Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~ Deniz Bolat
Çantamı açıp içinden araba anahtarını zorda olsa çıkartmıştım. Çantayı kapatıp önüme döndüğümde gözlerim sonuna açıldı adımlarım durdu.
Bir kadın Cihangir'in koluna parmaklarını sürterek konuşuyordu ve Cihangir de gülerek onu dinliyordu.
Açılan ağzımı kapattım.
Cihangir'in sevgilisi mi vardı.?
_____________
Çıkmak için onların yanından geçmek zorundaydım ve kendimi toparlayıp yürümeye başladım.
Kadını incelediğimde ince topuklu ayakkabıları ve giydiği dar kısa siyah elbisesi ile baya güzel duruyordu. Zaten bu şirkete kısa elbisesi olmayanı almıyorlar bugün öğrendiğim tek bilgiydi.
Yanlarına yaklaştığımda bakışlarım önümdeydi onların olduğu tarafa bakmadım.
Yanlarından geçerken ismimi duydum.
"Deniz.!" Bu ses..Arda'ydı.
Şirkete mi gelmişti gerçekten. Anneme saydırmaya başlamalıyım sanırım.
Cihangir'lerin bakışlarını üzerimde hissettim ama adımlarımı daha da hızlandırıp turnikelerin oraya geldim. Kartım hala olmadığı için yetkililerin çıktığı tarafa yöneldim.
"Oradan çıkamazsınız." Arkamdan gelen sese döndüğümde genç kız beni görünce başını eğdi.
"Acelem var kartımda yok uğraşmak istemedim bugünlük böyle olsun." Dedim.
"Deniz diyorum." Benim sesimi Arda'nın sesi bastırmıştı.
"Arkamdan seslenen adamı biraz oyalar mısın lütfen teşekkür ederim kolay gelsin." Kız şaşkınlıkla bana bakıyordu. Hemen döner kapıdan da geçip valeye arabamı getirmesini söyledim.
Ama bir yandan da onunla beraber arabamın olduğu yere yürüyordum.
"Deniz hanım ben getiririm efendim siz bekleyin lütfen." Dedi.
