Bloesem

miskuiken

"Bloesem voor Hare Majesteit en snel een beetje!" snauwde Loria tegen een dienstmeisje. De dienstmeisjes van de toren vlogen op en af van de ene bloesemboom naar de andere en weer terug, want hare majesteit kreeg een dochter en er was overduidelijk iets mis! Het kindje was laat, te laat. In Floriana was het algemeen bekend dat als het kindje niet op de uitgerekend data geboren wordt er iets niet klopt. Wat blijft echter afwachten, maar dat er iets goed mis is kun je alvast donder op zeggen. 

De geboorte voorspellingen van Krina de plaatselijk vroedvrouw kloppen altijd, behalve bij misgevallen... behalve bij misgevallen. Een misgeval, het toekomstige kindje van de koningin?Het hele paleis stond op stelten. De koningin moest koste wat het kost bevallen en wel meteen. Om die reden moest er vandaag nog een blad gevonden worden van de betoverde bloesemboom, want een blad van die boom kon het verschil maken. Alleen op de uitgerekende dag en door zo'n speciaal blad kon het lot van het kind nog veranderd worden. De uitgerekende dag van geboorte van de nakomeling van de koningin? Die uitgerekende dag was vandaag. 

'Fout, fout en nog eens fout!" riep de koning boos. "Kunnen jullie nou niet eens de goede boom vinden stelletje nietsnutten!" Half woedend en half huilend stuurde Koningin Florina iedereen die had helpen zoeken naar een blad van de betoverde bloesemboom naar huis. De bloesembladen waren alleen overdag bruikbaar, dus door zoeken had toch geen zin. Hijgend en zich vastgrijpend aan de dichtstbijzijnde stoel slikte zij en sloot haar ogen. Al trillend kwam zij haar angst onder ogen, een nachtmerrie die nu waarheid werd. 

'Hoe moet dit nou?' dacht ze. Ik ben een grootvorstin, ik kan toch geen mislukkeling op de aarde zetten! Wat moet ik doen als het kind geboren wordt? Het doodt maken? Ze schudde afkerend haar hoofd. Het houden was echter ook geen optie aangezien de standpunten van haar vader en haar grote angst om hem teleur te stellen. Alle gedachten op een rijtje zettend kwam ze tot het grote besluit dat haar leven en dat van haar kindje voorgoed zou veranderen. Ze besloot het kind te laten leven, maar als onderdaan zonder enig besef van haar afkomst. 

De koningin zuchtte, ze had haar beslissing genomen. Het kind zou weggegeven worden, ten vondeling worden gelegd. Duizenden bekende hoofden van potentiële moeders voor haar kind, wat nooit haar kind zou zijn vlogen voor haar netvlies voorbij.  Een van de hoofden behoorde tot Loria, het hoofd van alle dienstmeisjes. Deze werd echter snel van het netvlies geveegd, Loria wist immers niet eens wat lief doen tegen een dienstmeisje betekende. Terwijl ze iedere vrouw die ze kon bedenken in zich opnam raakte ze in paniek, niemand was geschikt! 

Plots vielen haar ogen op het papiertje op haar tafel met het prachtig handschrift dat ze vele nachten in haar rose roes van zwangerschap had bewonderd. De brief was van de meest wijze vrouw die ze kende, Krina de Alwetende. Met trillende handen pakte ze het kaartje op en las het briefje opnieuw, voor de duizendste keer... of meer. Elk woord stond al lang in haar geheugen gegrift, als de littekens die zich langzaam om haar hart begonnen te vormen.

De brief die haar maanden van vreugde had bezorgd had zijn kleur verloren en was nu zo zwart als de nacht die achter de gordijnen de plaats overnam van de dag. Weken lang had ze gefantaseerd over het meisje dat zal komen, haar meisje, het meisje wat nu nooit het hare zou kunnen zijn. Ze moest nu doen wat van haar verwacht werd, ze moest haar eerste en laatste moederlijke actie ondernemen. Ze zou haar dochtertje moeten afstaan om haar te beschermen, tegen haar vader en tegen haarzelf, de koningin. 

Voor haar netvlies verscheen toen Krina met een kindje in haar handen, een mooie baby, haar baby. Haar ogen schoten open. De ogen van een vrouw die vol stonden van tranen ontmoette de hare. Ze wist wat gedaan moest worden. Krina wist alles van kinderen, zelfs wanneer ze precies geboren worden, op uitzondering van miskuikens. "Behalve bij miskuikens," zei ze tegenzichzelf en er rolde een traan over haar rechterwang.