"ဒါဆို ဟင့် ကျွန်တော့်ကို ဟင့် မွေးစားပါ"
"သေချာလား ကောင်လေး"
"သေချာတယ် ကျွန်တော့်ကိုမွေးစားပါ"
"ကောင်းပြီ အခုပဲမင်းကို ကိုယ့်အိမ်ခေါ်သွားမယ်"
"ဟင့် ကားသော့ အင့် ပျောက်တယ်ဆို"
"အဆင်ပြေပါတယ်"
ထိုလူကြီးက ဘောင်းဘီထဲမှတစ်ခုခုထုပ်လိုက်ပြီး.....
"Hello ငါအခုတည်နေရာပို့လိုက်မယ် 10မိနစ်အတွင်းရောက်အောင်လာခဲ့ နားလည်လား!!"
"......"
"ok"
"......"
"ရပြီ ခဏနေရင်ရောက်လိမ့်မယ်"
"ဟင် ချက် ချက်ချင်းကြီးလား အကို"
"အင်း တစ်ခုက ကိုယ့်ကိုအကိုလို့မခေါ်ရတော့ဘူး"
"ဟင် ဘယ်လိုခေါ်ရမှာလဲ"
"Daddy"
"ဟင်"
"အခုကစပြီး Daddyလို့ခေါ်"
"ဟုတ်ကဲ့ Da daddy"
"နား၀င်ကိုချိုနေတာပဲ"
"ဟို ကျွန်တော့် အ၀တ်တွေ"
"ထားခဲ့လိုက် အသစ်၀ယ်ပေးမယ်"
"ဒါပေမဲ့"
"ကိုယ်နှစ်ခါမပြောချင်ဘူး"
"ဟုတ်"
သူတို့တိတ်ဆိတ်သွားပြီး ခဏအကြာမှာတော့ သူတို့ရှေ့ကနေ အရှိန်ပျင်းပျင်းနဲ့မောင်းလာတဲ့ကားမြင်တာကြောင့် ၀င်တိုက်မှာဆိုးကာ ထိုလူကြီးအားဆွဲကာ ဘေးတိန်းဖို့ပြင်ပေမဲ့ ထိုလူကြီးက သူ့လက်အားပြန်ဆွဲထားသည်။
ထိုကားက သူတို့ရှေ့ရောက်တော့ တုန့်ကနည်းရပ်သွားပြီး အထဲမှလူတစ်ယောက်ဆင်းလာကာ ဟိုလူကြီးအား ခါးကိုင်းကာ အရိုအသေပေးသည်။
ဟိုလူကြီးက ဘာမှမပြောပဲ ကားတံခါးနားသွားလိုက်တော့ ချက်ချင်းပဲ တံခါးအားဖွင့်ပေးလာသည်။ ထိုလူကြီးက သူ့လက်အား ဆွဲကာ အရင်၀င်စေသည်။
"မောင်းလို့ရပြီ"
"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်ဘယ်ကိုမောင်းပေးရမလဲboss"
YOU ARE READING
အချစ်ကBaby.....(ရပ်နား)
Romanceဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်။ (Warning 🔞🚨)
