Bölüm 8

246 22 41
                                    

|KEYİFLİ OKUMALARRR|

MEDYA:Olivia Summer

Hiç bir şey hissetmiyordum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hiç bir şey hissetmiyordum. Patenime bakmaya devam ettim. Pes edesim yoktu. Hiç yoktu hatta. Babamın ayakkabıları görüş alanıma girdi.
Yavaş yavaş bize yaklaşıyordu. Kafamı kaldırmadım.

"Çok iyi kaydınız. Tebrikler!"

"17. Olduk baba." babam Elizabeth ve benim ortama oturdu.

"siz bu yaşınıza kadar neler neler yaptınız çocuklar. Bir kere başarısız oldunuz diye pes edemezsiniz." benim canımı sıkan yarışma değildi ki.
Babamla aram her zaman iyiydi. Annem ne kadar baskıcıysa babam da bir o kadar rahattı. Bazen evde olduğunu bile fark etmezdim onun. Sessiz yönümü ondan almıştım.

"Haklısın süperbaba." Elizabeth babama sarıldı. O an bir gülme gelmişti bana. Hafif kıkırdadım.
'süperbaba' bu kelime komiğime gitmişti.

Annem bu seferki yarışmama gelmemişti çünkü kendini iyi hissetmediğini söylemişti.

***

Ön koltuğa yerleştim.

"matt ben oturacaktım." babam bizim moodumuzun yerine gelmesi için pizza yemeğe götürüyordu. Küçüklüğüme geri dönmüştüm sanki.
14 yaşım aklıma gelmişti bir anda.

"Gel kucağıma otur?" gözlerimi devirdim. Elizabeth koltuğa yanaşınca şaka yaptığımı anlamadığını fark ettim.

"şaka yapıyorum Elizabeth."

"sen şaka yapamıyorsun mattheo. Ciddisin sandım."

"Ciddi olmamı bekleme."

"Beklemiyorum."

"Az önce kucağıma oturmaya çalıştın ama?" oflayıp, ön koltuğun kapısını kapattı ve arkaya geçti.

Bugün rahat geçirebileceğim son gündü. 6 ay sonraki olimpiyatı kazanmaya kafama koymuştum.
Dream'lerin kazanmasına izin vermeyecektim..

"Ben karışık sosisli alayım." babam siparişleri veriyordu.

"Ben de ananaslı pizza alayım." Elizabeth'e ters ters baktım. Ananaslı yediğini ilk defa görüyordum.

"Neden öyle baktın?" sonrasında kafasını salladı.
"Siz italyandınız doğru." aslında İtalyanlığımla alakası yoktu. Kafamda bağdaşıramıyordum pizza ve ananası.
Ananaslı pizza tam Elizabeth'likti onu da kafamda bağdaşıramıyordum.

"Alakası yok." kaşlarımı çattım.

"Mattheo neyin var?" konuyu değiştirmek için hangi pizzayı istediğimi söyledim.

"Bir dört peynirli alabilir miyim lütfen?" cebimden kredi kartımı çıkardım ve kadına uzattım.

Siparişi ödedikten sonra babam bana biraz kızmıştı ama sorun yoktu. İlk defa annemsiz ağzımın tadıyla yemek yiyecektim. Bunun şerefine ödemiştim hesabı.

DREAM (bxb) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin