The Billionaire's Bedwarmer - (BOOK ONE | COMPLETE)

Kabanata 2

Warning: SPG

Isang linggo na ang lumipas ngunit hindi pa rin maalis ni Almirah sa kaniyang isip ang mga sinabi ni Lazarus. Sa bawat araw na daraan ay mas nangingibabaw ang takot at pangamba niya.

Ayaw niyang mas malayo pa sa mga taong mahal niya pero kailangan niyang gawin ang gusto ni Lazarus para maisakatuparan niya ang kaniyang plano.

Sa nagdaang mga araw ay hindi na rin gan'on kadalas kung tumawag ang lalaki. Inisip na lamang ni Mirah na baka naging abala na ito sa trabaho kaya madalang na lang kung tumawag.

Mas gusto niya pa nga iyon dahil wala rin naman itong nasasabing maganda sa tuwing tinatawag ito sa kaniya. Puro sama ng loob lang din naman ang ibinibigay sa kaniya.

Tapos na ang isang linggo kaya kung walang delay sa trabaho ay pauwi o nakauwi na rin ito mula sa ibang bansa. Ibig sabihin ay balik na naman si Almirah sa kaniyang trabaho.

She's just now waiting for his call and it was as if the heavens heard her thoughts when her phone rang and it revealed Lazarus' name on the screen.

"I'll wait for you at my house." Iyon lamang ang sinabi niyo bago in-end ang tawag.

Napahugot na lamang ng malalim na hangin sa dibdib si Almirah bago niya inayos ang kaniyang sarili. Dapat ay masanay na siya sa ugali ng lalaki dahil mukhang hindi naman na ito magbabago. Ang tanging hiling na lamang niya ay sana hindi ito ma-karma sa ginagawa nito sa kaniya.

Nag-taxi na lang din siya papunta sa bahay ni Lazarus. Mahigit fifteen lang din naman ang byahe at sasabihin niya na lang iyon kay Lazarus para maibalik sa kaniya ang nagastos para hindi mabawasan ang kaniyang ipon.

When she arrived at his house, kaagad siyang iginiya ng isang kasambahay sa ikalawang palapag ng bahay.

Hindi naman ito ang unang beses na makakatapak siya roon pero naninibago pa rin siya. Madalas kasi ay sa mga five star hotels  sila tumutuloy.

Nang iwan siya ng kasambahay na naghatid sa kaniya ay alam na ni Almirah ang kaniyang gagawin. She knocked on the door first bago niya pinihit ang doorknob. It was as per Lazarus' instruction noong una siyang pumunta roon.

When she finally got in his room, it was dead quiet inside. Inaasahan na niyang naroon si Lazarus pero napasinghap pa rin siya nang natagpuan niya itong nakaupo sa sofa habang ang kaniyang mga mata ay nagmistulang mga mata ng agila kung makatingin sa kaniya.

He was only wearing his robe while a glass of whisky was on his right hand.

"It took you long to come here," ni hindi iyon tanong.

"Mabagal ang tax—"

"Strip," malalim ang boses nitong utos sa kaniya.

Almirah hardly swallowed the bile on her throat before doing what she was told.

Dahan-dahan niyang hinubad ang kaniyang mga damit sa harap ni Lazarus. He was just watching her every move na tila ba isang maling galaw ay mapaparusahan siya nito.

As she was undressing herself, he was just sitting on the sofa while sipping on his whisky as if she's the most entertaining entertainment to him.

Nang wala nang natirang kahit na anong saplot sa katawan ni Almirah ay nanatili siyang nakatayo sa kaniyang kinaroroonan. Hindi siya gumalaw ngunit malalalim ang kaniyang bawat paghinga.

She was just biting her tongue hard para maiwasan niyang umiyak dahil sa panliliit sa kaniyang sarili.

"Come here," he instructed as he untied his robe. Ibinaba rin nito ang kaniyang baso sa katabing lamesa ng sofa kung saan ito nakaupo.