Bloesem

Zwarte magie

BLOESEM

Ik zweef achter Niston aan als een ballon die niet weg kan doordat hij wordt vastgehouden. Niston loopt door verschillende straatjes en elke persoon die hij tegenkomt zakt door zijn knieën met en schreeuw en buigt zijn hoofd voor ons. Terwijl we door de straatjes lopen probeer ik de armband los te maken maar het lukt niet.

Uiteindelijk besluit ik mijn magie te gaan gebruiken. Ik sluit mijn ogen en zie weer lichtgevende krachtbollen voor mij. Ik zie een zwarte waar een soort van bliksem uitkomt. Ik raak hem aan en kies ervoor om hem te gaan gebruiken. Ik open mijn ogen weer en probeer de duistere magie te gebruiken. Hoe langer ik me op de armband focus hoe sterker ik de kracht voel. Ik zie hoe de armband het langzamerhand begeeft. Ik ben er bijna , denk ik.

Plots kijkt Niston naar achteren en ziet mijn armband die bijna kapot is. Zijn ogen worden groot en hij kijkt mij aan. "Jij wilt niet graag voor huisdier spelen zo te zien." Zegt hij zuchtend. Hij haalt zijn hand over de armband en hij klikt los. Voordat ik de kans krijg om weg te rennen grijpt hij mijn hand.

"Je mag nu zelf lopen maar als je het waagt om weg te rennen beloof ik je dat je vriendinnen niet lang meer leven." Ik zet mijn ontsnappingsplannen meteen uit mijn hoofd en denk enkel en alleen nog aan mijn vriendinnen.

"Zijn mijn vriendinnen ook in dat kasteel van je?" Vraag ik. Hij draait zich naar mij toe en zegt."Ja ze zijn in mijn kasteel en ja ze zijn veilig."

"Dat is je geraden ook!" Brom ik. Hij begint te lachen. " Enkel je mensen vriendin is er  wat minder goed aan toe maar dat moet jij zelf maar zien op te lossen." Zegt hij alsof het niks is.

Plots voel ik een stoot van duistere energie door mijn lichaam stromen en uit het niks maakt mijn hand een aparte beweging. Niston draait zich op een onnatuurlijke manier om en staart angstig naar mij. Ik schrik van zijn angst en de energie neemt langzaam af. Niston valt door zijn knieën en kijkt geschrokken om hoog. "Wat deed je?" Vraagt hij met zo min mogelijk angst in zijn stem. Ik haal mijn schouders schokkend op. "Het ging vanzelf." mompel ik. Niston staat langzaam op en pakt mijn hand vast. "Je bent sterker dan ik dacht." Zegt hij . Aan zijn ogen kan ik zien dat hij het meent.

"Van wie heb je zwarte magie geleerd?" Vraagt hij. "Zwarte magie?" Zeg ik geschrokken.

"Zwarte magie ja! Je gebruikte net hevige zwarte magie, een sterkere dan ik ooit heb gezien!"Zegt hij. "Ik heb het ooit een keertje eerder gebruikt toen ik een enge vent zag meer niet ." Zeg ik naar waarheid. Niston kijkt me onderzoekend aan en zegt uiteindelijk dat ik het beter het eventjes niet moet gebruiken tegen hem. Ik glimlach flauwtjes naar hem en volg hem braaf als hij weer begint met lopen. Ik hoor hem in zichzelf praten dat ik een goede partner voor hem zou kunnen zijn en andere dingen maar dat kan ik niet helemaal verstaan.