Bloesem

lastig

Ik lig op een van de bedden in de boomhut, terwijl ik naar het plafond staar. Hoe kan ik in hemelsnaam nu nog slapen na alles wat er is gebeurt, ik bedoel hallo! Mijn twee beste vriendinnen zijn gekidnapt dus vindt je het gek? Ik voel een aparte soort woede opkomen, het is een soort woede die ik niet in de hand heb. Ik schrik ervan en duw de woede weg, ik moet nu geen stomme dingen gaan doen. Zuchtend kom ik overeind en loop naar het schilderij van het hart in het gangetje. "Wat moet ik nou, straks doen ze mijn vriendinnen wat aan. " Zeg ik tegen mezelf. "Je hart volgen, meer kun je niet doen." Het was het hart wat tegen mij praten." Maar hoe dan het lijkt alsof mijn hart niet meer een geheel is, alsof hij bestaat uit honderden stukjes los van elkaar. Ik zou niet weten welken ik zou moeten volgen." "geloof in jezelf de rest komt vanzelf." hoor ik de stem weer. "jij hebt makkelijk praten."mompel ik en strompel terug naar de bedden. Ik begin wat spullen in te pakken en loop de boomhut uit. Ik ben er klaar mee met dit alles! Ik loop door een donker bos, echt gezellig vooral als je in je eentje bent. NOT! In de verte zie ik het gesloten portaal verschijnen. Er staat iemand voor, denk ik. De persoon bij het portaal heeft mij ook gezien want hij kijkt me strak ik mijn ogen aan. Ik loop door, geen idee waarom, iets zegt me dat ik toch niks anders kan. Zodra ik dichter bij kom zie ik dat het Koran is. Fijn! had dat nog niet even kunnen wachten?! 

"Bloesem ben jij dat?"vraagt Koran. "Jup." antwoord ik. "ben jij de witte wolvin?" Vraagt hij ongelovig. "Hoe weet je dat?"vraag ik nors. Koran begint te lachen en zegt: "Pfff niet zo moeilijk te raden als hier de wolf uit mijn leerboeken voor me staat." Ik kijk naar mezelf, aah fijn ben ik ook nog is zonder het door te hebben in een wolf veranderd. "Kop dicht!"Snauw ik. "Nou nou rustig meissie. Ik breng je enkel naar de god der hel. hij wil graag weten wie zijn  nieuwe bondgenoot wordt." zegt Koran lachend. "Nieuwe bondgenoot waar lul jij nou weer over, ik wordt nooit zijn bondgenoot hij heeft mijn vriendinnen gekidnapt weet je wel." "Ooh dat, dat is gewoon zijn handels methode zo dat je mee zou werken, maar toch zou ik oppassen met wat je doet."Terwijl hij het zegt geeft hij me een knipoog, bah ik ril er gewoon van wat een eng gastje zeg. "Genoeg gebabbeld we gaan." voor dat ik iets kan doen heeft hij mijn hand vast gegrepen en wordt alles zwart.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Sorry voor het korte hoofdstukje maar zit nog altijd in mijn schrijversblok, maar probeer gwn door te schrijven. Snel weer groot hoofdstuk!