Bengü Işık.
Babam bana küçükken kızım senin adının anlamı ebedi, sonu olmayan demektir, demişti. İçime öyle bir dokunmuştu ki o an çocuk halimle ben sonsuza kadar yaşayacakmıyım yani, diye sormuştum. Babam gülerek oradan ayrılmıştı...
Aradan yıllar...
Merhaba güzellerim. Umarım iyisinizdir. Şunu söylemek isterim ki bu bölüm şu ana kadar yazdığım en ama en uzun bölümdü. Keyifli okumalar dilerim!
Okumaya geçmeden önce lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Her bir oyunuz ve yorumunuz öyle bir değerli ki...
Yorumlarda ve bölüm sonunda görüşelim.
Sizi Bengü ile baş başa bırakıyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bu hikaye karanlıkta kalmış, yolunu aramaya çalışan ya da umudunu kaybeden herkese gelsin..."
---
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
19. Bölüm: ASIR. *Yıllar, yıllar, yıllar dostum. Daha dünmüş gibi sanılan ama bir asır gibi geçen o yıllar...
4 YIL SONRA. İstanbul, Kâğıthane.
Seneler...
Aylardan Ağustos.
Günlerin nasıl bu kadar hızlı geçtiğini anlayamadığım bir gün daha. Sonbahara girmemize günler kala olan bir gün. Güneş açması gerekirken sürekli yağışların olduğu bir gün. Herkesin somurttuğu hatta bazılarımızın ağladığı bir gün. Gözyaşlarının döküldüğü. Acıların kalpten vücuda doğru sızdığı. İlmek ilmek acıyı bütün vücudunda hissettiğin, gözlerinin ağlamaktan kızardığı. Son raddeye geldiğin, kalbinden yine... Üzerine basarak söylüyorum, yine bir parçanın söküp atıldığı, ölmek istediğin bir gün. Evet, bugün o gün. Hiç gelmeyecekmiş gibi hissettiğin ve yaşadığın o günlerin hazin sonu.
Ölüm.
Kelimeler... Der bir yazar. Bazen kelimeler yetmez. Duygular işin içine girer. Dibine kadar yaşarsın o duyguları. Bazen seni hazza ulaştırır. O doruk noktasına. Bazen seni dibe çeker. O karanlık çukura. Her ikisinde de ne olduğunu anlayamazsın. Bir zaman sonra işte o an gelir. Ne olduğunu anladığın o an. İş işten geçmiş gibi gelir sana ama öyle değildir. O tam zamanını bulmuştur.
