Bloesem

Bad guy

BLOESEM

Er wordt aan mijn arm getrokken en ik voel dat mensen naar mij staren. "Jij bent haar of niet?" hoor ik vaag in de verte. Ik schud mijn hoofd om van mijn duizeligheid af te komen. Langzaam wordt mijn beeld scherper en zie ik de jongen weer, hij staart strak in mijn ogen. Zijn ogen zijn donker geen kleur niks enkel en alleen zwart. "Jij bent haar toch?" zegt hij nog eens. Ik zucht en knik ja. Ik was betrapt door ..... Ja door wie eigenlijk? "Wie ben jij dan?" vraag ik uiteindelijk dan maar.

" Ik ben Niston maar ik sta beter bekend als The Dark One. En jij bent nu mijn eren gast en mogelijke toekomstige vrouw." Ik kijk hem verafschuwd aan, zijn vrouw? Dat nooit! "Maar je doet dat vast niet vrijwillig dus heb ik je vriendinnen en dit." Zegt hij terwijl hij een armband uit zijn tas pakt en hem om mijn hand klikt. "Zo kun je niet zomaar weg lopen." zegt hij met een valse lach op zijn gezicht. "volg mij." En zonder dat ik er iets aan kan doen komen mijn voeten los van de grond en volg ik hem. Ik kijk achter om en zie de jongen en het meisje staan. Het meisje staart me verschrikt aan en draait zich om en rent weg. De jongen kijkt me aan en spelt iets met zijn lippen en rent dan achter haar aan.

Wat gaat er met mij gebeuren en wie waren zij echt? Met die vragen in mijn hoofd word ik afgevoerd naar het donkerpaarse kasteel voor mij.

KORAN BLACK

Shit, shit en nog een shit! Waar is dat wijf! Ik ren door de straten zoekend maar ik zie haar niet. "Hoe kon ze sneller wakker worden dan ik? Wereld reizen is vermoeiend zelfs als je het al duizenden keren hebt gedaan. Hoe kon ze meteen wakker worden? Of was ze pas net wakker en is ze nog in de buurt?" Ik zet het op een lopen en kijk om me heen. Kom op nou Koran een witte wolf met goud is toch niet moeilijk te vinden in een donkere wereld. Terwijl ik de hoek om loop bots ik tegen iemand aan. Het is een meisje ze is een demon. Ze heeft rode ogen met een paarse rand eromheen. Ze heeft gehuild concludeer ik. "Sorry meneer." zegt ze en rent verder. Ik haal mijn schouders op en zet het weer op een rennen. Ik ren de straat over zonder echt op te letten en knal daardoor weer tegen iemand op. Dit keer is het een jongen van ongeveer mijn leeftijd rond de 12 kwa uiterlijk. "Sorry maar heeft u mijn zusje gezien?" vraagt de jongen die zo te zien ook een demon is. Ik knik en wijs met mijn hand in de richting van het demonen meisje van daarnet. "Dank je, Koran is het niet." Ik knik en lach geheimzinnig, het is altijd leuk als mensen je kennen. Ik knik naar de jongen als teken dat hij kan gaan. Hij begrijpt het en rent in de richting waar in ik wees. "Zwakkeling," mompel ik.

MADELIEF

Eindelijk heb ik kunnen slapen door Evi's spreuk, eindelijk heb ik kunnen slapen zonder nachtmerries. Ik wil mijn ogen openen maar het lukt niet. Ik raak in paniek en begin te schreeuwen. "Evi ik zie niks meer! Evi help me!" Ik voel een hand om me heen. Ik geloof dat ze iets zegt maar ik hoor niks. Ik voel me gesloopt kapot alsof iemand alles van me afneemt. Ik voel enkel nog. Ik zie niemand en hoor niemand meer. Ik ben zwak hier. Ik ben er niet maar toch wel. Ik zit in een eindeloze donkere put van gedachtes. Ik voel me anders ik voel een kracht binnen in mij maar ik kan hem niet gebruiken, nog niet.

EVI

Ik lig op een koude vloer en naast mij ligt Madelief. Eindelijk heb ik haar kunnen laten slapen. Ik draai me om en hoor plots een schreeuw. Ik draai me verschrikt om en zie Madelief hijgend overeind zitten. Haar ogen zijn dicht. "Evi ik zie niks meer! Evi help me!" Ze opent haar ogen maar in plaats van haar mooie blauwe ogen zie ik twee donkere schoteltjes. Ik schrik en wil bij haar vandaan schuiven maar ik doe het niet. In plaats van bij haar weg te gaan ga ik naast haar zitten en sla mijn hand om haar heen. "Het komt goed, blijf geloven in iets moois, laat het duister je niet over meesteren! Alsjeblieft Madelief ga niet voor de duistere kracht! Laat me niet alleen alsjeblieft." Er rolt een traan over mijn wang die ik snel weg veeg. "Bloesem waar ben je? Kom ons redden alsjeblieft!" smeek ik maar ze kan me niet horen, dat weet ik maar al te goed maar ik houdt hoop zolang zij nog leeft.

Hey iedereen ik heb weer heel veel inspiratie van daar dit langere hoofdstuk hopelijk vonden jullie hem leuk.

 Groetjes , Anouk.

 P.S. Ik zou het leuk vinden als je een reactie zou willen plaatsen en zou willen stemmen.