(Warning : 18+အခန်းများပါ၀င်နိုင်တာကြောင့်အသက်မပြည့်သောကလေးငယ်များဖတ်ရှုရန်မသင့်တော်ပါ 18+အခန်းမကြိုက်သူများ ဒီအပိုင်းကို ကျော်သွားကြပါရှင်🔞🚨)
"မောင်"
"ဗျာ"
"ငါ့ကိုချစ်လား"
"မောင့်ကိုယ်မောင်ထက် အသက်ကိုပိုချစ်တယ်"
"ဟီး"
ကားမောင်းနေတဲ့မောင်က လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူ့လက်ကိုကိုင်ထားသေးသည်။
"အဲ့တာဆိုရင် နောက်ကိုဘာဖြစ်ဖြစ် ငါ့ကိုအရင်ပြောနော်မောင်"
"အင်း မောင်အကုန်ပြန်ပြောပြမယ်"
"အွန်း ငါကလေ မောင့်ဆီကထွက်မသွားချင်ဘူး မောင့်ကိုလဲ ငါ့ဆီက ထွက်မသွားစေချင်ဘူး"
"အဲ့လိုဘယ်တော့မှဖြစ်လာမှာမဟုတ်လို့ မတွေးနဲ့အချစ်"
"အွန်း ငါတစ်ညလုံး မောင့်ကိုလွမ်းနေတာ မောင်ကတော့နေနိုင်တယ်ရော"
"မောင် အချစ်ကိုလွမ်းလွန်းလို့တစ်ညလုံးအိပ်လို့မပျော်တာရောသိလား"
"ဟင့်အင်း မသိပါဘူး မောင်ပဲအခန်းခွဲအိပ်ချင်တာလေ ဒီညလဲခွဲအိပ်ရမှာပဲ မောင်ပဲခွဲအိပ်ချင်နေတာမလား"
"ဘာ! မရဘူး"
"အဲ့တာဆို ဘာလို့မောင်ကကြခွဲအိပ်တာလဲ"
"အဲ့တာမောင်ပြောပြီးသားပဲအချစ်ရယ်"
"အွန်း မနေ့ကတောင်ခွဲအိပ်နိုင်သေးတာ ဒီနေ့လဲခွဲအိပ်ရမယ်ဒါပဲ"
"ရတယ်လေ အချစ်ညကြတစ်ယောက်ထဲအိပ်ရဲမလားကြည့်ကြသေးတာပေါ့"
"ဘာလို့မအိပ်ရဲရမှာလဲ အိပ်ရဲတယ်"
"ပြီးတာပါပဲဗျာ"
~~~~~~~~~~~~
"အချစ်"
"အွန်း"
အခုည8နာရီရောက်ပြီဖြစ်ပြီး ဧည့်ခန်းတွင်မောင်နဲ့အတူတူ TVကြည့်နေသည်။
"ဒီနေ့လေ မောင့်တပည့်တွေက သရဲခေါ်တိုင်းဆော့မလို့တဲ့"
"ဟင်"
အချစ်က မုန့်စားနေရင်း ရပ်သွားပြီးသူ့ကိုပြူးပြူးလေးကြည့်လာသည်။
YOU ARE READING
အချစ်ကBaby.....(ရပ်နား)
Romanceဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်။ (Warning 🔞🚨)
