BOŞLUK

Bölüm 30

Serkan'ın ağzından

6 Ay Önce

Kulağıma gelen bu sinir bozucu ses beni delirtiyordu. Gecenin bu saatinde kim beni arıyordu? Yatağımdan uykulu bir biçimde kalkıp arama sesi gelen bilgisayarın başına geçtim. Face Time araması. Üç cevapsız arama.

Oğuz Kavak. Bu çok şaşırtıcıydı. Biz Oğuzla ben Türkiye'deyken bile konuşmazdık ve ben Los Angeles'e geldiğimde Face Time araması yapma ihtiyacında bulunmuştu ki?

Yeniden arama gelince açtım. İnternet bağı kurunca Oğuzla karşı karşıyaydım. Biraz çökmüştü. Onu yaklaşık altı aydır görmüyordum ama aradaki fark kendini yine de kendini belli ettiriyordu.

"Serkan"

"Oğuz"

"Biliyorum aramam biraz garip oldu ama sana anlatmam gereken şeyler var. Şey bu arada neden her yer karanlık seni tam göremiyorum bile"

Masamın üstünden saati aldım ve masa lambamı açtım. Saati kameraya yaklaştırdım.

"Saat gece üç olduğu için her yerin karanlık olması doğal"

Kafasını kaşıdı.

"Şeyy kusura bakma... Ben Türkiye'nin on saat önde olduğunu unutmuşum... Sorun olduysa senin için daha uygun bir saatte arayabilirim"

"Yo yo sorun değil. Kaktım artık. Anlat bakalım beni aramana neden olan şu sebebi"

Olduğu yeri inceledim. Bana tanıdık bir mekan değildi ama yalnızdı. Alen neredeydi acaba? Ah Alen. Ne kadar da seviyorum seni bunu bir kabul etsen. Sana olan sevgimden nerelere geldim.

"Aslından buraya gelmeni istiyorum"

"Neden? Yoksa Alen'e bir şey mi oldu?"

"Ah hayır ama olacak"

"O da ne demek oluyor?"

Sıkıntıyla nefesini dışarı verdi. Cidden ne dediğini idrak etmeye çalışıyordum ama ne demeye çalıştığını bir türlü idrak edemiyordum.

"Sana ihtiyacı var"

"Oğuz ne saçmalıyorsun anlamıyorum. Ne demek sana ihtiyacı var? Sen varken bana neden ihtiyacı olsun ki?"

"Yakında ben olmayacağım"

Anlamaz gözlerle ona bakmaya devam ettim.

"Oğuz içtin mi? Kafan mı güzel? Anlamadı ki"

Cesaret toplar gibi havaya baktı. Derin bir nefes aldı.

"Senin Aleni sevdiğini biliyorum"

"Hep biliyordun da hala konuyla bağlantıyı kuramadım."

"Buraya gelmeni istiyorum çünkü Alen sana yakında ihtiyaç duyacak. Alenin sana ihtiyacının olacağını söylüyorum çünkü yakında ben olmayacağım"

"Neden olmayacaksın? Onu terk etme gibi bir planın mı var?"

Son cümlem biraz öfkeli çıkmıştı.

"Hayır. Terk etmek zorunda kalacağım. Senden başka kimseye bu konuda güvenemem"

"Neden terk etmek zorunda kalasın ki?"