Bloesem

Naar de stad

Er is al weer een hele week voor bij gegaan en gelukkig heb ik weer mijn normale grote. Krina heeft voor de zekerheid me immuun gemaakt voor die spreuk.

Vanmiddag ga ik voor het eerst naar de stad naast het paleis. Ik ben daar nog nooit geweest omdat Krina bang was dat het te heftig voor me zou zijn. Volgens haar zouden alle mensen naar mij gaan staren. Na heel lang zeuren had ze mij beloofd dat ik op mijn 13de verjaardag samen met haar naar de stad zou gaan als ik dat nog wou. Helaas is Krina steeds slechter te been en kan ze misschien op mijn 13de verjaardag niet mee. Vandaag moet ze opzoek bij een zwangere vrouw en kan ik dus mee. Ik heb er heel erg zin in maar ik vind het ook heel spannend, wat als iedereen me uit gaat lachen?

'Bloesem we gaan. Bloesem!' roept Krina naar boven. ' Eh ja,' ik schrik op uit mijn gedachte en ren naar beneden waar Krina al in de deuropening staat. ' Waar zit je toch met je gedachten?' vraagt ze lachend. Ik haal mijn schouders op. Snel pak ik mijn tas en ren de deur uit zodat ze me niet meer vragen kan stellen.

We lopen nu al een half uur en ik hoor Krina steunen. 'Gaat het ?' vraag ik.

Ze knikt moeizaam. 'Hoever nog ?' vraag ik voorzichtig. 'We zijn er bijna'. zegt Krina en ze wijst naar een toren. Ik zie dat Krina het zwaar heeft en ondersteun haar daarom. Ze is blij dat ik haar help en ze glimlacht. 'Je bent erg lief.' zegt ze. 'Dank je.' zeg ik blozend . Ze zegt altijd dat mijn moeder vast ook altijd zo lief was maar dat ze vast te weinig zelfvertrouwen had en dat ik dat gelukkig wel heb.

Eindelijk zijn we er dan, in de stad. ' Krina is er en ze heeft iemand bij der,' schreeuwt een meisje. Er komt een vrouw naar buiten en omhelst Krina, even later kijkt ze naar mij. 'Wie heb je bij je Krina?' vraagt ze. 'Dit is bloesem mijn dochter,' antwoord Krina. Krina noemt me altijd haar dochter ze vindt normi* zo stom klinken. (*achter gelaten kind) 'Hoi bloesem ik ben Dorla de Smit van de stad. Kom binnen en schenk maar wat thee in, ik moet Corla nog even naar school brengen ik ben zo terug.' Het meisje dat net had geschreeuwd dat Krina er was, krijgt een tas van Dorla en wordt naar school gebracht. Ik ben nog nooit naar school geweest want ik heb toch geen krachten en heb dus niks te leren . Geschiedenis en schrijven leer ik van Krina. Toch droom ik er wel eens van naar school te gaan want misschien krijg ik dan wel een vriendin . Ach ja ik heb Krina en daar moet ik maar blij mee zijn want wat zal ik zonder haar gemoeten?