The Billionaire's Bedwarmer - (BOOK ONE | COMPLETE)

Kabanata 16

Hanggang sa matapos silang kumain ay wala pa ring naging imik si Almirah. Hindi niya alam kung paano ba dapat siya mag-re-react sa sinabi ni Lazarus sa kaniyang mga magulang.

Gusto niyang maniwala na nagbibiro lang ito pero seryoso naman ito habang nakikipag-usap sa kaniyang ama nang tanungin siya nito kung bakit pa siya nito liligawan gayong may anak na sila.

Alam ni Almirah na sinusubukan lamang ng kaniyang ama ang katatagan ni Lazarus kaya gan'on na lamang ang mga tanong nito-bulgar at walang pasikot-sikot.

She wasn't expecting him to answer anything that would satisfy her, but wherever he does... parang hinahalukay ang tiyan niya dahil hindi magkamayaw ang mga paru-paro rito.

"Signora, Signor wants to talk to you in his office," she snapped when one of their house helps spoke to her. Napakurap-kurap siya bago pa makatango bilang tugon sa sinabi nito.

She was in her room, nakatulala at iniisip kung ano pa nga ba ang dapat pag-usapan ng kaniyang ama at ni Lazarus nang tawagin ito ng kaniyang ama sa opisina nito.

Sinundan niya ang kasambahay na nagsabi sa kaniyang hinahanap siya ni Don Lorenzo. Iginiya siya nito sa opisina ng ama, saka lamang iniwan nang nasa tapat na siya ng pinto.

She knocked twice first bago siya pumasok. When she got in, ang ama niya na lang ang naroon. Hinanap ng mga mata niya si Lazarus pero hindi niya ito nakita kaya nakaramdam siya ng kaunting disappointment.

"Please sit, hija..." anang kaniyang ama habang iminumwestra ang upuang nasa harap ng kaniyang lamesa. Umupo naman ito sa swivel chair kaharap niya.

Huminga siya ng malalim bago umupo sa isa sa mga upuang kaharap ng ama.

Something in the atmosphere of the room tells her that they are not going to talk about simple things. Sa galaw at tingin palang ng kaniyang ama, alam niyang importante at mabigat ang pag-uusapan nila.

"Where is Lazarus, Papa?" Tanong niya nang hindi na niya napigilan ang sarili. It worries her to think na baka bigla na lang itong pinauwi ng kaniyang ama. She knows her father couldn't do such as thing, pero hindi niya lang talaga maiwasang mag-isip ng kung ano-ano.

Bahagyang natawa ang Don habang umiiling. Kumunot naman ang noo ng anak sa inasal ng kaniyang ama.

"Why? Afraid I sent him home without you?" Panunuya nito kay Almirah.

"Of course not, Papa. I was just asking because earlier you were just talking here, and now... he's gone," she tried her best to explain without sounding to concerned or worried.

Her father chuckled more. "Relax, amore mio. You will see him later. We just need to talk now because I want to know something," he said. Ngayon ay sumeryoso na ang kaniyang mukha. Wala ng bakas ng anumang pang-aasar o ano pa mang tuwa. "...and I want you to be very honest with me, okay?"

Naguguluhan man ay tumango na lamang si Almirah.

Her father nodded his head too because letting out a long and loud sigh. Umupo ito sa kaniyang swivel chair at ilang sandali rin siyang pinagmasdan lang bago ito tuluyang nagsalita.

"Ami quell'uomo?" Her father asked while looking straight into her eyes.

Her lips parted at that question. Paano ba namang hindi? Her father just asked if she loves Lazarus!

"P-Papa..." she uttered trying to surpass the twitter she was feeling. Lumakas at bumilis ang tibok ng kaniyang puso dahil sa kabang nararamdaman. She wasn't expecting that so she was caught off guard.

"Answer me, my love. Do you love that man?" He rather repeated, pero gayunpaman ay hindi pa rin niya alam ang isasagot.

"I don't know how to answer that, Papa..." she admitted because it's the truth.