𝑆𝑎𝑢𝑑𝑎𝑑𝑒

Yirmi Sekiz

Selam bebeklerim! Yıldızı parlatmayı unutmayın.✨
Keyifli okumalar.💞

⭒⭒⭒

Ruhumun katıksız ağrısı kalbimin ateşini söndürmüyordu.

Bu nasıl bir acıydı?

Bu kaçıncı ihanete uğrayışımdı?

Canımdan, kanımdan olan ablam beni bitirmek istiyordu.

Sırtıma yediğim bıçaklar, ayaklarımın bağını çözüyordu.

O bıçakları çekip almak isteyen biri vardı, kahve gözlü dağınık bir adam.

O adam panzehirimdi.

O adam her şeyimdi.

Gözümden akan yaş ayaklarımın dibine düştü.

"Yapamazsın! O senin kardeşin, ona bunu yapamazsın!" diyen Barlas'a baktım.

Her şeyi biliyordu.

"Öyle bir yaparım ki! Nefret ediyorum ondan, her şeyimi çaldı benden!"

Barlas, başını olumsuzca salladı. "Sen delirmişsin, sen kafayı yemişsin."

"Katil o! Onun kanlı ellerini nasıl tutmak isteyebilirsin?" diyen ablamla sarsıldığımı hissettim.

Bu seferki bıçak kalbime saplandı.

"Onun o kanlı dediğin ellerini tutmak için ölürüm."

Barlas kalbimdeki bıçağı çekip aldı.

Dudaklarımın titrememesi için dişlerimi geçirip yutkundum.

Ablamın karşısına geçip hesap sormam gerekiyordu belki ama ona bile halim yoktu.

"Onu nasıl bu kadar sevebilirsin? Sana neler yaptı, bu kadar mı yüzsüzsün?" diyen ablamın sesi ağlamaktan kısılmıştı.

Barlas'ın eli yumruk oldu, çenesi gerildi.

Anlık bir dürtüyle yumruk olan elini tutup kasılan çenesinden öpmek istedim.

"Tamam sevgiliyiz işte seninle. Neyini uzatıyorsun? Sen polise o görüntüleri vermeyeceksin, bende yanında olacağım."

Benim için kendini bitiriyordu.

"Ama unutma ki senin yanında olsam bile kalbim hep onun yanında olacak."

Hıçkıra hıçkıra ağlamak istedim.

Benim yerime ablam ağladı.

Bu tarafa döndüğü an duvarın arkasına saklandım ve avcumu dudaklarıma bastırdım.

Önümden geçip içeri girdi. Duvarın arkasından çıkıp Barlas'a baktığımda küfür edip saçlarını çekiştirdiğini gördüm.

Sırtı bana dönüktü. Adım atmaya bile halim olmamasına rağmen ona koştum.

Koşarak ona sarıldığım an bedeni kasıldı. Umursamadan ellerimi belinden geçirip sımsıkı sarıldım.

Yanağımı sırtına yasladım. Göz yaşlarım hızla yanaklarımdan akıp onun gömleğine bulandı.

Bu an çok tanıdıktı.

Geçmiş zamanla arasındaki fark Barlas'ın ellerimi sımsıkı tutması oldu.

Ellerimi sımsıkı tutup bırakmadı. Başını geriye yatırarak başıma yasladı.

Dudaklarımdan bir hıçkırık kaçtı. Ona daha sıkı sarıldım. Sanki bıraksam ellerimden kaçıp gidecekti.