'"Canın acıyor olmalı"
Aslında o kadar da değil. Tenis oynayan çoğu kişinin başına gelebilecek durumlardan biriydi. Oğuzun elimi inceleyen yüzüne baktım. Ufacık bir şey için baya endişelenmiş gibi duruyordu.
"Acımıyor. Normal bir durum."
"Kanıyor ama"
"Kanar kanar geçer olmaz bir şey"
Gözüme baktı ve başını sağa sola 'Allahım ne ettim de bu kızı başıma verdin gibi salladı'. Kolumdan tutup çekmeye başladı.
"Hey. Ne yapıyorsun?"
"Yeter. Bu kadar tenis oynadığın yeter. Elini saracağız ve eve gideceğiz"
Çok güçlüydü. Ama sahadan çıkamamaya emindim.
"Olmaz "
Bana döndü.
"Olacak küçük hanım"
"Ama.."
"Aması yok"
Oğuzun gücüyle zorla sahadan çıkarılınca mecburen ona ayak uydurmak zorunda kaldım. O böyleydi. Kolay kolay karışmazdı ama taktığı zaman da tam takıyordu. Terim halen kurumamışken antrenmanıma geri dönebilirdim ama bunu yaparsam aramızda dehşet bir çekişme olacağına emindim. Normal bir Alen asla boyun eğmezdi ama Oğuzun nadir takıntılarına karşı gelmek baya büyük bir soruna yol açabilirdi.
Soyunma odasına girince kapıyı kilitleyip duvarda asılı olan küçük ilk yardım dolabını açtı.
"Otur oraya "
Dediğini yapıp oturdum. Oturunca fark etmiştim. Baya kanıyordu. Nasırlarımı son günlerde çok zorlamıştım. Ama iyi bir derece elde etmek istiyorsam bu gibi durumları pek de umursamamam gerekirdi. Değil mi?
"Canın hiç yanmaz mı senin Alen?"
"Canım yanmıyor"
Elimdeki kanı yavaşça siliyordu. Önümde eğilmiş bunu yaparken gülme isteği beni dürtüyordu ama şu an çok ciddiydi. Ciddiyken Oğuza karışmak akıl işi değildi.
"Nasırlı elle oynamaman gerekirdi"
"Çalışmam gerek"
"Biliyorum ama eline zarar verirsin böyle"
Nefesimi dışarı verince saçı hafif havalandı. Bu etki bana bakmasına neden oldu. Kocaman bir ağızla ona gülünce o da tebessüm etti. Bu sefer yaraya turuncu adını bilmediğim o sıvıyı sürünce canım acımıştı. İstemsizce yerimden hopladım.
"Bir de acımıyor diyor. Bu sıvı da kolay kolay acımaz insanın canı."
"İstem dışı oldu."
"Refklesler istem dışı olur Alen. Ve acıya verilen ani tepki refklesdir."
Gözümü devirdim. Tamam benden beş yaş büyük olması daha tecrübeli olduğunu gösterirdi ama yine de bebeğe anlatır gibi konuşması gıcıktı.
"Siz piyanocular ellere çok önem veriyorsunuz sanırım"
Başını elimden kaldırıp bana dik dik baktı. Hatta tek kaşını da kaldırdı. Ne demiştim ki?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BOŞLUK
Teen FictionAlen hastanede uyandığında geçmişiyle alakalı hiçbir şey hatırlamayan bir genç kızdır. Kişiler ve olaylar ona çok yabancıdır. İçinde hissettiği kocaman bir boşluk vardır. ara sıra gelen anıları şu an yaşadığı hayattan tamamen farklıdır. O kimdi? O g...
