşılığından bahsediyordu? Ya bana 37 kere tecavüz edip 334747484892987654433 kez bıçaklayıp,gelinlik giydirip beni öldürerek ormanlık bir alana atarsa?

Ya beni akşam yemeğine davet eder,ardından yemeğime ilaç koyup bana Nuri Alçoluk yaparsa.

Off iyice psikopata bağladım.