Bloesem

Madelief in nood!

Het is weekend maar ik kan er maar niet van genieten. Elke keer denk ik aan de oorlog en Krina. Ik wil wat doen maar wat! Ik loop naar mijn spiegeltje toe en kijk erin. Zoals gewoonlijk krijg ik weer bloedmooie kleding aan maar dit keer met gewoon een broek onder de jurk zo dat ik de jurk uit kan doen. Ik ga zitten op mijn bank en kijk naar de groeps chat van de klas. Ik tover vuur op mijn handpalm uit verveling. En ik klooi nog wat met water. 'Aaaah !'
Hoor ik Madelief schreeuwen. 'Wat is er Madelief!' Roep ik angstig. Het is stil en ik hoor mannen. Ik ren naar de woonkamer en zie Madelief met een lap voor der mond bewusteloos in de  handen  liggen van een man. Het zijn geen gewonen mannen er hangt een sterke magie in de lucht. 'Laat haar los!' Roep ik. 'Nee ze behoord ons toe meisje.' Zegt de man spottend. 'Onzin!' Brul ik.'zij is anders dan jij denkt ze heeft toverkrachten liefje.' Zegt de andere man nog meer spottend. 'Dat kan niet.' Zeg ik rustig . 'En of dat kan!'  Zegt hij. 'Bewijs maar dan!' Brul ik.
De mannen kijken elkaar aan.
Ze knikken en lopen naar Madelief.
Ze houden hun handen tegen haar borst. Maar er gebeurt niks. Dan pakt een haar keel. Ik schrik. Ik weet niet wat ik moet doen moet ik mijn krachten gebruiken maar iedereen in nooit brengen of afwachten? Gelukkig haalt de man zijn hand van Madelief af. Ik zucht opgelucht. 'We hebben ons vergist Bar.' Fluistert de ene man tegen de ander. 'Nee joh ze verstopt haar krachten vast gewoon.' Zegt de ander. 'Ehum !' Zeg ik. 'Laat je me het nou nog zien!' Ik zeg het expres spottend.
'Nee want ze verstopt het.' Zegt Bar snel. 'Zolang jullie er niet kunnen bewijzen blijven jullie hier!' Beveel ik ze. Ze kijken me lachend aan. 'Wij gaan weg met haar als wij dat willen meiske of je dat nou wil of niet.' Zegt de andere man die blijkbaar Borsk heet. 'Jullie blijven hier net zoals Madelief.' Zeg ik nors, ik schrik van mezelf ik lijk wel een koningin . 'Dat zullen we wel zien.' Zegt Bar lachend. Hij draait zich om en wil met Madelief in zijn handen de deur uitlopen maar zodra hij door de deur stapt wort hij een soort van terug gezapt. En hij staat weer voor me. 'Wat was dat!' Vraagt hij bang. 'Deed jij dat?' Vraagt Borsk aan mij. Mijn hoofd draait op volle toeren. Wat gebeurde er net! Deed ik dat? En hoe zou dat kunnen? Zouden ze weerwolven zijn? En waarom zijn ze opzoek naar Madelief? 'Hallo ik vroeg je wat!' Zegt Borsk . Ik haal mijn schouders op. 'Grijp haar !' Zegt Bar. Ze komen rennend op mij af. 'Blijf staan !' Zeg ik opeens weer bevelend. Uit het niks staan ze stil. Ze kijken elkaar angstig aan. 'Ze deed het echt!' Fluisterde Bar hard. 'Vertel wie je bent en wat je hier komt doen.' Zeg ik alsof ik een koningin ben. Ik weet niet waarom maar iets in mij zegt dat zij mij moeten gehoorzamen. Nadat het een tijdje stil is begint Borsk met praten. 'Nou ik ben Borsk en dit is mijn broer Bar we zijn weerwolven en we dienen de heer van het duistere volk.' Het duister volk? Denk ik . 'Wat doen jullie hier?' Vraag ik. 'We zijn hier voor haar.' Hij wijst naar Madelief. 'Zij zal de all in one fairy moeten wezen.' Ik schrik ze was in de problemen door mij ze moeste mij hebben. 'Hoe wisten jullie dat ze hier was?' Vraag ik door. 'Er was hier een sterke magie.' Zegt Bar. 'En wie zegt dan dat zij het is?' Vraag ik nu boos. 'Ehh nou dat dachten we.' Zegt Bar nors. 'En wat denken jullie nu!' Vraag ik nog steeds boos. 'Ehh, dat we ons hebben vergist. En ehh dat jij uche uche!' Hij stikt zo wat. 'U.'komt er zacht uit. 'U bent de all in one fairy.' Ik kijk naar de twee die nog steeds verstijfd staan. 'Mag ik je kuch u wat vragen.' Vraagt Bar. Ik knik. 'Hoe deed u dat?' 'Wat.' Vraag ik. 'Nou ons dingen bevelen en we moeten het gehoorzame.' Zegt hij . Ik begin ook over deze vraag na te denken . Dan schiet het me te binnen in ben de godin der weerwolven tuurlijk! 'Ik ben de witte wolvin .' Zeg ik tegen Bar. De twee kijken me ongelovig aan. Ik zie het ongeloof in hun gezicht dus ik denk aan mijn weerwolf karakter. Al snel verander ik naar de witte weerwolf. De twee staan met open mond toe te kijken. 'Zie je?' Ze ik . Ze knikken en ik verander weer terug. 'U bent onze koningin!' Zegt Borsk en hij knielt door zijn benen en Bar doet het zelfde. Dan valt mijn oog op Madelief die op de grond ligt nog steeds bewusteloos . Ik ren van de twee weg naar Madelief. 'Wat hebben jullie met haar gedaan!' Roep ik. 'We hebben haar slaapmiddel gegeven .' Andwoordt Bar. 'Waneer wordt ze wakker.' Vraag ik bang. 'Over twee dagen.' Antwoordt Borsk. Ik zucht er zit niets anders op. 'Koningin mag ik u wat vragen?' Vraag Bar . Ik knik verward. 'Waar moeten wij nu heen ? We kunnen niet meer terug naar het duister.' Ik hoor een tril in zijn stem van angst. 'Sluit je aan bij de roedel in de bossen hier dicht bij. Vraag naar Morgan de alfa van de roedel zeg dat ik jullie heb gestuurd.' Antwoord ik. 'Hij knikt. 'Jullie mogen gaan en snel ik wil alleen zijn.' Zeg ik. De twee knikken en lopen de deur uit en ik blijf achter met een bewusteloze Madelief. HELP!