Aangereden

113 20 1
                                    

Ik wordt wakker en zie dat er allemaal mensen om mij heen staan. Want zo heten ze hier volgens mij. Ze kijken allemaal bezorgd naar me . Een iemand heeft een ding in zijn handen waar hij tegen praat, echt dom. mijn hoofd doet erg zeer dus sluit ik mijn ogen weer. Ik hoor van de verte een ding aan komen met veel lawaai. Het komt steeds dichter bij maar ik val langzaam weg.

Ik wordt wakker in een grote witte kamer ik lig in een wit bed en om mijn arm zit wit spul net zoals bij mijn voet. Er liggen nog meer mensen in de kamer maar ze zijn kleiner dan die net om mij heen stonden. Florina had gezegd dat ze die hier net zo als bij ons kinderen worden genoemd. We liggen met zijn zessen op een kamer. Ik lig tussen twee meisjes in. Het linker meisje heeft een slangetje door haar neus. Het rechter meisje slaapt maar ze zit vast aan een buis die weer vast zit aan een zak met bloed. Tegen over mijn ligt nog een meisje met naast haar twee jongens. De jongens hebben net zoals ik een witte dikke voet. Aan het meisje kan ik niks ontdekken. 'De schone slaper is wakker,' zegt een wit geklede vrouw. Ik glimlach naar haar. 'Hoe gaat het me je?' vraagt ze bezorgd.


Ik kijk haar apart aan. Waarom vraagt ze dat ? Waarom zou het niet met me gaan?  Ik probeer te gaan zitten maar mijn hand en mijn voet doen erg zeer. 'Blijf nog maar even liggen.' zegt de vrouw. " ik kom eerst wat eten brengen , en dan moet je naar dokter dijkhuizen.' zegt ze en loopt weg.

Ik voel hoe ik weer langzaam weg zak . Waar ben ik nu ? en waarom doet mijn been en mijn arm zeer? En waarom zit er wit spul omheen? Met die gedachten val ik in slaap.


BloesemWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu