Yirmi Yedi

8.3K 322 152
                                    

Selam bebeklerim! Yıldızı parlatmayı ve yorum yapmayı unutmayın.
Keyifli okumalar. 💞

⭒⭒⭒

Kalp atışları kulaklarıma dolduğunda rüyada olduğumu sandım. Dudaklarıma değen dudakları bütün dudağımı talan ediyordu.

Kapalı gözlerimden bir yaş akıp dudaklarımıza karıştı.

Ruhumu ruhuna kattı sanki.

Avuçları sıkıca yanaklarımı kaplamıştı. Sargılı elimle elini tutup çekmeye çalıştığımda elimi tutup aşağı indirdi. Böylece bir eli yanağımda diğer eli elimi tutuyordu.

Elimin sargılı kısmını usulca okşadı. İçimde bir şeyler kaynadı, nefesim kesildi.

Karnımdaki ölü kelebekler kıpırdanıyordu.

Böyle hissettirmemeliydi, yanlıştı.

Bu sefer hırsla onu omuzlarından ittirdiğimde benden ayrıldı. Elimi sağ yanağıyla buluşturduğumda tokadın sesi sessiz sokağı doldurdu. Öyle hırslı vurmuştum ki yüzü yana dönmüştü.

"Ne yaptığını sanıyorsun?" dedim sessizce.

Göğsüm hızlıca inip kalkıyordu. Öyle öpmüştü ki nefesim kesilmişti.

Yüzünü bana çevirip yüzüme baktı. Gözleri dudaklarıma düştü, yutkundu.
Sonra hiç beklemediğim bir şey yaptı.

Gülümsedi.

Ben ona şaşkınca bakarken dudakları iki yana kıvrıldı.

"Sen gerçekten kafayı yemişsin." dediğimde bu sefer dudaklarını usulca yaladı.

Gözlerim dudaklarına düştü, nefesim kesildi. Kaşlarımı çatıp başımı çevirdim.

Başkasını öptüğü dudaklarıyla öpmüştü beni. Onun izlerini benim dudaklarımda silmişti. Sinirle başımı ona çevirdim.

"Onu öptüğün dudaklarınla beni nasıl öpebilirsin sen ya? Delirtmek mi istiyorsun beni? Senin sevgilin var! Beni öpmek yerine onun yanında olman gerek!" dediğimde kaşlarını çatıp üzerime iki adım attığında üç adım geri çekildim.

"Git, gözüm görmesin seni! Defol git!"

Hâlâ hırsla birbirimize bakarken telefonumun sesi duyuldu. Cebimden çıkardığımda babamın aradığını gördüm. Ona son kez ters ters bakıp yönümü apartmana çevirdim. Apartmanın içine girdiğimde aramayı yanıtladım.

"Efendim babacığım?"

"Kızım iyi misin? Yetişmedin mi daha?" diye telaşla konuştuğunda yutkundum.

"Evdeyim baba bir şey mi oldu?"

"Nefes nefese kalmışsın da ondan dedim. Hâlâ evin adresini de atmadın." Sinirden.

"Merdivenleri çıkıyorum babacığım, konumu da hemen atıyorum."

"Tamam, görüşürüz güzelim."

"Görüşürüz babacığım."

Telefonu kapattığımda sinirim tekrar nüksetti. "Gerizekalı! Aptal!" diyerek kapıyı açıp girdim.

Işıkları bile açmadan pencerenin yanına ilerledim. Sokakta elleri cebinde evine doğru yürüyordu. Apartmanının önüne geldiğinde başını çevirip pencereme baktı. Karanlıkta olduğum için beni görmesi imkansızdı, bu yüzden yerimden kıpırdamadım.

Beni alt üst eden tekrar gülümsemesiydi. Eli dudaklarına gidip geldiğinde pencereme bakarak gülümsedi. Nefesim tekrar hızlandı. Benimde elim istemsizce dudaklarıma gitti.

𝑆𝑎𝑢𝑑𝑎𝑑𝑒 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin