"Deniz sen beni delir.!" Arda yüksek sesiyle konuşarak içeri dalınca herkes sustu.
Bu niye gelmişti şimdi.?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~ Deniz Bolat.
_________________ Hemen ayağa kalktım.
"Deniz müsait değil miydin." Dediğinde elimdeki kupayı sertçe masamın üzerine bırakınca yüksek bir ses çıktı.
"Çık dışarı." Dediğimde gözlerime baktı.
"Konuşacağız gel." Dediğinde odadakilere döndüm.
"Geliyorum hemen siz devam edin." Diyip Cihangirin keskin bakışları altında odadan çıktım. Arda'da arkamdan gelmişti.
Asansörlerin oraya doğru yürüyüp durdum.
"Deniz annen anneme görüşmek istemediğini söylemiş ne oldu bir sıkıntı mı var neden böyle yapıyorsun." Dedi.
"Arda sen aptal mısın bir kahve içtik diye ne oluyor sana yakama yapıştın istemiyorum seni istemiyorum annem söylüyor anlamıyorsun ben söylüyorum anlamıyorsun megafon alıp bağırayım mı Arda.!" Dediğimde sesim yüksekti.
"Tamam sakin ben sadece naz yaptığını düşündüm." Dediğinde güldüm.
"Seni istemiyorum kaba olduğumun farkındayım ama başka çare bırakmıyorsun Arda sıkıldım naz yapmıyorum sadece istemiyorum." Sesim artık bıkmış bir tondaydı.
"Tamam sen bilirsin Deniz hayatında benim gibi sahip olabileceğin tek adamı kaybettin eğer fikrin deği.."
"Değişmez." Dedim sözünü keserek.
"Hoşça kal." Diyip odama doğru ilerledim.
Stresten kaşıntı tutmuştu.
Odamın kapısını tıklatıp açtığımda derin bir sohbette olduklarını anladım.
"Öyle yani Selin sende zamanla tanırsın bizi." Serkandı konuşan.
Ben odaya girince Cihangir ve Sıla'nın bakışları bana dönmüştü.
"Deniz Hanım bugün yoğun görünüyor biz gidelim Sıla hadi." Cihangir ayağa kalktığında Serkan ve Sıla'da kalktı.
"Kahveler için teşekkür ederiz Deniz çok naziksin." Serkan'a tebessüm edip yanıma gelen Sıla'ya döndüm.
"Ben de teşekkür ederim tanıştığıma memnun oldum." Sıla'nın elini sıkıp ona gülümsedim.
"Afiyet olsun bir sürü var biraz alın isterseniz." Serkana döndüm.
