SON ADIM

*GERİ DÖNÜŞ

Multimedia :Taha(fazla yakışıklı :)

Ben biraz fazla geveze olabilirim ki öyleyim:)))

Off valla tek başıma dahi konuşurum,potansiyel var canısılar ya:))))

BÖLÜM ŞARKISI :Ufuk Çalışkan -Unutmak İstiyorum(Eylülcüğümüze uygun valla)

Yıldız butonuna basmayı unutmayın bakem :)

ÜÇ AY SONRA

Koskoca üç ay geçmişti.O gün belki de ismini bilmediğim o çocuk bana yardım etmeseydi, değmeyecek insanlar için hayattan vazgeçecektim.

Zaten o kadar pişmandım ki...

Hala yapacağım o aptal hatayı düşününce kendimden ve en önemlisi bana bunları yaşatanlardan bir kez daha nefret ediyordum.Nasıl düşmüştüm ki ben o hataya.Nasıl bu kadar şuursuz davranarak fevri bir harekette bulunmuştum.Pişmandım Tahaya dahi o aptal hatayı anlatamamıştım.

İstesemde anlatamazdım zaten.Eğer Taha o intihar girişimimi öğrense beni hayatta affetmezdi,onun arkadaşlığını kaybetmek bu hayatta göze alamayacağım kadar değerli bi olguydu benim için.

O çocuğa ise çok büyük bir şekilde borçlanmıştım.

Bana o an o kadar iyi gelmişti ki.Nerede olduğumu unutmuş istemsiz olarak yanına çekilmiştim.

Ve ve onun o kahve gözleri...

O günden beri her gözümü kapattığımda gözlerimin önünde beliren insana güven aşılayan sıcak çikolataları.

İntihar tek kelimeyle saçmalıktı.

Yapacağım o hareket tamamen korkaklara göre olan birşeydi ben korkaktım kabul ama bu kadar kolay pes eden bir kişiliğe sahip olamazdım ki,ben değildim bu intiharı çözüm yolu olarak seçen bu aciz şahıs.

Zaman,hakikaten her şeyi değiştiriyordu.Evet belki de onu tamamen unutmamıştım,yaralarımı tamamen saramamıştım ama zamanla unutacaktım.Çünkü onu unutmak istiyordum.

Ben Eylül Özer karar vermiştim her şeyi unutup sanki onları hiç tanımamışım gibi davranacaktım.

Penceremin yanındaki mor pufta her zaman ki gibi düşüncelere dalmışken Taha' nın sesini duymamla içten bir şekilde gülümsedim.Eylül,Eylül diye evin içinde bağırıyor her tarafta beni arıyor ama yinede odamda olabileceğim ihtimalini göz önünde bulundurarak odama bakmak aklına gelmiyordu.

Şapşiğim benim.

Yine de seviyordum kendini zeki sanan bu salağı zor zamanlarda hep yanımdaydı,bana iyi geliyordu bir bakışıyla dahi. O olaylardan sonra bana ağlamayı ve üzülmeyi yasaklamış,yaptığı muzipliklerle gülmemi sağlamış,keyfimi yerine getirebilmek için türlü türlü şebekliklerde bulunmuştu.

Sırf bu son olaylardan sonra Antalya'da yaşayan halamın yanına gitmiştik.Biraz olsun toparlamak ve düzelmek adına

Taha'da beni kırmayıp daha doğrusu yalnız bırakmayıp benimle gelmişti.Halam her şeyi biliyordu Kıvanç 'ı ve Beste' yi ve o olayı.

Halamda kafamı dağıtmam için elinden geleni yapmıştı,bana çok yardımcı olmuştu.Bu kadar kolay toparlanmamı sağlayan en önemli faktörlerden biriydi şüphesiz.

Kıvanç bu süre zarfında beni arayıp durmuştu.Onun yüzünden hattımı değiştirmiştim bir ara.Hatta Antalya'ya gelmişti.Taha benden önce görüp postalamıştı.Hala onunla yüzleşecek hesap soracak gücü kendimde bulamıyordum.