Otuz Sekiz

4.1K 183 165
                                    

Selam bebeklerim! Finalden önceki son bölüm. Yıldızı parlatmayı ve yorum yapmayı unutmayın.💞
Keyifli okumalar.🤍

Medya: Işık

⭒⭒⭒

3 Ay Sonra

Yaşamak ne demekti? Her birimiz nefes alıyorduk ama buna yaşamak deniyor muydu?

Peki ben neden çoğu zaman öldüğümü hissetmiştim? Yaşarken ölmek diye bir şey var mıydı?

Var olmalıydı.

Yoksa ruhsuzca sadece nefes alıp vermek yaşamak sayılmamalıydı. Yaşadığını hissetmek gerekirdi.

Ben şuan iliklerime kadar yaşadığımı hissediyordum.

Sahnedeydim. Hayallerime bile sığdırmaya korktuğum yerdeydim. Bütün çekincelerime karşı ağzım kulaklarımda elimde mikrofonum şarkı söylüyordum.

Arkamda arkadaşlarım vardı, Barlas vardı. Önümde ise uçsuz bucaksız insanlar. Birinin yanında ailesi vardı, birinin yanında arkadaşı, birinin sevgilisi vardı.

Herkesin kulaklarında benim sesim yankılanıyordu.

Dönüp Barlas'a baktığımda karanlıktaydı ama gözlerim onu seçti. Onu ilk gördüğüm zaman da sahnede ve karanlıktaydı. O onu görmediğim sanmasına rağmen onu karanlıkta olsa bile fark etmiştim, şuan olduğu gibi.

Ona döndüğümde elindeki gitardan bakışlarını kaldırıp gözlerime baktı.

Bana gülümsedi ve bütün dünya ayaklarımın altında gibi hissettim. Yaşadığımı hissettim.

Ona gülümseyip önüme döndüğümde son nakaratı bitirdiğim an Ata'nın davula vurduğu andı.

Alkış sesleriyle gülümsemem yüzüme daha çok yayıldı.

Henüz buralarda yeniydik. Ortak sanatçılarla yaptığımız bir konserdi ve bize de üç şarkılık bir yer vermişlerdi.

Barlas gelip belimden tuttuğunda Ata'da diğer tarafıma geçti, Doğu Barlas'ın yanına Berk ise Ata'nın yanına geçti. Eğilip selam verdik ve iyi eğlenceler dilediğimde sahneden indik.

Kısa da olsa bu kadar kalabalık insana verdiğimiz ilk konserdi. Hepsi bizim için gelmemişti biliyorum ama şarkı söylerken bana eşlik etmeleri iyi hissettirmişti.

Sahneden indiğimizde bizi Sena ve Nil karşıladı.

"Çok iyiydiniz!" diyen Senaydı.

"Harikaydınız!" diyen ise Nildi.

Sena Doğuya sarılırken Nil'de Ataya sarıldı. "Ee herhalde ballı lokumum bizden kötü bir şey çıkar mı?" diyen Ataya hepimiz güldük.

Barlas'a döndüğümde o da bana bakıyordu. "Çok güzel söyledin güzelim." dediğinde derin bir nefes alıp verdim.

"Çok heyecanlıydım, hâlâ ellerim titriyor." Elimi uzatıp gösterdiğimde titreyen elimi tuttu.

Elimi dudaklarına götürüp öptü. Sonra beni omzumdan tutup göğsüne çekti ve başıma bir öpücük kondurdu.

"Işık çok iyiydin, sesin titremedi bile." diyen Nil'e gülümsedim.

"Ben nasıldım balım?" diyen Ataya baktı Nil ve gülümsedi. "Harikaydın hayatım."

Ata gülümseyip Nil'e sırnaştı.

"Ayıp be ayıp! Bari benim önümde yapmayın." diyen Berkle hepimiz güldük.

𝑆𝑎𝑢𝑑𝑎𝑑𝑒 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin