"Of ne çok uzattın ya." Ayliz konuştuktan sonra bana döndü.
"Sen ve Cihangir evleneceksiniz." Dediğinde sesleri artık sadece uğultulu geliyordu.
Cihangir ve ben mi.?
________________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~ Güneş Arslanoğlu
"Abi saçmalama." Diyebildim sadece.
Konuşacakken ayağa kalktım.
"Saçmalama." Dedim tekrardan.
"Kız delirdi tepki verebiliyormuş." Ayliz'in konuşmasıyla ona döndüm.
"Neden bana bulaşıyorsun." Dememle şaşırdı. Sanırım bunu sormamı beklemiyordu. Ama sonra kendini toparlayıp eski haline döndü.
Kahvesinden bir yudum daha aldı.
"Sevmiyorum, gıcık oluyorum artı olarak sen bir Bolat'sın." Dedi.
Derin bir nefes alarak arkamı döndüm. Cihangir ile benim evlenmem ne alakaydı bunu anlamıyordum. Daha dün babamın şirketini batıran adam bugün benimle evlenmeyi nasıl kabul eder.
"Bir şey söylesene Cihangir, istemiyorum hayır desene ne bu saçmalık desene hadi konuşsana Cihangir." Yanına doğru yürüyüp önünde durduğumda oturduğu yerden bana bakmaya başladı. Derin derin bakması sanırım alışabileceğim bir şey değildi.
Abime döndüm.
"Abi." Dediğimde hemen konuştu.
"Otur şuraya sakinleş güzelim konuşalım." Dedi.
Ayliz alayla tekrardan güldü.
"Sen güzelim deme Cesur ya ağzına sıçasım geliyor." Yine başlıyorlar.
"Biraz kavganıza son verir misiniz.!" Sesim yüksekti.
"Bağırmak zorunda kalıyorum sizin yüzünüzden." Dediğimde Ayliz elini bana doğru salladı.
"Sen bir karışma bize zaten sinirliyim senden çıkartmayayım." Dedi.
Sinirle gözlerimi kapatıp başımı tavana çevirdim.
Sabır.
"Cesur sen karşımdan bir siktir olup kalksana midem bulanıyor." Dedi Ayliz bu sefer de abime bulaşarak.
Ayakta durmayarak Ayliz'in yanına tekrar oturdum. Abim Aylizden ayırdığı gözlerini bana çevirdi.
"Deniz, Cihangir ile evleneceksiniz bebeğim ama korkma formaliteden sabah sana anlattım babamın düşmanlarını, artı olarak Saffet Arslanoğlu var onun dostları babamın ve sizin peşinizi bırakmayacak bu açık bir şey." Dedi.
