a little death-jeonglix ✓

XIII. her şeye baştan başlayabilirsin

merhaba merhaba

ne ara 13. bölüm oldu ya😭

iyi okumalar

- - - - -

Felix, çekim için ayrıldığı evden hızlıca konuma doğru gidiyordu. Önemli çekimlerinden biriydi yine.

Jeongin ise geldiği çekim alanında ne yapacağını bilmez şekilde köşe bir yerde set arkasını izliyordu, aynı ortamda bulunacaklarını bilmeden.

Bir süre sonra varan Felix, hızlıca hazırlanırken henüz Jeongin'i görmemişti bile.

Aksaklık yaşayan Jeongin'in kıyafetleri hazır durumda değildi bu da Felix'in ondan önce çekim yapmasına sebebiyet veriyordu.

Geçiştirici laflardan bunalan Jeongin birkaç metre ileride olan çekime yanaşmıştı, zaman öldürmeye çalışıyordu.

Kameramanların biraz arkasında kalan Jeongin gördüğü bedenle anlık olarak şaşırırken öylece bakmaya devam etmişti, bunun bir sorun olacağını düşünememişti bile.

Öylece bakarken göz göze gelen ikiliyle Felix'in bakışları değişmişti, bunun üstüne Jeongin farklı yöne bakıp bir iki adım gerilemişti.

Eski oturduğu yere yakınlaşmış olan Jeongin duyduğu tanıdık sesle duraksayıp arkasında ki Felix'e dönmüştü.

"Şaka mısın ya sen?"
Siniri bozuk olduğu anlaşılan Felix'e öylece bakmıştı.

"Ne?"

Felix aralarındaki mesafeyi azalttığında Jeongin içinden olacakları az çok kestirebilmişti.

"Her yerden çıkmak zorunda mısın, kurtulamayacak mıyım ben senden?"

"Felix bak-" sadece kendisinin geleceğinden haberi bile olmadığını söylemek istemişti ama sadece istemişti çünkü Felix ona olanak tanımamıştı.

"Hayatımı mahvettin, görmüyor musun ne kadar büyük yaralar açtığını? iyileştiremiyorum Jeongin."

Sözünün kesilmesi üstüne duyduğu ve duyacağı laflar yüzünden derin nefes alıp vermişti Jeongin, ardından da Felix'in sinir ve kırgınlık arası olan yüzüne ifadesiz bir şekilde baktı.

"Neler yaşadığımı bilmiyorsun, bana annemin ölümünü veren kişinin başucumda olduğunu bilmediğim yıllarımdan sonra, o kişi sen çıktın. En beklemediğin insan, herkesten beklerdim ama sen... sen çok imkansızdın, nasıl bu kadar iki yüzlü olabilirsin?"

Jeongin sadece ağlamaklı çocuğun yüzüne bakıyordu, diyecek hiçbir şeyi yoktu ki ne diyebilirdi?

"Ne kadar aptalım değil mi?" Felix'in lafının ardından Jeongin ağzını açabilmişti.

"Hiçbir zaman tek acı çeken sen olmadın."

Dediğine karşı dolu gözleriyle küçümser bir biçimde gülümsemişti Felix.

"Sen yaşadıklarının hepsini hakettin, katil olduğun halde mükemmel bir hayat mı bekliyordun? her kötü şeyin bir karşılığı olur."

Jeongin kesik kesik nefes alır olmuştu, artık boğazı düğümleniyordu ama istifini bozmamalıydı.

"Bitti mi?"

Jeongin'in umursamaz tavrıyla söylediği Felix'i çıldırtmak için yeterliydi.

Sinirle yumruk yaptığı iki elini aynı anda Jeongin'in omuzlarına geçirmişti.
"Nefret ediyorum senden."

Felix arkasını dönerek hızlıca bıraktığı çantasını alıp set alanından uzaklaşırken Jeongin, düğüm düğüm olmuş boğazı ve dolan gözlerine engel olamamıştı.