The Archer

Chapter 21: Moretti Residence

Finally, the day of our trip arrived. Naramdaman ko ang pagtapik sa akin ni Rio na katabi ko lang sa bus seat. Nilingon ko siya at unti-unti ko na ring pinalibot ang mga mata ko sa loob ng bus. Bumababa na ang mga pasahero at kami na lang ni Rio ang tanging nakaupo pa sa loob.

Tumayo na siya at nilahad ang kamay niya sa akin. I took it and gave him a warm smile. Kinuha na ni Rio ang gamit ko sa bag storage. Marami kasi akong dalang gamit dahil sabi ni Rio, may pupuntahan kaming beach resort. Konti lang ang dala niya dahil may mga gamit naman daw siya sa bahay nila.

"Welcome to Pampanga! The Culinary Capital of the Philippines!" Malapad ang ngiti kong ibinigay kay Rio sa pagbati niya sa akin.

I felt like a kid again. Rio made all the necessary arrangements and assured me that everything will be taken care of. Mas lalo kong minahal ang pagiging thoughtful at caring niya.

"Welcome to San Fernando, Pampanga, Artemis!" Sigaw niyang muli.

"Oh, dear. Thank you!" Tugon ko sa kanya.

He gave me his sweetest smile and came closer to me. "Hold on, I'll get my car," pagpapaalam niya sa 'kin sabay pat sa ulo ko.

Pinagmasdan ko siyang naglalakad papalayo sa 'kin. Nang makarating siya sa parking lot, binaba niya muna saglit ang mga gamit ko at saka niya binuksan ang sasakyan niya. Nang makasiguro na siya ay pinasok na niya sa loob ang mga gamit ko at nagsimula nang maglakad palapit sa akin.

"Let's go?" Aniya. Tumango ako at sumama sa kanya.

He opened the door of his car for me. Bigla akong nakaramdam ng pamumula sa mukha ko kaya't tinakpan ko ito gamit ang mga kamay ko.

"What's the matter?" He asked in his worried voice. "Do you feel sick?"

I shook my head. "No, wala 'to."

"You sure? Bili tayo ng gamot sa pharmacy," he suggested.

"No, okay lang talaga. I'm fine, oh. See?" Kinaway-kaway ko pa ang mga kamay ko para makumbinsi siya na ayos lang ako. Mabuti naman at nakumbinsi ko siya kaagad at tanging pagngiti lang ang ibinalik niyang sagot sa akin.

Habang nakatanaw ako sa bintana, nakaramdam ako ng kakaibang emosyon. This feels new to me.

As we drove to our destination, the scenic views outside the window made me feel excited for this adventure. Nagpatugtog lang si Rio ng Pierce The Veil songs habang ako ay sumasabay sa pagkanta. The warmth of the sun and the cool breeze made the experience even better.

My favorite line of the song came and I couldn't help but to feel it. "My love for you was bulletproof but you're the one who shot me!"

I heard Rio chuckled. Nagpatuloy lang ako sa pagkanta habang siya naman ay nakatuon sa daan.

Sumunod naman ang kanta ng Lifehouse na ikinagulat ko dahil favorite song ko ito dati pa. The bass slaps so hard.

"Oh, my gosh! Hanging By A Moment by Lifehouse? Who are you kidding? Your taste of music is superb!" Napatili ako at excited nang kumanta.

"It's a great song, I love listening to Lifehouse sometimes," he replied.

"Desperate for changing, starving for truth. I'm closer to where I started, I'm chasing after you..." I began singing.

"I'm falling even more in love you, letting go of all I've held on to. I'm standing here until you make me move, I'm hanging by a moment here with you..." Hindi na ako mapakali sa upuan ko at nagsimula nang gumawa ng bass guitar moves.

"That's funny," he said. I sneered at him and continued what I was doing.

"Forgetting all I'm lacking, completely incomplete. I'll take your invitation, you take all of me now-" hindi pa ako tapos sa pagkanta pero sinapawan niya kaagad ako.