Sıkıcı bir okul günü biterken kimseye görünmeden okuldan çıkmaya çalışıyordum. Gizli umudum her an arayabilirdi. Yeşil okul binasından çıkınca özenle döşenmiş bahçeden çıkış kapısına gitmek çokta vaktimi almamıştı. Arabamın önüne gelince telefonum çalmaya başladı.
"Alo"
"EGS'ye tek git. "
"Neden?"
"Tek git dedim Alen"
Gözümü devirdim.
"Emir vermenden nefret ediyorum"
"Soru sormandan nefret ediyorum"
Nefesimi gürültülü bir şekilde dışarı verdim. Özellikle duyması için yapmıştım.
"Sana o çocukla yakın olmamanı söylemiştim."
"Kimle?"
"Semihle"
"Ne yakınlığımı gördün ki.."
Sustum. Dün gece beni öptüğü düşüncesi yeniden aklımın baş köşesine geçmişti.
"Bence de susmalısın Alen. Öpüştüğünün farkında mısın?"
"O öptü. Hem sen nereden gördün. Orası çok ıssız bir yerdi tek olduğumuza eminim"
"Emin olmak güzel şeydir ama yersiz emin olmak iyi değildir Alen. Ben senin her zaman peşindeyim. Ben senin gölgenim Alen. Benden kaçamazsın. Hem ayrıca ben seni iyi tanırım. Eski Alen bir saniye bile durmaz ona yumruğu atardı!!"
Dedikleri beni ilk defa ürkütmüştü. Ölümcül bir sesle konuşuyordu. Çok ama çok sinirliydi. Bu kadar sinirleneceğini hiç düşünmemiştim. Ama neden bu kadar sinirlenmişti ki? Bunun mantıklı bir açıklaması olmalıydı.
"Attım zaten!"
Bağırmamla arabaya yakın olan birkaç kişi sesimi duymuştu ama bu şu an umursadığım bir şey değildi.
"Hayır! 32 saniye durdun!!"
Tam bağıracakken bir şey fark ettim. Saniye tutmuştu. İnanmıyorum bu kadar da olamazdı. Biran çıkışından dolayı bu ağzından kaçmıştı. Kendi de şu an farkına varmıştı. Bu sessizlik ona işaretti.
"Sen benim saniyemi mi tutuyorsun! "
"Tutarım kızım sana ne!"
"Anı hatırladım tamam mı!"
Sustu. Afallama sırası ondaydı.
"Ne anısı?"
Çok korkarak sormuştu. Ürkerek.
"Buna benzer bir anı. Biri beni öpüyordu"
"Yüzünü hatırladın mı peki?"
"Hayır. Çok bulanıktı. Orada beni öpen kişiye yumruk atıyordum. Kendime gelince refleks olarak Semihe de yumruk attım"
Rahatlama tarzında nefesini dışarı vermişti. Neyin rahatlamasıydı ki? Biraz sessizlik oldu.
"Bağırdım için kusura bakma Alen"
"Sorun değil gizli umut"
Ona taktığım adı söyleyince güldüğünü duydum.
"O çocuktan uzak durmalısın Alen"
"Bana bir neden ver"
"Sonra anlarsın. Şimdi EGS'ye git"

ŞİMDİ OKUDUĞUN
BOŞLUK
JugendliteraturAlen hastanede uyandığında geçmişiyle alakalı hiçbir şey hatırlamayan bir genç kızdır. Kişiler ve olaylar ona çok yabancıdır. İçinde hissettiği kocaman bir boşluk vardır. ara sıra gelen anıları şu an yaşadığı hayattan tamamen farklıdır. O kimdi? O g...