BOŞLUK

Bölüm 11

"Sizin aranızdaki husumet ne?"

Mine yatağımda oflayarak otururken ben de anı defterime yazmaya çalışıyordum. Her bir bilgi ya da anıyı detaylı yazmalıydım. Bu cidden işe yarıyordu.

"Demek anladın"

"Anlamamak mümkün adeta birbirimize gıcığız diye bağırıyorsunuz"

"Aslında önceden biliyordun. Gene anlatmak ve senin için yeniden hiç bilmiyormuş gibi dinlemek komik olacak"

Aslında düşününce cidden komikti. Birazcık dudağım kıvrılmıştı sanırım.

"Burak'ın kuzeni vardı Özcan diye. Bizden bir yaş büyük. Meriç mezun olmadan önce takımın kaptanı oydu"

"Sen de ona aşıktın"

"Hatırladın mı yoksa?"

Kafamı olumsuzca salladım.

"Hayır, sadece klasik gibi geldi"

"Anladım. Neyse. Evet, ben o çocuğa aşıktım. Yani kör kütük aşık denebilir hatta. Tüm sosyal medya hesaplarını takip ediyordum. Bir fotoğraf mı atmış kim beğenmiş, kimler yorum atmış, o kişilerin bile profiline bakardım. Sırf daha çok görebilmek hatta yakın olabilmek için bu okula geldim. Sonra Burak yardımcı oldu. Özcanla tanıştım. Ve rüya gibiydik ama çıktık."

"Ee"

"Sonra ayrıldık"

"Eee"

"Eeee si bu"

"Yani sen geçmiş gitmiş bir ilişki yüzünden Burak'a laf atıyorsun?"

"Evet"

"Saçma"

"Ne saçma?"

"Ne bileyim bir erkeği deli manyak gibi takip etmek, daha sonrasında ayrılınca ona da değil sana yardımcı olan kuzenine laf atmak. Cidden gereksiz ve saçma"

Bir an 'acaba fazla mı abartıp konuştum' diye düşünürken Minenin kahkaha attığını duydum. Arkamı dönüp ona bakınca gerçekten yatakta kahkaha attığını gördüm.

"Neye bu kadar güldün?"

"Biliyor musun? Sana bunu ilk anlattığımda da bana buna çok benzer bir tepki verdin. Ne olursa olsun aynı Alensin işte. Bu çok güzel bir şey."

Bunu demesi beni nedense mutlu etmişti. En azından geçmişten dürüst olarak karşımda duran birinin bana aynı olduğumu söylemesi cidden hoştu. Telefonuma gelen mesaj sesiyle geri masama döndüm.

ne yapıyorsun? :)

Daha yeni eve gelmiştik. Neden böyle bir mesaj ama gereğinde bulunmuştu ki? Zaten 'takılacağız' diye götürdükleri mekan, tüm okulun bulunduğu bir kafeteryaydı. Bu havalı hiçbir kızla ilgilenmeyen kimsi için egoist basketbol takımının yanında iki tane kız vardı. Düşünce bile cidden insanların bakışlarını ne kadar üzerimize topladık? Öyk cidden iğrençti. Tüm okula dedikodu malzemesi olmuştuk. İlgi odağı olmuştuk. Ben bundan nefret ediyordum. Kimsenin benle ilgilenmesini hatta şöyle önümden geçerken göz ucuyla bile bana bakmasını istemiyordum.

oturuyorum

"Alen?"

"Efendim"

"Oğuz hakkında neler hatırlıyorsun?"