Serhat abime mesaj attıktan sonra kendimi yatağa attım. Bugün onunla konuşup ilerlemek istiyordum. Ne yapacağımızı onunla karar vermek en doğrusu olucaktı. İçimde oluşan ümit kırıntısıyla gözlerimi kapattım.
"Kalk lan artık"kapımın birden açılması ile gözlerimi açtım. İlk ne olduğunu algılayamasam da pikemin çekilmesi ile Kerem'in geldiğini anlamıştım.
"Bir günde insan gibi uyandır beni be adam"sitemli sesim ile ayağa kalktım. Yarın Allah'tan tatildi de rahat edecektim.
"Konuşma da masaya gel"dedi ve dışarı çıktı. Bugün üstümde hafif bir sinir vardı galiba. Ya da ben uyku sersemi öyle sanıyordum. Daha fazla kızdırmamak için işlerimi halledip mutfağa ilerledim. Sandalyemi çekip oturdum. Kerem çatılı kaşları ile telefon ile ilgileniyordu. Sormak isteyen tarafımı bastırmak zordu ve başaramadım.
"Ne oldu Kerem. Yüzün beş karış yine"dedim ama bir yandan bende telefonumu bakıyordum. Serhat abim ile acilen konuşmam gerekiyordu çünkü.
"Yok bir şey Korkut. Yemeğine ye de çıkalım"dedi düz ses tonu ile. Ama kesin bir şey vardı.Ve bunun kokusu çıkardı emindim. Kısa bir peki demem ile kahvaltımızı ettik.
Kısa bir süre içinde kafeye gelmiştik. Gelirken hiç konuşmadık ve şu anda da devam ediyordu. Acaba ben mi bir şey yapmıştım? Düşüncelerimi bölen şey ise Kerem'in bağırmasıydı. Arkaya baktığımda diğer elemanı bağırdığını fark ettim.
"Ben seni buraya tatil edesin diye mi aldım lan"dedi yüksek ses tonu ile. Kimse onun bu hallerini alışık olmadığı için şaşkınca bakıyorlardı.
"Ne bakıyorsun oğlum sana diyorum"dedi. Sinirini ondan çıkardığı barizdi. Hemen hızlı adımlar ile yanına adımladım.
"Sakin ol kardeşim. Gel buraya "diyerek onu bahçeye çıkardım. Saçlarını karıştırıp önünde ki tenekeyi ayağıyla fırlattı. Boş alanda çınlanan ses ile yüzümü buruşturdum.
"Ne oluyor Kerem sana. Anlatsana"dedim. Yanıma gelip cebinden sigarasını çıkardı. Bana da uzattı. İkimiz sigarları yakasıya kadar konuşmadık. Ama ona bakmam ile derin bir nefes aldı.
"Bilmiyorum kara oğlan'ım. İnan bilmiyorum. Ama bildiğim tek şey canımın yandığı"dedi karşıya bakarak. Anlamadığım için devam etmesi adına sustum.
"Sabah kalktığımda telefonu bakayım dedim. Instagram'da biraz dolaşacaktım. Öylece dolaşıyordum. Sonra hikayeleri bakarken bir şey gördüm. İlk afallasam da sonradan onun biriyle olduğunu anladım." Bana bakıp gülümsedi. Ben ise kaşlarımı çattım. Sevdiği bir kız mı vardı şimdi? Ulan Serhat abim varken.
"Beni fark etmese de gizli sevdim ben onu. Onun bana aşık olmayacağını kabullendim ama İşte o hikayeyi görünce sinirim alt üst oldu. Normalde böyle şeyler paylaşmazdı. Yanında kimseyi görmedim bu zamana kadar. Keşke görmeseydim de öyle kalsaydı. Çok acı bir durummuş. Şuram nasıl acıyor bir bilsen Korkut."dedi gözünden damlayan bir yaşı sildi. Daha fazla konuşmak istemiyordu ki ayağa kalktı ve içeri girdi. Ben ise şok bir şekilde kalakaldım. Bizim ki aşıkmış da haberimiz yokmuş. İyi de kime ? Bunu öğrenmeyi aklımın bir köşesine atıp telefonumu çıkardım. Serhat abimi aramam lazımdı. Ulan Kerem Serhat abi varken elin kızına nasıl aşık olursun.
"Alo"
"Serhat abi müsait misin?" Sesin az olduğu tarafa geçtiğini kesilen seslerden anladım.
"Buyur koçum"dedi. Hitabı ile gülümsedim. Kral adamdı. Ulan Kerem.
"Abi dün anlatmıştım yaa sana. Ne yapacağız. Artık bir şeyler yapmam lazım."dedim. Sesimde ki sitem bence belli etmişti. Derin bir nefes aldı. Sonra da konuştu.
"Emin misin Korkut. Yanılmış olamazsın demi?"dedi. Sorgulamakta haklıydı. Devrim'in bana kaldırması doların 1 TL olmasından bile imkansızdı ona göre. Hoş dolarında tek rakamlara inmesi de çok imkansızdı.
