Życie Hailie

Lotnisko

-Tutaj Anja.

-Chodź, możesz wejść.

-Co się stało?

-Zapewne słyszałyście huk.

-No tak.

-Yhym.

-Na Lissy przewróciła się szafa i musimy z nią jechać do szpitala. Ja, Vincent, Lissy i Michi.

-Spokojnie, wszystko będzie dobrze.

-Dobra, muszę już iść.

-Pa.

-Powodzenia.

-Dzięki, przyda się.

Anja wyszła z sypialni, a ja z Moną jeszcze chwilę gadałyśmy i zasnęłyśmy.

W nocy ktoś zapukał do naszych drzwi. Wystraszyłyśmy się.

-Kto tam?- zapytałam się, a Mona schowała się pod kołdrą.

-Tu Martina, mogę wejść?- powiedziała w końcu  wystraszona Martina.

-Jasne, wchodź.- rzekłam i weszła do sypialni, a Mona wyszła z pod kołdry.

-Co się stało?- odparła Mona.

-Obudziłam się przed chwilą i zobaczyłam, że obok mnie nie ma Dylana. Drzwi od mojej sypialni były otwarte i wyszłam na korytarz. Wszystkie drzwi od waszych były otwarte, zeszłam na dół i nikogo tam nie było. Potem zapukałam do was i tak się ty znalazłam.

-Vincent, Anja i dzieciaki pojechali do szpitala, bo na Lissy spadła szafa.

-Co?!

-Może, Hailie zadzwoń do Willa albo Shane'a?

-Dobra, już dzwonię.

-Halo, Shane?

-Tak?

-Gdzie jesteście?

-W Operze?

-Wszyscy?

-Ja, Tony, Dylan, Will i Harrison.

-I nic nie mówiliście!

-Sorry, nie chcieliśmy was obudzić.

-Martina przyszła do mnie i Mony cała zapłakana, że nikogo nie ma w domu i wszędzie były otwarte drzwi.

-No sorry.

-A kiedy wrócicie?

-O jakiejś 7.

-Co?! Powaliło was?!

-Po pierwsze słownictwo, a po drugie chcieliśmy się pobawić.

-Małe dzieci.

-Muszę kończyć, pa, kocham cię.

-Pa, kocham cię.

-Są w operze.- powiedziałam do dziewczyn, gdy Shane się rozłączył.

-Serio?!

-Jaka opera?

-Klub Monetów.

-Wy macie swój klub?!

-No tak, może chodźmy na dół i tam pójdziemy spać razem, Shane mówił, że wrócą około 7.

-Serio o 7?! Nie no, ja nie zasnę, wiedząc, że mój narzeczony będzie na imprezie do 7!

-No jak chcesz, to możesz na niego poczekać na dole.

-Nie zostawimy cię samej w takim stanie.

-Dzięki, chodźmy na dół.