SON ADIM

*Karşılık-Part 2

MULTİMEDYA:NİSAN&BORA

Nisan=Hailee Steinfeld
Bora=Shawn Mendes

Bölüm Şarkısı:Otilia-Bilionera(eğlenceli yerlerde dinleyin,multide var ve bence şarkı mükkemmel) :Da

İyi okumalar ♥

Bölüm sonu açıklamasına bakın :D

Vote vermeyi unutmayın !!!!!!!!!!

***********************************

Kelimeler bazı şeyleri anlatır,ama her şeyi anlatamaz,yansıtamaz ki her şeyi tüm çıplaklığıyla...

Bazen ben bile yabancı olurken kendime,senden beni anlamanı bekleyemem.Ben anlatamam süslü kelimelerle kendimi...

Belkide sığmam kelime gruplarına ama söyleyebileceğim tek şey"İşte Ben Buyum."

*************************************
1 HAFTA SONRA

EYLÜL'DEN

Sabah gözlerimi dün gece geç yatmış olmamın verdiği zorlukla aralarken,gözüme çarpan hâin güneş ışıklarıyla işim hiçte kolay değildi.Yastığımı gözlerime siper etmeme rağmen güneş ışıklarının verdiği rahatsız etkiden henüz kurtulabilmiş değildim.

En sonunda pes ederek gözlerim kapalı bir şekilde iki ayağımı da yatağımdan sarkıtabilmiştim.Odamda gelişi güzel bir köşeye fırlatılmış kıyafetlerimin üstüne basmama aldırış etmeden kazasız belasız odamda bulunan banyoya girebilmiştim.

Lavoboya geldiğimde deminden beri yumduğum gözlerimi sonunda aralayarak aynadaki zombiye merhaba demeyi de ihmal etmemiştim.

Aynada gördüğüm kahve tonlarında olan dalgalı saçları kabarmış,göz altları uykusuzluktan şişerek kızarmış kızı şaşırmadan izlemeyi sürdürebilmiştim.

Her zaman ki cumartesi gecesini film gecesi ilan ederek gece geç yatan benim pazar sabahı içler acısı halimdi işte.

Kendime gelmek adına girdiğim soğuk suyla yaptığım duşun ardından eski şen şakrak moduma dönüş yapabilmiştim.

Dolabımdan rastgele aldığım siyah tayt ve kolları pamaklarımı örten ince beyaz kazağımıda üstüme geçirdiğimde neşeyle merdivenlerden şarkı söyleyerek inmeye başlamıştım bile...

"Sen ona aşıksın,sen ona aşıksın..."sözlerini ezbere bildiğim şarkıyı söylerken herkesin kahvaltı masasında oturduğunu fark ederek merdivenin son üç basamağından atlayarak inmiştim.

"Mutlu bir pazar günü dilerim ama pazartesiye karışmam,üstadımız Garfieldın bu meşhur sözüyle gününüz aydın,karnınız yemekle dolsun Özer ailesi."her zaman ki neşeli ve alaycıl sesimle şakıyarak masada ki yerime kuruluvermiştim.

Tabağıma rastgele kahvaltılıklardan doldururken kafamı kaldırdığımda tüm ailemin beni şaşmış gözlerle incelediğini fark etmiştim.

Annem her zaman ki'Biz nerede hata yaptık da böyle kızımız oldu'modundayken babam'annesi kılıklı'modundaki bakışını atmakla meşguldü.

"Ne var ya?Niye bakıyorsunuz öyle sizin için Garfieldden alıntı yaptığım günaydın temalı pazar günü mesajını beğenmediniz mi yoksa?"soru soran gözlerle aile üyelerimi incelemeyi sürdürmüştüm.

Efe ise kıkırdayarak anneme dönmüş"Eylül beynini hayır kurumuna bağışlamış anne."sesindeki alaycıl tonlama eşliğinde ağzına tabakta kalan son sosisi atmıştı.