Gdy dni zamieniły się w tygodnie, szybko wpadłam w rytm pracy z redaktorem, poprawiania i dopracowywania manuskryptu. Wydawca był zachwycony produktem końcowym. Nie mogłam nie poczuć iskierki podniecenia, smaku sukcesu, o którym zawsze marzyłam. Jednak wraz z ekscytacją przyszło nieznośne oczekiwanie na wydanie książki. To była okrutna ironia, że w końcu miałem czas odetchnąć, ale moje źródło inspiracji było nieobecne, cisza pozostawiona przez nieobecność Marcela była ogłuszająca.
Podczas oczekiwania znalazłem ukojenie w mojej rutynowej pracy przy uzupełnianiu półek w sklepach. Mogłabym zatracić się w przyziemności, zapomnieć na chwilę o moim złamanym sercu. Wykorzystałam skromną pensję, aby związać koniec z końcem, skupiając się na przetrwaniu, dopóki tantiemy z mojej książki nie zaczną wływać.
Eliza i ja powoli odbudowywałyśmy naszą relację. Jadłyśmy lody w parku, oglądałyśmy komedie romantyczne w kinie, chadzałyśmy na imprezy, próbując odzyskać siebie i swoją przyjaźń Pewnego wieczoru, dzieląc się kubkiem lodów z kawałkami czekolady, Eliza wyznała:
- Wiesz, Nat, wolę cię taką. Zawsze byłaś taka... roztrzęsiona, kiedy byłaś z Marcelem.
Jej słowa mnie uderzyły, ale udało mi się zachować fasadę normalności, ukrywając przypływ smutku, jaki wywołały jej słowa. Pragnęłam usłyszeć imię Marcela, ale kiedy w końcu zostało to wypowiedziane na głos, poczułam się jak uderzona pięścią w brzuch.
Moje spokojne oczekiwanie zostało nagle przerwane pewnego ranka, gdy otrzymałam telefon od wydawcy. Moja książka miała zostać wydana. Wiadomość była przytłaczająca i ekscytująca, ale jednocześnie oznaczała koniec mojego wytchnienia i początek burzliwej podróży, która na zawsze zmieniła moje życie.
CZYTASZ
Marzenia na marginesie
RomanceMłoda Natalia zmaga się z problemami finansowymi i przez to nie ma czasu, aby rozwijać swoje literackie pasje. Pewnego dnia poznaje chłopaka, który rozpoczął swoją karierę na scenie, realizując swoje marzenia. Czy znajdą dla siebie czas i czy w ich...
