Chapter 30

47 5 0
                                    


Months and years had past already and everything changed parang yesterday lang ipinakilala ako ni Marco sa parents nya then time passes so fast
Maybe everything changed but for a better for sure.

May ipinatayo na museum dito sa lugar namin and as a fan of art nandito na ako. This museum na ipinatayo ng mayor dito is naka- display ang mga gawa ng mga tao sa lugar na'to para naman ma- appreciate ng mga kabataan yung sariling atin and to appreciate locals. I'm really glad na may ganito sa lugar na'to napaisip akong di sayang yung vote ko sa mayor nong nakaraang election.

Napatingin ako sa mga sinaunang gamit ng mga tao dito like naka display dito ang mga statue ng local heroes dito sa lugar na'to nong panahon ng hapon. Lumakad ako at sa di kalayuan doon naman naka display yung mga gamit ng mga tao as a protection nila for their selves nong Japanese era. sa isang sulok may nakita akong mga letters. Those letters na ginamit nong mga ancestors namin to communicate nong panahon ng Spanish era. I never thought na may mga ganito I'm sure matutuwa yung mga mahilig sa history dito.

Napatingin din ako sa isang written love letter na itinago mahigit 80 years. Accidentally itong natagpuan nong apo nila sa bahay nila dito nong umuwi sya galing abroad dahil don na sila nakatira for so many years at umuwi sila dito for a vacation at nakita nila yung letter na yun. The story behind that letter daw is hadlang yung parents ng babae dahil sa mayaman sila at mahirap lang yung lalaki. Uso mga ganon dati at hanggang ngayon din naman. So girls, secure yung education, career and money so you can marry a guy you want. I can't read the letter dahil sa sobrang luma na neto pero knowing the story behind it I'm so amazed.

Napako yung paningin ko sa isang written letter kung saan naka erase yung name dahil sa kalumaan neto na erase yung name sa kung para kanino yung letter at na erase din yung name kung kanino galing. It's a written love letter na parang the guy was searching a girl on his world coz he only see her in his dreams but as the time goes by he got married on the other girl and I think he wrote this letter on their wedding day.

hindi ko masyado mabasa yung ibang details dahil sa luma na ito pero parang ganon ang nakasulat sa letter na yun. It seems so familiar and my heart beats so fast parang gusto kong umiyak sa sobrang lungkot.

"ang cute naman ng mga love letters yung iba di na masyado mababasa"

Napatingin ako sa nag-salita at nong napansin nyang nakatingin ako sa kanya ay ngumiti sya kaya inirapan ko ng ma- realized na si Mica lang pala yun.

"medyo pero nababasa naman"

Sabi ko saka lumakad na para pumunta na naman sa kung saan naka display yung mga paintings kaya agad naman neto akong sinundan.

"Medyo bago pa nga daw yan ih"

Sabi nya sabay turo sa letter na nasa harap namin na di ganon ka luma na parang sinadya na burahin ang mga pangalan na nabanggit sa letter.

"It was written during 90s saka natagpuan na lang yan sa daan sa tapat ng bahay nila Marco dati and no one knows kung sino may- ari nyan"

Sabi neto ni Mica kaya napahinto ako at muntik na syang bumangga sa likuran ko dahil sa pag-hinto ko bigla.

Ang interesting nga ng sinabi nya at kung sino man ang tumapon or nakawala ng letter na yun I'm sure she or he did that to let go the past coz it doesn't matter anymore kita naman sa letter na may mahal na syang iba at magiging secret na lang yung kung ano man ang meron sila nong nasa letter na yun.

I don't know why pero I felt like parang gusto ko balikan yung letter at iyakan ng buong mag-damag.

Huminga na lang ako ng malalim dahil sa nararamdaman kong to. Kahit madaming tao yung nandito it feels like I am all alone.

Her black dress in his poemTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon