Dobry wieczór Hailie Monet. Słyszałem o dzisiejszej sytuacji. Bardzo mi przykro i mam nadzieje, że jesteś całą. Z tego powodu, chciałbym odwołać nasze jutrzejsze spotkanie. Spotkamy się w innym terminie, jak będziesz się czuła lepiej. Adrien Santan.
-Mona, patrz co napisał Santan.
-Okej...widać, że dba o ciebie.
-Trzeba mu coś odpisać. Napiszesz?
-Dobry wieczór Adrien Santan. Czuje się obolała. Z tego powodu trzeba przełożyć spotkanie. Kiedy indziej się spotkamy. Ustalimy później. Mam takie pytanie. Skąd się o niej dowiedziałeś? Hailie Monet.
-Trzeba chwilę poczekać.
-Cała Organizacja o tym mówi. Mają się zająć tym mężczyzną, ale nie wiesz tego ode mnie. Dobranoc Hailie Monet.
-Dobranoc Adrienie Santanie.
Potem zasnęłyśmy.
Pobudkę miałyśmy o 9 przez Dylana.
-Pobudka. Vincent zabiera nas na wycieczkę. Mamy jeszcze godzinę. Zjedzcie śniadanie i tam wam powiem o reszcie.
Wstałyśmy i zeszłyśmy na śniadanie. Dylan siedział przy stole i na nas czekał.
-Weźcie śniadanie z blatu i usiądzie.
-No dobra.
-Spoko.
-Jest taka akcja. Vince nas gdzieś zabiera na kilka dni. Macie się spakować, kilka rzeczy na ukrop i kilka na mróz oraz jakieś tam swoje drobiazgi. Wyjeżdżamy za godzinę, czekamy na was przed domem. Jedziemy busem przez kilka godzin.
-Nie wiesz gdzie jedziemy?
-Nie, miała być niespodzianka. Nikt nic nie wie, oprócz Vincenta, Anji, Willa i Harrisona. Nie ważne, jedzcie i się spakujcie.
Poszedł na piętro, a ja z Moną dokańczałyśmy śniadanie.
-Spodziewasz się czegoś?
-Nie, nic a nic.
Dokończyłyśmy śniadanie i udałyśmy się na górę, żeby się spakować i ogarnąć.
Wyglądałam tak:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
A tak Mona:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Spakowalam do plecaka kilka ciuchów, kosmetyki, buty, koc od Leo, lalkę rycerzyka, książki, dokumenty, biżuterię i elektronikę. W oddzielnym wzięłam rzeczy dla Daktyla.
Kiedy się spakowałyśmy i ogarnęły. Poszłyśmy na dół. Miałyśmy jeszcze 10 minut, więc udałyśmy się do kuchni oraz dopakowałyśmy przekąski i napoje.
-Wzięłam już wszystko, chodźmy już przed dom.
Założyłyśmy buty i wzięłyśmy plecaki i transportery z kotem oraz świnkami morskimi.
Przed busem nikogo nie było tak samo jak w środku, więc poczekałyśmy przed nim.
-Czemu nie wchodzicie?- zapytał Shane, który właśnie się zjawił.
Bez słowa weszłyśmy do środka, a on za nami.
Po chwili wszyscy już byli w busie i wyruszyliśmy w nieznane. Wypadło, że dzisiaj jest bardzo zimny dzień. Było to czuć na zewnątrz i w środku pojazdu. Przykryłam się kocem i czytałam książkę, kiedy Mona słuchała muzyki. A reszta się uspokoiła, podejrzane.
Podróż szybko nam minęła. Nawet nie wiem kiedy, pojawiliśmy się w górach. Dookoła były tylko góry. Pierwszy wyszedł Vincent i poinformował, że możemy wyjść.
-Spędzimy tutaj kilka najbliższych dni. Mamy wynajęte sześć domków, w jednym po dwie osoby. Oczywiście Lissy, Michi i Flynn będą ze swoimi rodzicami w domku. Ustalcie kto będzie z kim i się rozpakujcie. Widzimy się tutaj za dwie godziny i pojedziemy na obiad.
Wszyscy się rozdzielili i ustalaliśmy pokoje.
Wszystkie domki były ułożone w koło, oprócz tych mieszkalnych był też jeden z dużą kuchnią i salonem. W środku kółka znajdowały się hamaki, miejsce na ognisko i grill. Bardzo przytulne miejsce.
Wyszło na to, że ja miałam pokój z Moną, Shane z Tonym, Dylan z Martiną, Will z Harrisonem, Vincent z Anja i dzieciakami oraz Maya z Monty oraz Flynnem.
Każdy domek był taki sam. Na pierwszym piętrze mała kuchnia, kanapa, stół z dwoma krzesłami, stolik kawowy, komoda i łazienka. Na drugim piętrze dwa łóżka, szafa, komoda i wejście na balkon. Wszystko było zachowane w drewnie, każdy detal również.
Wystąpił problem. Poszłyśmy do pokoju Shane'a i Tony'ego.
Zapukałyśmy.
-Kto tam?- zapytał ten pierwszy.
-Twoja siostra i jej przyjaciółka.
-Wejdźcie.
-Po co przyszłyście?
-Czy możecie na czas wyjazdu zaopiekować się świnkami morskimi? Nie mogą być w jednym domku z Daktylem.
-Tak, dajcie je.- powiedział ucieszony Shane.
-Serio stary?!
-No patrz na nie. Czy nie są słodkie?
-No dobra, są. Możemy się nimi zająć. Ale jak?
-Tutaj macie warzywa. Dwa razy dziennie trzeba je karmić. Uzupełniać im wodę, chrupki oraz sianko. Wszystko macie w tej torbie.- poinformowała Mona i podała torebkę.
-No dobra. W razie coś to nas codziennie informuj, bo możemy zapomnieć.
-Jasne, będę codziennie na śniadaniu i kolacji przypominać albo do was pisać.- dodała i dała kartkę z jej numerem.
-Dzięki. Zadbamy o nie.
Poszłyśmy do pokoju, żeby rozpakować resztę rzeczy i wyszłyśmy na dwór tak jak kazał mój najstarszy brat.
Pojechaliśmy tym samym busem co wcześniej do fastfooda. Oczywiście jako typowi bracia Monet musieli coś odwalić.
