a little death-jeonglix ✓

II. doğum günü

merb yine ben

bb

- - - - - -

Son zamanlarda artan kabuslarımın birinden uyanmıştım yine, canım eski sevgilimin bana bıraktığı iğrenç şeyler listesinde birinci sırada kabuslar vardı. 

Yatakta uzanmaya devam ederken birkaç dakika sonrasında alarmım kalkmam için çığırmaya başlamıştı.

Yatağımdan çıkıp günlük işlerimi halledip bir şeyler atıştırmıştım. Telefonuma gelen mesaj keyfimi yerine getirebilmişti.

Yeni bir çekim vardı ve bu diğerlerine kıyasla daha büyük bir kesime hitap ediyordu. Bu sebeple mutlu bir şekilde hazırlanıp kısa süre içinde evimden çıkmıştım.

Çekim için atılan konuma geldiğimde yönlendirilmeler sonucunda hazırlanmama yardımcı olunmuştu.

Çekim başlamıştı ve fazlasıyla iyi giderken sahne arkasında ki insanlardan biri gözüme çarpmıştı, oydu.
Muhtemelen yanlış görüyorum diye düşünmüştüm, onu yıllardır görmek durumunda kalabiliyordum ama bana kıyasla daha çok biliniyordu, bu sette ne işi olurdu ki.

Aldırmamaya çalışarak fotoğraf çekimine devam etmiştim, bir süre sonra ara verildiğinde kamera arkasında bir yere oturup su içiyordum, o gelene kadar.

Bir metre uzağımda tam karşımda bana bakıyordu, sadece bakıyordu. Görmemezlikten gelmeye çalışıyordum, konuşsam sinirlenir ve gerginlik çıkaracağımı biliyordum.

Su içmeye devam ederken yanımda belirir olmuştu, bana değil ileriye doğru bakıyordu. Bense ondan fazlasıyla rahatsız oluyordum ama bir şey demiyordum.

"Benden uzak dur Jeongin." diyerek içtiğim su şişesini oturduğum yere bırakıp ordan kalkmıştım.

"Neden, rahatsız mı oluyorsun benden?" dediğinde sinirle gülümsemiştim.

"Evet, senin gibi bir pislikten rahatsız oluyorum elbette." dediğimle ondan uzaklaşırken o da gülmüştü.

Tek yaptığı benimle uğraşmaktı her yerde karşıma çıkıyordu. Sanki ondan daha çok nefret etmemi istiyor gibiydi ve bu fazlasıyla sinir bozucuydu.

"Bugün Jisunglarda olacağım." dediğiyle arkamı dönüp konuştum.

"Söylediğin iyi oldu, ben de gelmem."

"Jisung'un doğum günü Felix, abinin evine gidiyorum ve sen abinin evine benim için mi gelmiyorsun?"

"Jisung'a şükretmelisin Jeongin o olmasa abim seni asla evine almazdı, şükret ki abim ona çok aşık." dediğiyle hatırlamıştım Jisung'un beni de eve davet ettiğini.

Evet biliyordum Jeongin onun kardeşi gibiydi ama onunla bizi nasıl aynı ortama sokabiliyordu bilmiyorum. Her şeye rağmen Jeongin'in katil olmadığına inandığını söylerdi.

Abim ona kıyamazdı, evine almayı geçtim onu yaşatabilmesi bile Jisung içindi. Abim onun için sinirini içinde tutsa bile her aynı ortamda bulunduklarında eski arkadaşına, Jeongin'e bir sürü laf giydirir, konuşma hevesini kaçırırdı. Jeongin ise susup bir köşede oturur arkadaşı için abimin laflarına katlanırdı.

Jisung abimin laf etmemesine rağmen genelde evlerinden onu uzak tutar, dışarda ya da onun evinde görüşürdü.
Çünkü hep kendini bize karşı kötü hissederdi ama biz ona hiçbir zaman kızmamıştık, Jeongin'e çok düşkündü, çocukluğundan beri tek dayanağı oydu.

Hayalimizde ki mesleğe başlamıştık ikimizde, modellik.

Jeongin'in internetteki haberleri kaybolmuştu, ajansların böyle bir durumdan ötürü onu istememeleri gerekirken babasının ünü yüzünden onu ister olmuşlardı.