Bölüm 7

265 19 33
                                    

MEDYA:Elizabeth Dean & Mattheo Morrow

Yarışma günü~Kostümümü giymiş birazdan olacakları bekliyordum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Yarışma günü~
Kostümümü giymiş birazdan olacakları bekliyordum.
Bizi izlemeye gelen bir sürü insan vardı.
Sadece bir yarışmaydı. Bu kadar ilgiye ne gerek vardı ki?
Yarışmada böyleyse olimpiyatları düşünmek istemiyordum.

Diğer patenciler pistte tek tek çıkıp hünerlerini gösteriyordu.
Biz sondan 3. Sıradaydık.

Elizabeth çoktan gelmişti ama nerede olduğunu bilmiyordum.

Rakiplerimiz bizden çok çok daha iyiydi gördüğüm kadarıyla öylelerdi.

Derin bir nefes aldım. Korkmuyordum.

"Mattheo Elizabeth nerede?" Emma telaşlı bir şekilde yanıma geldi.
Bilmiyorum anlamında kafamı salladım.

Emma elinde bir sürü evrak tutuyordu.

"yarışmada böyle yapıyorsa olimpiyatlarda iyice rezil oluruz." Emmayı sakinleştirmem gerekiyordu.

"Rahatla Emma birazdan gelir." bu dediğim onu ne kadar rahatlatırdı bilmiyordum ama anons sesini duyunca daha fazla panik olacağını hissettim.

"Elizabeth Dean ve Mattheo Morrow." isimlerimiz anons edilmişti. O an sadece emmanın elini şakaklarına götürmesini gördüm.

Elizabeth yoktu. Onsuz piste çıkamazdım.

"Mattheo git."

"Ne?" Emma piste çıkmamı söylüyordu.

"Rezil olmaktan iyidir mattheo çık şu piste." eğer piste çıkmazsam jüriler piste geç çıktığımız için puanları düşük verirlerdi. Eğer piste çıkarsam ben partnerli artistlik buz pateni yarışçısıydım. Tek çıkarsam büyük malzeme olurdu. Ne yaparsam yapayım her şey yanlışa sürüklüyordu beni.

Piste çıkmaktan başka şansım yoktu..

Yavaş yavaş pistin ortasına geçtim.
Şarkının çalmasını beklerken seyircilerin konuşma seslerini duyuyordum.

Şarkının başlamasına tahminen 10 saniye vardı.
Gözlerimi kapattım. Pistte tek başımaydım.

Şarkı başlarken biri elimi tuttu.

"Elini bırakmayacağım. Söz veriyorum." şarkı başladı ve ezberimde olan her şeyi yapmaya başladım. Elizabeth son dakika yetişmişti. Umarım bir problem çıkmazdı.

"Geç geldin." pistte daireler çizerken Elizabeth'e hesap soruyordum.

"Ama geldim." doğru. Ama bu geç geldiğin gerçeğini değiştirmiyor. Her şeyi riske atmıştı. O bana kariyerden söz ederken kendi kariyerimizle oynamıştı. Yarışmaya odaklanmam gerekiyordu. Bir süre figürleri yaptık ardından
Elizabeth'in bacaklarından tuttum ve onu havaya kaldırdım.

DREAM (bxb) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin