NEFRETİN TOHUMLARI

41. BÖLÜM "Yangın"

Bölüm Şarkısı:
Mor ve Ötesi- Melekler Ölmez
Sıla- Yan Benimle
Canozan- Kalbimden Tenime

Kitabıma destek vermek için oy ve yorumlarınızı eksik etmezseniz çok sevinirim ❤️🥹

İyi okumalar.☆
~~~~

O kadını Eksen'in evinden çıkarken görmemin üzerinden bir gün geçmişti. Artık daha fazla Eksen hamle yapmadan bir şeyler yapmak istemiyordum, onun için de dünden beri karşısına çıkmamıştım.

Sıkkınlıkla ocağa koyduğum patlamış mısırları tahta kaşıkla karıştırdım.

Araf bana gelmişti, sanki Eksen ile birlikte yaşadığı büyükçe bir evi yokmuş gibi her gün bana geliyordu. Sözde tek çocuktum ama bu deli yüzünden kardeşim var gibi hissediyordum, bir türlü beni salmıyordu.

Tabi gelmesi bir konuda işe yaramıştı, bu sayede ona Kahraman meselesini sormuştum. Aker'in anlattıkları doğru çıkmıştı, Araf zamanında gerçekten de Kahraman diye birisi ile arkadaş olmuştu fakat adam sonrasında nedenini bilmediği sebepten ötürü öldürülmüştü.

Anlaşılan o ki Aker Sönmez gerçekten de seneler önce bu oluşuma bir operasyon düzenlemiş, fakat sonucunda hem ailesinden olmuş hem de hapse girmişti. Her ne kadar bana bu adam ile ilgili yollanan kutunun nasıl ve neden yollandığını anlayamasam da şimdilik Aker ile birlik olmayı seçiyordum.

Bu gece Araf tarafından sorularım aydınlatılmış olsa da sonrasında fazlasıyla üsteleyerek bunları neden sorduğumu sorgulamıştı, ben hiçbir şey söylemeyince de 40 dakika benimle konuşmamıştı. Şimdi ise kendisi salonda takılırken bana patlamış mısır yaptırıyordu.

"Yok ben sikeceğim bu herifi!"

Birden Araf'ın salondan gelen sesini duyunca telaşla mutfaktan çıkıp yanına koştum. "Ne oldu Araf, kimi?"

"Ayaz denen herifi!" Anlamayarak yüzüne baktığımda hırsla devam etti. "Meğer Öykü'yle iddia için sevgili olmuş, kızcağız da bunu öğrendi!"

Hala hiçbir şey anlamıyordum. "Ayaz kim, Öykü kim?"

"Kiraz Mevsimi işte kızım ya." Kaşlarım çatık halde ona bakarken elinde tuttuğu telefonun ekranını bana doğrulttu. Bahsettiği kişiler anlaşılan dizi karakteriydi.

"Ay Araf," diye mırıldandım içimden gelen gülme isteğini bastırarak. "Türk dizisi mi izliyorsun sen?"

"Hiç sorma!" Dünyanın en kötü haberini almış gibi bir yorgunlukla başını sıvazladı. "Keyfim az yerine gelsin diye izliyordum ama kafamı iyice bok ettiler."

"Az daha abart, alt tarafı dizi bu! Gerçek hayatta bunların bin beterini yaşıyoruz biz farkında mısın?"

Gözlerini devirdi. "Öyle olmuyor işte küt böreği."

Yüzümü ekşittim. "Küt böreği ne Allah aşkına, ben sana lakapları bırak dedikçe sen bulabileceğin tüm tamlamaları deniyorsun!"

"Ne yapayım kısacık kesmişsin saçlarını, diş fırçası demediğime şükret."

Yüzüm düştü. "Kırıcısın ama."

Gülerek ayağa kalktı. "Aman be kızım, bunun neyine-" Kurduğu cümleyi yarıda keserek havayı kokladı, "Yanık mı kokuyor," dedi kaşlarını çatarak.

Refleksle "Hi," diye bağırdım. "Ben patlamış mısırın altını kapatmadım!"

"İyi bok yedin!" Araf önde ben arkada mutfağa koştuğumuzda her yere sıçrayan mısır manzarasıyla karşılaştık, üstelik tüm mutfak yanık kokuyordu.