အပိုင္း ၁၁

1.4K 86 3
                                    

မားရဲ႕ မီးငယ္ေလး
- အပိုင္း ၁၁
- GL Story
- စာေရးသူ ခ်ယ္
              " မီးငယ္ေလး မနက္ျဖန္ဆို Final Exam စၿပီးေနာ္ စာကိုေသခ်ာေျဖ မနက္ျဖန္စာေမးပြဲအတြက္လိုအပ္တာေတြ ေသခ်ာထည့္သြား အဓိကဝင္ခြင့္ကဒ္ျပားကို ပါေအာင္ယူသြားဖို႔ မေမ့နဲ႔ "
              " ဟုတ္ကဲ့ပါ မား "
              " စာေမးပြဲခန္းထဲမွာလဲ စာကိုမရွန္းနဲ႔ေနာ္ စာလံုးေပါင္းေသခ်ာစစ္ အခ်ိန္အေစာႀကီးေျဖလို႔ၿပီးရင္လဲ ဘယ္ေနရာက်န္ခဲ့လဲအေခါက္ေခါက္အခါခါ ေသခ်ာစစ္ေနာ္မီးငယ္ေလး "
              " စိတ္ခ်ပါမားရယ္ တစ္နွစ္ပတ္လံုး မားေသခ်ာစာျပေပးထားတာေၾကာင့္ မီးငယ္စာအုပ္တစ္အုပ္လံုးကို ထံုးလိုေမႊေရလိုေနာက္ေအာင္ကို ရေနၿပီးေနာ္ " အဲတာေတာ့ဟုတ္သည္။ မီးငယ္ေလးကို စာသင္နွစ္စတည္းက ဧကရီကိုယ္တိုင္ေသခ်ာၾကပ္မတ္ေပးထားတာမို႔ စိတ္ခ်ရပါသည္။ ဒါေပမယ့္လည္း မီးငယ္ေလးကို လူ႔ေလာကႀကီးထဲကလူေတြအားလံုးထက္ သာလြန္ေစခ်င္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဧကရီေလာဘႀကီးမိပါသည္။
              " ဟုတ္ပါၿပီးကြယ္ မားရဲ႕မီးငယ္ေလးေျဖနိုင္မယ္ဆိုတာ မားယံုၾကည္ပါတယ္ "
              " မား မီးငယ္ပူဆာစရာရွိတယ္ "
              " အြန္း မီးငယ္ေလးက ဘာလိုခ်င္လို႔လဲေျပာေလ မီးငယ္ေလးလိုခ်င္တာရေအာင္ မားလုပ္ေပးမယ္ "
              " Examႀကီးၿပီးရင္ မီးငယ္တို႔ေတြ ခရီးထြတ္ခ်င္တယ္ မားလိုက္ပို႔ေပးမယ္မလား "
              " အိုေက မားလိုက္ပို႔မွာေပါ့ မီးငယ္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြပါ ေခၚလိုက္ေပါ့ "
              " ဟုတ္ကဲ့မား ေပ်ာ္လိုက္တာမားရယ္ မီးငယ္ခရီးထြတ္ခ်င္ေနတာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔မားနဲ႔အတူတူ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းမွာဘဲေနာ္ "
              " ဟုတ္တာေပါ့ကြယ္ မီးငယ္ေလးအိပ္ေတာ့ေနာ္ အိပ္ေရးဝဝအိပ္ မနက္က်ရင္ စာေမးပြဲေျဖရမွာဆိုေတာ့ ေခါင္းၾကည္ဖို႔လိုတယ္ေလ "
              " ဟုတ္မား "
              မနက္က်ေတာ့ Examေျဖမယ့္မီးငယ္ေလးထက္ ဧကရီပိုၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားေနမိသည္။
              " မီးငယ္ ေဘာပင္ေတြ၊ ခဲတံေပတံေတြ ေသခ်ာစစ္ၿပီးၿပီးလား ေဘာပင္ကို တစ္ေခ်ာင္းခ်င္း ျခစ္ၾကည့္ၿပီးၿပီးလား ေတာ္ၾကာ စာေမးပြဲခန္းထဲမွာ မွင္မလိုက္ရင္ မီးငယ္ေလးဒုကၡေရာက္ေနမယ္ေနာ္ ဝင္ခြင့္ကဒ္ေကာမီးငယ္ မားဘယ္မွာထားမိပါလိမ့္ " ဧကရီစိတ္လႈပ္ရွားၿပီး ျပာယာခတ္ေနတာေၾကာင့္ ဧကရီလက္ကိုဆြဲၿပီး ခံုေပၚမွာထိုင္ေစကာ
              " မားစိတ္ကုိ နည္းနည္းေလးေလ်ာ့လိုက္ေနာ္ မီးငယ္အကုန္လံုးကိုေသေသခ်ာခ်ာစစ္ထားၿပီးပါၿပီးမားရယ္ ဒီမွာဝင္ခြင့္ကဒ္ျပားလဲ မီးငယ္လက္ထဲမွာရွိတယ္ေနာ္ "
              " ဟုတ္ပါၿပီးကြယ္ မားနည္းနည္းစိတ္လႈပ္ရွားေနလို႔ပါ စာေမးပြဲခန္းထဲမွာ အစစအရာရာဂရုစိုက္ေပးေနာ္ မီးငယ္ေလး မားစိတ္ခ်မယ္ "
              " စိတ္ခ်ပါမား မားကို မီးငယ္ေလးကန္ေတာ့မယ္ေနာ္ " ဧကရီေရွ႕မွာ ဒူးဆစ္တုတ္ကာ လက္ဆယ္ျဖားမိုးလ်က္ ကန္ေတာ့ေနတဲ့မီးငယ္ေလးကို ဆုေတြအမ်ားႀကီးေပးေနမိတယ္။
              " မားရဲ႕မီးငယ္ေလး စာေမးပြဲကို ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕နဲ႔ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေျဖဆိုနိုင္ပါေစ က်က္ထားသမ်ွေတြနဲ႔လဲတိုးၿပီးေတာ့ အမွားအယြင္းမရွိေျဖဆိုနိုင္ပါေစ ဂုဏ္ထူးေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ေအာင္ျမင္ပါေစကြယ္ "
              " မားေပးတဲ့ဆုနဲ႔ျပည့္ရပါလို၏ " ဧကရီရဲ႕မီးငယ္ေလးေတာင္ အ႐ြယ္ေရာက္လာခဲ့ၿပီးဘဲ။
              " ထေတာ့ လာမားဆီကို မားရဲ႕မီးငယ္ေလး ေျခေထာက္နာေနဦးမယ္ မြ... " ဧကရီေပါင္ေပၚတတ္ထိုင္တဲ့ မီးငယ္ေလးရဲ႕ပါးေလးကို ခပ္ဖြဖြေလးနမ္းရွိုက္လိုက္ၿပီးေတာ့
              " မားတို႔ေတြ သြားၾကတာေပါ့ေနာ္ အခ်ိန္ေလးေစာေတာ့ မီးငယ္ေလးလဲ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ပိုရတာေပါ့ စာေျဖခ်ိန္မစခင္ ဘုရားတရားကိုအာရံုျပဳၿပီးေတာ့ စိတ္ကိုေအးေအးထားေနာ္ "
              မီးငယ္ေလးစာေျဖေနတဲ့ခ်ိန္ၿပီးတဲ့ထိ ဧကရီေက်ာင္းေရွ႕မွာဘဲ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ မီးငယ္ေလးစာကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေျဖဆိုနိုင္ေအာင္ ဘုရားဆီမွာ တဖြဖြဆုေတာင္းေပးေနသည္မွာ ဘုရားပင္ နားၿငီးေနေလာက္ၿပီး။ ဧကရီေစာင့္ေနရတဲ့ သံုးနာရီကို နွစ္သံုးဆယ္ေလာက္ ၾကာတယ္လို႔ထင္မိေနသည္။ စာေျဖခ်ိန္ျပည့္လို႔ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြေတာင္ ထြတ္လာေနၿပီး မီးငယ္ေလးကခုထိထြတ္မလာေသးေပ။ အခ်ိန္မေလာက္လို႔ဘဲၾကာေနတာလားဆိုၿပီးေတာင္ ဧကရီစိတ္ပူသြားသည္။ ဧကရီလည္တဆန္႔ဆန္႔နွင့္ ေစာင့္ေနတုန္းမွာပင္ ထြတ္လာပါၿပီး ဧကရီအခ်စ္ေတာ္ေလး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူတူ ၿပံဳးလို႔ေပ်ာ္လို႔ ဧကရီနားကို ေရာက္လာမွဘဲ စိတ္ထဲကအလံုးႀကီးက်ေတာ့တယ္။
              " မီးငယ္ေလး ေျဖနိုင္လား အခ်ိန္ေကာေလာက္ရဲ႕လား ဆုျမတ္နဲ႔အာကာေရာ အေျခအေနဘယ္လိုလဲ ႏြယ္လဲေျဖနိုင္တယ္မလား "
              " လံုးဝperfectဘဲမား ဒီေန႔ဘာသာ Dဝင္ၿပီးလို႔သာမွတ္ထားလိုက္ေတာ့ "
              " ဆုျမတ္တို႔လဲ ေျဖနိုင္ပါတယ္အန္တီဧ "
              " အိုေက အကုန္လံုးေျဖနိုင္ၾကမယ္ဆိုတာ အန္တီဧယံုၾကည္ပါတယ္ ေနာက္ရက္ေတြမွာလဲ ဒီလိုအသံဘဲၾကားခ်င္တယ္ေနာ္ ဆက္ၿပီးထိန္းသိမ္းထားၾက "
              " ဟုတ္မား "
              " ဟုတ္ကဲ့ပါ အန္တီဧ "
              " ကေလးေတြ ဗိုက္ဆာေနၾကေရာေပါ့ တစ္ခုခုသြားစားၾကတာေပါ့ မီးငယ္ေလးဘာစားခ်င္လဲ ဆုျမတ္တို႔ေရာ အန္တီဧလိုက္ေကြၽးမယ္ "
              " ဟမ္ဘာကာ..... "  နွင္းနဲ႔ နွင္းရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြ သံၿပိဳင္ေျဖလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္မ်က္နွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ သေဘာတက်နဲ႔ ရယ္လိုက္ၾကသည္။
              ====================
              " ေစာေလး ပစၥည္းေတြအကုန္စံုၿပီးလား ေသခ်ာၾကည့္ေနာ္ ေတာ္ၾကာက်န္ခဲ့ေနရင္ ျပန္လွည့္ယူလို႔မရဘူး "
              " ငါေသခ်ာထည့္ထားပါတယ္ ဆုျမတ္ရယ္ စစ္လဲစစ္ၿပီးၿပီး ဘာမွမက်န္ခဲ့ဘူးစိတ္ခ် "
              " ဟဲ့ ေစာေလးနဲ႔ဆုျမတ္ နင္တို႔ေတြမၿပီးၾကေသးဘူးလား ၿပီးရင္လဲ ပစၥည္းေတြကားထဲထည့္ေတာ့ေလ အန္တီဧေစာင့္ေနတာၾကာလွၿပီး "
              " ေအးပါလာပါၿပီး အာကာရယ္ "
              " လာ လာ ေပး ႏြယ္လဲဝိုင္းသယ္ေပးမယ္ " သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္ တစ္ေယာက္တစ္လက္ဝိုင္းသယ္လိုက္ေတာ့ ပစၥည္းေလးေတြအကုန္လံုး ကားေနာက္ခန္းထဲမွာ အစီအရီေနရာယူလ်က္။ ထိုေနာက္မွာေတာ့ ကားေလးသည္ ေငြေဆာင္ကမ္ေျခဆီကို ဦးတည္လ်က္။ ကားထဲတြင္လဲ သီခ်င္းေတြဆိုၾက ေအာ္ၾကဟစ္ၾကနဲ႔ ဆူညံေနသည္။ မီးငယ္ေလးလဲ ၿပံဳးေပ်ာ္ရႊင္ေနတာနဲ႔ ဧကရီပါအေပ်ာ္ေတြ ကူးစက္လာသည္။ အိမ္ကေနစထြတ္တည္းက အနက္ေရာင္ဆလြန္ကားတစ္စီး သူတို႔ကားေနာက္ကေန ထပ္ၾကပ္မကြာလိုက္ေနတာကိုေတာ့ ဧကရီတို႔ေတြမသိလိုက္ပါ။
              ကမ္းေျခကိုေရာက္ေတာ့ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးကို ျဖတ္သန္းလာတဲ့ ေလႏုေအးေလးေၾကာင့္ စိတ္ေတြေအးခ်မ္းသြားသလို ခံစားရသည္။ အခန္းကိုေတာ့ ႀကိဳတင္မွာထားၿပီးတာဆိုေတာ့ ၾကာၾကာမေစာင့္လိုက္ရပါ။ ဧကရီနဲ႔မီးငယ္ေလးက တစ္ခန္း၊ ႏြယ္နဲ႔ဆုျမတ္က တစ္ခန္း၊ အာကာအတြက္ တစ္ေယာက္ခန္းတစ္ခန္း အစတည္းက ခြဲထားၿပီးသားမို႔ ကိုယ့္အခန္းကိုယ္စီဝင္ရန္သာ။ နွင္းနဲ႔မားေနရမယ့္အခန္းကို ဧည္ႀကိဳမေလးကျပေပးၿပီးတာနဲ႔ သူ႔တာဝန္ေက်ပြန္သည့္အလား နွင္းတို႔ေရွ႕ကေနထြတ္သြားသည္။ အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ နွင္းခရီးပန္းလာလို႔ ကုတင္ေပၚမွာ ခနထိုင္ၿပီးနားေနတုန္း မားက နွင္းရဲ႕ေပါင္ကို ေခါင္းအံုးကာ အိပ္ေနေတာ့သည္။ မားကတစ္လမ္းလံုးကားေမာင္းလာရတာေၾကာင့္ ပင္ပန္းလို႔ထင္ပါရဲ႕ နွင္းရဲ႕ေပါင္ေပၚမွာဘဲ အပူအပင္မရွိ နွစ္နွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ေတာင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနရွာသည္။
              ဆုျမတ္နဲ႔ႏြယ္တို႔နွစ္ေယာက္ေနရမယ္ အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ ပစၥည္းေတြေနရာခ်ၿပီးတာနဲ႔ ႏြယ္ကလန္းသြားေအာင္ေရခ်ိဳးခ်င္သည္ဟုဆိုကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားသည္။ ဆုျမတ္ကေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ ခနလွဲအိပ္ေနလိုက္သည္။ ဆုျမတ္အိပ္ေနတုန္း နွာေခါင္းထဲကို ပိန္းဥအနံ႔ခ်ိဳအီအီေလးတိုးဝင္လာတာေၾကာင့္ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ဆုျမတ္ရဲ႕မ်က္လံုးထဲဝင္လာတာကေတာ့ ႏြယ္၊ ခႏၶာကိုယ္ေကာက္ေၾကာင္းအလွအပေလးေတြက သူေနရာသူအခ်ိဳးက်က် ထိုေကာက္ေၾကာင္းအလွေတြကို ဘာနဲ႔မွဖံုးအုပ္ထားျခင္းမရွိဘဲ ေရလဲတဘက္အေသးေလးနဲ႔သာ ဖံုးထားသည္။ ေျပာင္ေခ်ာၿပီး သြယ္လ်တဲ့ေပါင္တံေလးေတြနဲ႔ ျဖဴေဖြးၿပီး အရိုးေလးေတြ အေျမာင္းလိုက္ေပၚေနတဲ့ လည္ပင္းသားေလးေတြက ဆုျမတ္ရဲ႕ရမၼတ္ေတြကို နွိုးဆြေနသလို။ ဆုျမတ္အာေခါင္ေျခာက္လာတာေၾကာင့္ တံေတြးသာၿမိဳခ်လိုက္သည္။ ႏြယ္ေရခ်ိဳးခန္းထဲကေနထြတ္လာတည္းက ဆုျမတ္ ႏြယ့္ကိုဘဲ စိုက္ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္
              " ဆုျမတ္... ဆုျမတ္... " ႏြယ္ နွစ္ခါေလာက္ေခၚေသာ္လည္းမရ ပုခံုးကိုပုတ္လ္ုက္မွပင္ အသိဝင္လာသည္။
              " ဟင္ ႏြယ္... ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
              " ဆုျမတ္ဘာေတြ ၾကည့္ေနတာလဲ အဲေလာက္လဲမၾကည့္ပါနဲ႔ ဆုျမတ္ရယ္ ႏြယ္လွတာ ႏြယ္သိပါတယ္ ဟီး... "
              " မ... မဟုတ္ပါဘူးႏြယ္ရဲ႕ ဆုျမတ္က ဟိုေလ... ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး ဆုျမတ္ေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္ေနာ္ " တကယ္ဆို ႏြယ္က စလိုက္တာဆိုေပမယ့္လည္း ဆုျမတ္ကသာ ကိုယ္ခံစားခ်က္နဲ႔ ကိုယ္မို႔ အေယာင္ေယာင္အမွားမွားျဖင့္ ႏြယ္ေရွ႕ကေနေရွာင္ထြတ္လိုက္သည္။
              " ဆုျမတ္ " ႏြယ္က ေခၚလိုက္တာေၾကာင့္ ျပန္လွည့္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ေမးဆက္ျပလိုက္သည္။ ဘာလဲဆိုတဲ့ သေဘာ
              " ဆုျမတ္ ေရခ်ိဳးမလို႔ဆို "
              " ဟုတ္တယ္ေလ ေရခ်ိဳးမလို႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ေတာ့ဖို႔ "
              " ေရခ်ိဳးခန္းကဒီဘက္မွာေလ ဆုျမတ္အဲကေနထြတ္ရင္ အျပင္ကိုေရာက္သြားမွာေပါ့ "
              " အာ... အင္း ဟုတ္တယ္ ဆုျမတ္ေရမခ်ိဳးခင္ ေလညင္းေလးခံခ်င္လို႔ နည္းနည္းပူေနတာေၾကာင့္ " ဆုျမတ္အခန္းထဲကေနထြတ္သြားေတာ့ ႏြယ္နည္းနည္းေၾကာင္သြားသည္။ ပူလို႔တဲ့လား အဲကြန္းကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေအးဆံုးအဆင့္ပင္။
              " ဟူးးးးး " အခန္းျပင္ေရာက္မွဘဲ အသက္ဝေအာင္ရွဴနိုင္ေတာ့သည္။
              " ဆုျမတ္ရယ္ နင့္ကိုယ္နင္ထိန္းစမ္းပါ နင္အဲလိုပံုနဲ႔သာဆိုရင္ နင့္ခံစားခ်က္ကို သိသြားမွာ အေနွးနဲ႔အျမန္ဘဲေနာ္ " ဆုျမတ္ အခုန္လြန္ေနတဲ့ နွလံုးသားေလးကိုဖိၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိေပးလိုက္သည္။ တစ္ဖတ္သတ္ခ်စ္မိတဲ့ ဆုျမတ္အျဖစ္ကလဲ မလြယ္ပါလားေနာ္။
              " ဟင္ မီးငယ္ေလး... မားစၿပီးအိပ္တည္းက ခုခ်ိန္ထိဒီတိုင္းႀကီးေနေနတာလားကြယ္ မီးငယ္ေလးေျခေထာက္နာေနေတာ့မွာဘဲ " ဧကရီပင္ပန္းလာတာေၾကာင့္ မီးငယ္ေလးရဲ႕ေပါင္ေပၚမွာ ခနလွဲေနတုန္း ဘယ္လိုအိပ္ေပ်ာ္သြားလဲေတာ့မသိ ဧကရီနိုးလာတဲ့ထိ မီးငယ္ေလးတစ္ေယာက္မလႈပ္မယွက္နွင့္ အဲတိုင္းထိုင္ေနရွာသည္။
              " ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး မားရယ္ မားအိပ္ေနတာေလးက အရမ္းကိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလို႔ ျကည့္ေနတာနဲ႔တင္ မီးငယ္ေလးနာလို႔နာမွန္းေတာင္မသိဘူး ဟီး... " တကယ္ပါ နွင္းရဲ႕ေပါင္ေပၚမွာ နွစ္နွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ မားရဲ႕ပံုစံေလးက ကေလးေလးတစ္ေယာက္လိုဘဲ ျဖဴစင္ရိုးသားၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းသည္။ မ်က္ခံုးနက္နက္ မ်က္ေတာင္ေကာ့ေကာ့ နွာတံစင္းစင္းေလးနဲ႔ မထူလြန္းမပါလြန္းတဲ့ နႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြက ကဗ်ာေတြစာေတြ ဖြဲ႕လို႔ေတာင္မနိုင္။ နွင္းအရမ္းခ်စ္တဲ့မားကို နွင္းတစိမ့္စိမ့္နဲ႔ၾကည့္လို႔မဝ မားအိပ္ရာကနိုးလာမွာေတာင္ စိုးရသည္။
              " မီးငယ္ေလးလည္း ပင္ပန္းေနေရာေပါ့ ခနေလာက္နားလိုက္ေနာ္ မားေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးလိုက္မယ္ ၿပီးရင္ညစာသြားစားၾကတာေပါ့ မီးငယ္ေလးသူငယ္ခ်င္းေတြလဲ ေစာင့္ေနလိမ့္မယ္ "
              =====================
              ညစာစားၿပီးတာနဲ႔ နွင္းတို႔သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္ ကမ္းစပ္နားမွာထိုင္ကာ သဘာဝအလွတရားႀကီးကို ေငးေမာေနၾကသည္။ ဘာစကားတစ္ခြန္းမွမေျပာဘဲ စိတ္ကူးယဥ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္ကို နွင္းကဘဲစကားစလိုက္သည္။
              " နင္တို႔ေတြ စာေမးပြဲလဲၿပီးၿပီးဆိုေတာ့ ညာဆက္လုပ္ၾကမလဲဟင္ "
              " ႏြယ္ကေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းတတ္မယ္ အဂၤလိပ္စကားေျပာသင္တန္းတတ္မယ္ က်န္တာကေတာ့ေအာင္စာရင္းထြတ္မွဘဲ ဘယ္တကၠသိုလ္တတ္မလဲဆိုတာ ေ႐ြးခ်ယ္မယ္ "
              " ဆုျမတ္ေကာ "
              " အင္း ငါလဲ ႏြယ္လိုဘဲ လက္တေလာေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ အဂၤလိပ္စကားေျပာသင္တန္းတတ္မလို႔ " အမွန္ေတာ့ ဆုျမတ္ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ မသိေသးပါဘူး။ ႏြယ္နဲ႔တူတူနီးစပ္ခ်င္လို႔သာ ႏြယ္နဲ႔တူတူဘဲလို႔ ေျပာခဲ့တာျဖစ္သည္။ ဆုျမတ္ေဘးနားမွာထိုင္ေနတဲ့ အာကာကို တံေတာင္နဲ႔တစ္ခ်က္တြတ္လိုက္ၿပီးေတာ့
              " အာကာ နင္ေရာ "
              " ငါကေတာ့ စာဖိုးမွဴးျဖစ္ခ်င္တယ္ ဒီၾကားထဲဟင္းခ်က္နဲ႔ မုန္႔လုပ္သင္တန္းေလးေတြတတ္မယ္ ေအာင္စာရင္းထြတ္ၿပီးရင္ေတာ့ ၾသဇီသြားမယ္ အေနာက္တိုင္းဟင္းခ်က္နည္းေတြ ေလ့လာမယ္ အကုန္လံုးေတာ့ေျဖၿပီးၿပီး ေစာေလး နင္ေကာ "
              " ငါကေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းတတ္မယ္ အဂၤလိပ္စကားေျပာတတ္မယ္ စာရင္းအင္းပညာနဲ႔ပတ္သတ္တာေတြ ေလ့လာမယ္ ေအာင္စာရင္းထြတ္ၿပီးရင္ စီးပြားေရးတကၠသိုလ္တတ္မယ္ တစ္ေန႔က်ရင္ မားနဲ႔အတူရင္ေဘာင္တန္းၿပီး မားဂုဏ္ယူရတဲ့သူျဖစ္ခ်င္တယ္ မားရဲ႕လုပ္ငန္းေတြကို မားနဲ႔အတူတူလုပ္မယ္ မားကိုမပင္ပန္းေစခ်င္ေတာ့ဘူး "
              " မီးငယ္ေလးက မားအၿမဲတမ္းဂုဏ္ယူရတဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ " နွင္းတို႔ေနာက္ေက်ာဆီကေန မားရဲ႕အသံထြတ္လာေတာ့ နွင္းတို႔ေလးေယာက္လံုး တိုင္ပင္ထားစရာမလိုပါဘဲ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။  နွင္းရဲ႕ အေပၚဝတ္အိက်ီ ၤေလးကိုင္ၿပီး ႏူးညံ့တဲ့အၿပံဳးေတြနဲ႔ တစ္လွမ္းခ်င္းေလ်ွာက္လာတဲ့ နွင္းခ်စ္ရတဲ့မား
              " အျပင္မွာမေအးဘူးလား မီးငယ္ေလး " မီးငယ္ေလးရဲ႕အေပၚဝတ္ေလးထပ္ဝတ္ေပးျပီး ဧကရီေမးလာေတာ့
              " ဟီး... နည္းနည္းေတာ့ ေအးလာသလိုဘဲ " ဧကရီမ်က္ေစာင္းေလးထိုးလိုက္ေတာ့ သြားေလးၿဖဲျပလာတယ္မီးငယ္ေလး။ ဧကရီလက္ကမ္းေပးၿပီးေတာ့
              " ထ မားတို႔ေတြလမ္းသြားေလ်ွာက္ရေအာင္ " မားကမ္းလာတဲ့လက္ကေလးကို ကိုင္ဆြဲကာ
              " ဟုတ္... မား "
              " ႏြယ္တို႔သံုးေယာက္ အရမ္းေနာက္က်တဲ့ထိမေနနဲ႔ေနာ္ အျပင္မွာေအးတယ္ ခနေလာက္ေနၿပီးရင္ အခန္းထဲဝင္ၾကေတာ့ "
              " ဟုတ္ကဲ့ပါ အန္တီဧ " အန္တီဧတို႔ထြတ္သြားတဲ့ေနာက္ေက်ာျပင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီး
              " အန္တီဧက နွင္းကို အရမ္းခ်စ္တာဘဲေနာ္ " ေစာေစာက နွင္းကိုၾကည့္ေနတဲ့ အန္တီဧရဲ႕မ်က္လံုးထဲမွာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြအျပည့္နဲ႔ ေကာင္ကင္ႀကီးက ၾကယ္ေတြအတိုင္းဘဲ တလက္လက္ေတာက္ပေနသည္။ ႏြယ္ေျပာတဲ့စကားေၾကာင့္ ဆုျမတ္သက္ျပင္းခိုးခ်မိသည္။ ႏြယ္ေမာ့ၾကည့္ေနတဲ့ေကာင္ကင္ႀကီးကို ဆုျမတ္လဲေမာ့ၾကည့္ၿပီး
              " ဆုျမတ္ရင္ထဲက အခ်စ္ေတြကို ႏြယ္တစ္ေယာက္ျမင္နိုင္ပါေစ " လို႔သာ တိတ္တခိုးဆုေတာင္းမိတယ္။
              ၾကယ္ေတြစံုၿပီး မိုးသားေတြကင္းစင္တဲ့ ညေကာင္ကင္ႀကီးရဲ႕ေအာက္မွာ တစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္တင္းတင္းဆြဲၿပီး လမ္းေလ်ွာက္ေနၾကတဲ့ လူသားနွစ္ေယာက္ ပင္လယ္ေလတျဖဴးျဖဴးေၾကာင့္ ဆံပင္ေလးေတြလြင့္ဝဲလို႔
              " မီးငယ္ေလး "
              " ရွင္ "
              " အရမ္းခ်စ္တယ္ "
              " မီးငယ္လဲ မားကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ " ဒီလူသားေလးနွစ္ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္က ဒီစကားေလးလံုးနဲ႔တင္ျပည့္စံုေနၿပီးဆိုတာ ေသခ်ာပါသည္။
              " တီ..... တီ..... "
              " ဟယ္လို "
              " ---------- "
              " ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ "
              " ---------- "
              " စိတ္ခ်ပါဆရာရယ္ ကြၽန္ေတာ္ေသခ်ာေစာင့္ၾကည္ေနပါတယ္ " ဘာအႏၲရာယ္မွကိုမျမင္ဘဲ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတဲ့ မ်က္စိေရွ႕က လူသားနွစ္ေယာက္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီးျပန္ေျဖလိုက္သည္။
              " ---------- "
              " ဆရာစိတ္မပ်က္ေစရပါဘူး ဆရာျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္းျဖစ္ေစရပါမယ္ "
              " ---------- "
              " ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ " တစ္ဖက္ကဖုန္းခ်ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕တာဝန္အရ ေရွ႕ကလူနွစ္ေယာက္ကိုသာ ဆက္ၿပီးေစာင့္ၾကည့္ေနေတာ့သည္။
              =====================
              reviewေလးေပးၾကပါဦးေနာ္ ႀကိဳက္ၾကရဲ႕လားဟင္ ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့သူက ဘာေၾကာင့္ေစာင့္ၾကည့္ေနတာလဲ ဘယ္သုကခိုင္းတာလဲ ဆိုတာသိၾကလား။ေနာက္အပိုင္းေလးမလာခင္ စဥ္းစားထားၾကေနာ္။ စာဖတ္သူမ်ားအားလံုး ခ်မ္းသာက်န္းမာၾကပါေစ ဘာဝအေမာေတြ ေျပေပ်ာက္နိုင္ပါေစေနာ္။
-----------------------------------------------------------
မားရဲ့ မီးငယ်လေး
- အပိုင်း ၁၁
- GL Story
- စာရေးသူ ချယ်
              " မီးငယ်လေး မနက်ဖြန်ဆို Final Exam စပြီးနော် စာကိုသေချာဖြေ မနက်ဖြန်စာမေးပွဲအတွက်လိုအပ်တာတွေ သေချာထည့်သွား အဓိကဝင်ခွင့်ကဒ်ပြားကို ပါအောင်ယူသွားဖို့ မမေ့နဲ့ "
              " ဟုတ်ကဲ့ပါ မား "
              " စာမေးပွဲခန်းထဲမှာလဲ စာကိုမရှန်းနဲ့နော် စာလုံးပေါင်းသေချာစစ် အချိန်အစောကြီးဖြေလို့ပြီးရင်လဲ ဘယ်နေရာကျန်ခဲ့လဲအခေါက်ခေါက်အခါခါ သေချာစစ်နော်မီးငယ်လေး "
              " စိတ်ချပါမားရယ် တစ်နှစ်ပတ်လုံး မားသေချာစာပြပေးထားတာကြောင့် မီးငယ်စာအုပ်တစ်အုပ်လုံးကို ထုံးလိုမွှေရေလိုနောက်အောင်ကို ရနေပြီးနော် " အဲတာတော့ဟုတ်သည်။ မီးငယ်လေးကို စာသင်နှစ်စတည်းက ဧကရီကိုယ်တိုင်သေချာကြပ်မတ်ပေးထားတာမို့ စိတ်ချရပါသည်။ ဒါပေမယ့်လည်း မီးငယ်လေးကို လူ့လောကကြီးထဲကလူတွေအားလုံးထက် သာလွန်စေချင်တဲ့အတွက်ကြောင့် ဧကရီလောဘကြီးမိပါသည်။
              " ဟုတ်ပါပြီးကွယ် မားရဲ့မီးငယ်လေးဖြေနိုင်မယ်ဆိုတာ မားယုံကြည်ပါတယ် "
              " မား မီးငယ်ပူဆာစရာရှိတယ် "
              " အွန်း မီးငယ်လေးက ဘာလိုချင်လို့လဲပြောလေ မီးငယ်လေးလိုချင်တာရအောင် မားလုပ်ပေးမယ် "
              " Examကြီးပြီးရင် မီးငယ်တို့တွေ ခရီးထွတ်ချင်တယ် မားလိုက်ပို့ပေးမယ်မလား "
              " အိုကေ မားလိုက်ပို့မှာပေါ့ မီးငယ်ရဲ့သူငယ်ချင်းတွေပါ ခေါ်လိုက်ပေါ့ "
              " ဟုတ်ကဲ့မား ပျော်လိုက်တာမားရယ် မီးငယ်ခရီးထွတ်ချင်နေတာ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့မားနဲ့အတူတူ ပျော်ဖို့ကောင်းမှာဘဲနော် "
              " ဟုတ်တာပေါ့ကွယ် မီးငယ်လေးအိပ်တော့နော် အိပ်ရေးဝဝအိပ် မနက်ကျရင် စာမေးပွဲဖြေရမှာဆိုတော့ ခေါင်းကြည်ဖို့လိုတယ်လေ "
              " ဟုတ်မား "
              မနက်ကျတော့ Examဖြေမယ့်မီးငယ်လေးထက် ဧကရီပိုပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေမိသည်။
              " မီးငယ် ဘောပင်တွေ၊ ခဲတံပေတံတွေ သေချာစစ်ပြီးပြီးလား ဘောပင်ကို တစ်ချောင်းချင်း ခြစ်ကြည့်ပြီးပြီးလား တော်ကြာ စာမေးပွဲခန်းထဲမှာ မှင်မလိုက်ရင် မီးငယ်လေးဒုက္ခရောက်နေမယ်နော် ဝင်ခွင့်ကဒ်ကောမီးငယ် မားဘယ်မှာထားမိပါလိမ့် " ဧကရီစိတ်လှုပ်ရှားပြီး ပြာယာခတ်နေတာကြောင့် ဧကရီလက်ကိုဆွဲပြီး ခုံပေါ်မှာထိုင်စေကာ
              " မားစိတ်ကို နည်းနည်းလေးလျော့လိုက်နော် မီးငယ်အကုန်လုံးကိုသေသေချာချာစစ်ထားပြီးပါပြီးမားရယ် ဒီမှာဝင်ခွင့်ကဒ်ပြားလဲ မီးငယ်လက်ထဲမှာရှိတယ်နော် "
              " ဟုတ်ပါပြီးကွယ် မားနည်းနည်းစိတ်လှုပ်ရှားနေလို့ပါ စာမေးပွဲခန်းထဲမှာ အစစအရာရာဂရုစိုက်ပေးနော် မီးငယ်လေး မားစိတ်ချမယ် "
              " စိတ်ချပါမား မားကို မီးငယ်လေးကန်တော့မယ်နော် " ဧကရီရှေ့မှာ ဒူးဆစ်တုတ်ကာ လက်ဆယ်ဖြားမိုးလျက် ကန်တော့နေတဲ့မီးငယ်လေးကို ဆုတွေအများကြီးပေးနေမိတယ်။
              " မားရဲ့မီးငယ်လေး စာမေးပွဲကို ချောချောမွေ့မွေ့နဲ့ ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ဖြေဆိုနိုင်ပါစေ ကျက်ထားသမျှတွေနဲ့လဲတိုးပြီးတော့ အမှားအယွင်းမရှိဖြေဆိုနိုင်ပါစေ ဂုဏ်ထူးတွေအများကြီးနဲ့အောင်မြင်ပါစေကွယ် "
              " မားပေးတဲ့ဆုနဲ့ပြည့်ရပါလို၏ " ဧကရီရဲ့မီးငယ်လေးတောင် အရွယ်ရောက်လာခဲ့ပြီးဘဲ။
              " ထတော့ လာမားဆီကို မားရဲ့မီးငယ်လေး ခြေထောက်နာနေဦးမယ် မွ... " ဧကရီပေါင်ပေါ်တတ်ထိုင်တဲ့ မီးငယ်လေးရဲ့ပါးလေးကို ခပ်ဖွဖွလေးနမ်းရှိုက်လိုက်ပြီးတော့
              " မားတို့တွေ သွားကြတာပေါ့နော် အချိန်လေးစောတော့ မီးငယ်လေးလဲ ပြင်ဆင်ချိန်ပိုရတာပေါ့ စာဖြေချိန်မစခင် ဘုရားတရားကိုအာရုံပြုပြီးတော့ စိတ်ကိုအေးအေးထားနော် "
              မီးငယ်လေးစာဖြေနေတဲ့ချိန်ပြီးတဲ့ထိ ဧကရီကျောင်းရှေ့မှာဘဲ စောင့်နေလိုက်သည်။ မီးငယ်လေးစာကို ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ဖြေဆိုနိုင်အောင် ဘုရားဆီမှာ တဖွဖွဆုတောင်းပေးနေသည်မှာ ဘုရားပင် နားငြီးနေလောက်ပြီး။ ဧကရီစောင့်နေရတဲ့ သုံးနာရီကို နှစ်သုံးဆယ်လောက် ကြာတယ်လို့ထင်မိနေသည်။ စာဖြေချိန်ပြည့်လို့ ကျောင်းသားကျောင်းသူတွေတောင် ထွတ်လာနေပြီး မီးငယ်လေးကခုထိထွတ်မလာသေးပေ။ အချိန်မလောက်လို့ဘဲကြာနေတာလားဆိုပြီးတောင် ဧကရီစိတ်ပူသွားသည်။ ဧကရီလည်တဆန့်ဆန့်နှင့် စောင့်နေတုန်းမှာပင် ထွတ်လာပါပြီး ဧကရီအချစ်တော်လေး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့အတူတူ ပြုံးလို့ပျော်လို့ ဧကရီနားကို ရောက်လာမှဘဲ စိတ်ထဲကအလုံးကြီးကျတော့တယ်။
              " မီးငယ်လေး ဖြေနိုင်လား အချိန်ကောလောက်ရဲ့လား ဆုမြတ်နဲ့အာကာရော အခြေအနေဘယ်လိုလဲ နွယ်လဲဖြေနိုင်တယ်မလား "
              " လုံးဝperfectဘဲမား ဒီနေ့ဘာသာ Dဝင်ပြီးလို့သာမှတ်ထားလိုက်တော့ "
              " ဆုမြတ်တို့လဲ ဖြေနိုင်ပါတယ်အန်တီဧ "
              " အိုကေ အကုန်လုံးဖြေနိုင်ကြမယ်ဆိုတာ အန်တီဧယုံကြည်ပါတယ် နောက်ရက်တွေမှာလဲ ဒီလိုအသံဘဲကြားချင်တယ်နော် ဆက်ပြီးထိန်းသိမ်းထားကြ "
              " ဟုတ်မား "
              " ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီဧ "
              " ကလေးတွေ ဗိုက်ဆာနေကြရောပေါ့ တစ်ခုခုသွားစားကြတာပေါ့ မီးငယ်လေးဘာစားချင်လဲ ဆုမြတ်တို့ရော အန်တီဧလိုက်ကျွေးမယ် "
              " ဟမ်ဘာကာ..... "  နှင်းနဲ့ နှင်းရဲ့သူငယ်ချင်းတွေ သံပြိုင်ဖြေလိုက်သည်။ ပြီးတော့ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ကာ သဘောတကျနဲ့ ရယ်လိုက်ကြသည်။
              ====================
              " စောလေး ပစ္စည်းတွေအကုန်စုံပြီးလား သေချာကြည့်နော် တော်ကြာကျန်ခဲ့နေရင် ပြန်လှည့်ယူလို့မရဘူး "
              " ငါသေချာထည့်ထားပါတယ် ဆုမြတ်ရယ် စစ်လဲစစ်ပြီးပြီး ဘာမှမကျန်ခဲ့ဘူးစိတ်ချ "
              " ဟဲ့ စောလေးနဲ့ဆုမြတ် နင်တို့တွေမပြီးကြသေးဘူးလား ပြီးရင်လဲ ပစ္စည်းတွေကားထဲထည့်တော့လေ အန်တီဧစောင့်နေတာကြာလှပြီး "
              " အေးပါလာပါပြီး အာကာရယ် "
              " လာ လာ ပေး နွယ်လဲဝိုင်းသယ်ပေးမယ် " သူငယ်ချင်းလေးယောက် တစ်ယောက်တစ်လက်ဝိုင်းသယ်လိုက်တော့ ပစ္စည်းလေးတွေအကုန်လုံး ကားနောက်ခန်းထဲမှာ အစီအရီနေရာယူလျက်။ ထိုနောက်မှာတော့ ကားလေးသည် ငွေဆောင်ကမ်ခြေဆီကို ဦးတည်လျက်။ ကားထဲတွင်လဲ သီချင်းတွေဆိုကြ အော်ကြဟစ်ကြနဲ့ ဆူညံနေသည်။ မီးငယ်လေးလဲ ပြုံးပျော်ရွှင်နေတာနဲ့ ဧကရီပါအပျော်တွေ ကူးစက်လာသည်။ အိမ်ကနေစထွတ်တည်းက အနက်ရောင်ဆလွန်ကားတစ်စီး သူတို့ကားနောက်ကနေ ထပ်ကြပ်မကွာလိုက်နေတာကိုတော့ ဧကရီတို့တွေမသိလိုက်ပါ။
              ကမ်းခြေကိုရောက်တော့ ပင်လယ်ပြင်ကြီးကို ဖြတ်သန်းလာတဲ့ လေနုအေးလေးကြောင့် စိတ်တွေအေးချမ်းသွားသလို ခံစားရသည်။ အခန်းကိုတော့ ကြိုတင်မှာထားပြီးတာဆိုတော့ ကြာကြာမစောင့်လိုက်ရပါ။ ဧကရီနဲ့မီးငယ်လေးက တစ်ခန်း၊ နွယ်နဲ့ဆုမြတ်က တစ်ခန်း၊ အာကာအတွက် တစ်ယောက်ခန်းတစ်ခန်း အစတည်းက ခွဲထားပြီးသားမို့ ကိုယ့်အခန်းကိုယ်စီဝင်ရန်သာ။ နှင်းနဲ့မားနေရမယ့်အခန်းကို ဧည်ကြိုမလေးကပြပေးပြီးတာနဲ့ သူ့တာဝန်ကျေပွန်သည့်အလား နှင်းတို့ရှေ့ကနေထွတ်သွားသည်။ အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ နှင်းခရီးပန်းလာလို့ ကုတင်ပေါ်မှာ ခနထိုင်ပြီးနားနေတုန်း မားက နှင်းရဲ့ပေါင်ကို ခေါင်းအုံးကာ အိပ်နေတော့သည်။ မားကတစ်လမ်းလုံးကားမောင်းလာရတာကြောင့် ပင်ပန်းလို့ထင်ပါရဲ့ နှင်းရဲ့ပေါင်ပေါ်မှာဘဲ အပူအပင်မရှိ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်တောင် အိပ်ပျော်နေရှာသည်။
              ဆုမြတ်နဲ့နွယ်တို့နှစ်ယောက်နေရမယ် အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ပစ္စည်းတွေနေရာချပြီးတာနဲ့ နွယ်ကလန်းသွားအောင်ရေချိုးချင်သည်ဟုဆိုကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားသည်။ ဆုမြတ်ကတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ခနလှဲအိပ်နေလိုက်သည်။ ဆုမြတ်အိပ်နေတုန်း နှာခေါင်းထဲကို ပိန်းဥအနံ့ချိုအီအီလေးတိုးဝင်လာတာကြောင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ ဆုမြတ်ရဲ့မျက်လုံးထဲဝင်လာတာကတော့ နွယ်၊ ခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်းအလှအပလေးတွေက သူနေရာသူအချိုးကျကျ ထိုကောက်ကြောင်းအလှတွေကို ဘာနဲ့မှဖုံးအုပ်ထားခြင်းမရှိဘဲ ရေလဲတဘက်အသေးလေးနဲ့သာ ဖုံးထားသည်။ ပြောင်ချောပြီး သွယ်လျတဲ့ပေါင်တံလေးတွေနဲ့ ဖြူဖွေးပြီး အရိုးလေးတွေ အမြောင်းလိုက်ပေါ်နေတဲ့ လည်ပင်းသားလေးတွေက ဆုမြတ်ရဲ့ရမ္မတ်တွေကို နှိုးဆွနေသလို။ ဆုမြတ်အာခေါင်ခြောက်လာတာကြောင့် တံတွေးသာမြိုချလိုက်သည်။ နွယ်ရေချိုးခန်းထဲကနေထွတ်လာတည်းက ဆုမြတ် နွယ့်ကိုဘဲ စိုက်ကြည့်နေတာကြောင့်
              " ဆုမြတ်... ဆုမြတ်... " နွယ် နှစ်ခါလောက်ခေါ်သော်လည်းမရ ပုခုံးကိုပုတ်လ်ုက်မှပင် အသိဝင်လာသည်။
              " ဟင် နွယ်... ဘာဖြစ်လို့လဲ "
              " ဆုမြတ်ဘာတွေ ကြည့်နေတာလဲ အဲလောက်လဲမကြည့်ပါနဲ့ ဆုမြတ်ရယ် နွယ်လှတာ နွယ်သိပါတယ် ဟီး... "
              " မ... မဟုတ်ပါဘူးနွယ်ရဲ့ ဆုမြတ်က ဟိုလေ... ဘာမှမဟုတ်တော့ပါဘူး ဆုမြတ်ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်နော် " တကယ်ဆို နွယ်က စလိုက်တာဆိုပေမယ့်လည်း ဆုမြတ်ကသာ ကိုယ်ခံစားချက်နဲ့ ကိုယ်မို့ အယောင်ယောင်အမှားမှားဖြင့် နွယ်ရှေ့ကနေရှောင်ထွတ်လိုက်သည်။
              " ဆုမြတ် " နွယ်က ခေါ်လိုက်တာကြောင့် ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီးတော့ မေးဆက်ပြလိုက်သည်။ ဘာလဲဆိုတဲ့ သဘော
              " ဆုမြတ် ရေချိုးမလို့ဆို "
              " ဟုတ်တယ်လေ ရေချိုးမလို့ ရေချိုးခန်းထဲဝင်တော့ဖို့ "
              " ရေချိုးခန်းကဒီဘက်မှာလေ ဆုမြတ်အဲကနေထွတ်ရင် အပြင်ကိုရောက်သွားမှာပေါ့ "
              " အာ... အင်း ဟုတ်တယ် ဆုမြတ်ရေမချိုးခင် လေညင်းလေးခံချင်လို့ နည်းနည်းပူနေတာကြောင့် " ဆုမြတ်အခန်းထဲကနေထွတ်သွားတော့ နွယ်နည်းနည်းကြောင်သွားသည်။ ပူလို့တဲ့လား အဲကွန်းကိုကြည့်လိုက်တော့ အအေးဆုံးအဆင့်ပင်။
              " ဟူးးးးး " အခန်းပြင်ရောက်မှဘဲ အသက်ဝအောင်ရှူနိုင်တော့သည်။
              " ဆုမြတ်ရယ် နင့်ကိုယ်နင်ထိန်းစမ်းပါ နင်အဲလိုပုံနဲ့သာဆိုရင် နင့်ခံစားချက်ကို သိသွားမှာ အနှေးနဲ့အမြန်ဘဲနော် " ဆုမြတ် အခုန်လွန်နေတဲ့ နှလုံးသားလေးကိုဖိပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတိပေးလိုက်သည်။ တစ်ဖတ်သတ်ချစ်မိတဲ့ ဆုမြတ်အဖြစ်ကလဲ မလွယ်ပါလားနော်။
              " ဟင် မီးငယ်လေး... မားစပြီးအိပ်တည်းက ခုချိန်ထိဒီတိုင်းကြီးနေနေတာလားကွယ် မီးငယ်လေးခြေထောက်နာနေတော့မှာဘဲ " ဧကရီပင်ပန်းလာတာကြောင့် မီးငယ်လေးရဲ့ပေါင်ပေါ်မှာ ခနလှဲနေတုန်း ဘယ်လိုအိပ်ပျော်သွားလဲတော့မသိ ဧကရီနိုးလာတဲ့ထိ မီးငယ်လေးတစ်ယောက်မလှုပ်မယှက်နှင့် အဲတိုင်းထိုင်နေရှာသည်။
              " ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး မားရယ် မားအိပ်နေတာလေးက အရမ်းကိုချစ်ဖို့ကောင်းလို့ ကြည့်နေတာနဲ့တင် မီးငယ်လေးနာလို့နာမှန်းတောင်မသိဘူး ဟီး... " တကယ်ပါ နှင်းရဲ့ပေါင်ပေါ်မှာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်နေတဲ့ မားရဲ့ပုံစံလေးက ကလေးလေးတစ်ယောက်လိုဘဲ ဖြူစင်ရိုးသားပြီး ချစ်စရာကောင်းသည်။ မျက်ခုံးနက်နက် မျက်တောင်ကော့ကော့ နှာတံစင်းစင်းလေးနဲ့ မထူလွန်းမပါလွန်းတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေက ကဗျာတွေစာတွေ ဖွဲ့လို့တောင်မနိုင်။ နှင်းအရမ်းချစ်တဲ့မားကို နှင်းတစိမ့်စိမ့်နဲ့ကြည့်လို့မဝ မားအိပ်ရာကနိုးလာမှာတောင် စိုးရသည်။
              " မီးငယ်လေးလည်း ပင်ပန်းနေရောပေါ့ ခနလောက်နားလိုက်နော် မားရေမြန်မြန်ချိုးလိုက်မယ် ပြီးရင်ညစာသွားစားကြတာပေါ့ မီးငယ်လေးသူငယ်ချင်းတွေလဲ စောင့်နေလိမ့်မယ် "
              =====================
              ညစာစားပြီးတာနဲ့ နှင်းတို့သူငယ်ချင်းလေးယောက် ကမ်းစပ်နားမှာထိုင်ကာ သဘာဝအလှတရားကြီးကို ငေးမောနေကြသည်။ ဘာစကားတစ်ခွန်းမှမပြောဘဲ စိတ်ကူးယဉ်နေတဲ့ သူငယ်ချင်းသုံးယောက်ကို နှင်းကဘဲစကားစလိုက်သည်။
              " နင်တို့တွေ စာမေးပွဲလဲပြီးပြီးဆိုတော့ ညာဆက်လုပ်ကြမလဲဟင် "
              " နွယ်ကတော့ ကွန်ပျူတာသင်တန်းတတ်မယ် အင်္ဂလိပ်စကားပြောသင်တန်းတတ်မယ် ကျန်တာကတော့အောင်စာရင်းထွတ်မှဘဲ ဘယ်တက္ကသိုလ်တတ်မလဲဆိုတာ ရွေးချယ်မယ် "
              " ဆုမြတ်ကော "
              " အင်း ငါလဲ နွယ်လိုဘဲ လက်တလောတော့ ကွန်ပျူတာနဲ့ အင်္ဂလိပ်စကားပြောသင်တန်းတတ်မလို့ " အမှန်တော့ ဆုမြတ်ဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတာ မသိသေးပါဘူး။ နွယ်နဲ့တူတူနီးစပ်ချင်လို့သာ နွယ်နဲ့တူတူဘဲလို့ ပြောခဲ့တာဖြစ်သည်။ ဆုမြတ်ဘေးနားမှာထိုင်နေတဲ့ အာကာကို တံတောင်နဲ့တစ်ချက်တွတ်လိုက်ပြီးတော့
              " အာကာ နင်ရော "
              " ငါကတော့ စာဖိုးမှူးဖြစ်ချင်တယ် ဒီကြားထဲဟင်းချက်နဲ့ မုန့်လုပ်သင်တန်းလေးတွေတတ်မယ် အောင်စာရင်းထွတ်ပြီးရင်တော့ သြဇီသွားမယ် အနောက်တိုင်းဟင်းချက်နည်းတွေ လေ့လာမယ် အကုန်လုံးတော့ဖြေပြီးပြီး စောလေး နင်ကော "
              " ငါကတော့ ကွန်ပျူတာသင်တန်းတတ်မယ် အင်္ဂလိပ်စကားပြောတတ်မယ် စာရင်းအင်းပညာနဲ့ပတ်သတ်တာတွေ လေ့လာမယ် အောင်စာရင်းထွတ်ပြီးရင် စီးပွားရေးတက္ကသိုလ်တတ်မယ် တစ်နေ့ကျရင် မားနဲ့အတူရင်ဘောင်တန်းပြီး မားဂုဏ်ယူရတဲ့သူဖြစ်ချင်တယ် မားရဲ့လုပ်ငန်းတွေကို မားနဲ့အတူတူလုပ်မယ် မားကိုမပင်ပန်းစေချင်တော့ဘူး "
              " မီးငယ်လေးက မားအမြဲတမ်းဂုဏ်ယူရတဲ့သူတစ်ယောက်ပါ " နှင်းတို့နောက်ကျောဆီကနေ မားရဲ့အသံထွတ်လာတော့ နှင်းတို့လေးယောက်လုံး တိုင်ပင်ထားစရာမလိုပါဘဲ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။  နှင်းရဲ့ အပေါ်ဝတ်အိကျီ င်္လေးကိုင်ပြီး နူးညံ့တဲ့အပြုံးတွေနဲ့ တစ်လှမ်းချင်းလျှောက်လာတဲ့ နှင်းချစ်ရတဲ့မား
              " အပြင်မှာမအေးဘူးလား မီးငယ်လေး " မီးငယ်လေးရဲ့အပေါ်ဝတ်လေးထပ်ဝတ်ပေးပြီး ဧကရီမေးလာတော့
              " ဟီး... နည်းနည်းတော့ အေးလာသလိုဘဲ " ဧကရီမျက်စောင်းလေးထိုးလိုက်တော့ သွားလေးဖြဲပြလာတယ်မီးငယ်လေး။ ဧကရီလက်ကမ်းပေးပြီးတော့
              " ထ မားတို့တွေလမ်းသွားလျှောက်ရအောင် " မားကမ်းလာတဲ့လက်ကလေးကို ကိုင်ဆွဲကာ
              " ဟုတ်... မား "
              " နွယ်တို့သုံးယောက် အရမ်းနောက်ကျတဲ့ထိမနေနဲ့နော် အပြင်မှာအေးတယ် ခနလောက်နေပြီးရင် အခန်းထဲဝင်ကြတော့ "
              " ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီဧ " အန်တီဧတို့ထွတ်သွားတဲ့နောက်ကျောပြင်လေးကိုကြည့်ပြီး
              " အန်တီဧက နှင်းကို အရမ်းချစ်တာဘဲနော် " စောစောက နှင်းကိုကြည့်နေတဲ့ အန်တီဧရဲ့မျက်လုံးထဲမှာ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေအပြည့်နဲ့ ကောင်ကင်ကြီးက ကြယ်တွေအတိုင်းဘဲ တလက်လက်တောက်ပနေသည်။ နွယ်ပြောတဲ့စကားကြောင့် ဆုမြတ်သက်ပြင်းခိုးချမိသည်။ နွယ်မော့ကြည့်နေတဲ့ကောင်ကင်ကြီးကို ဆုမြတ်လဲမော့ကြည့်ပြီး
              " ဆုမြတ်ရင်ထဲက အချစ်တွေကို နွယ်တစ်ယောက်မြင်နိုင်ပါစေ " လို့သာ တိတ်တခိုးဆုတောင်းမိတယ်။
              ကြယ်တွေစုံပြီး မိုးသားတွေကင်းစင်တဲ့ ညကောင်ကင်ကြီးရဲ့အောက်မှာ တစ်ယောက်လက်တစ်ယောက်တင်းတင်းဆွဲပြီး လမ်းလျှောက်နေကြတဲ့ လူသားနှစ်ယောက် ပင်လယ်လေတဖြူးဖြူးကြောင့် ဆံပင်လေးတွေလွင့်ဝဲလို့
              " မီးငယ်လေး "
              " ရှင် "
              " အရမ်းချစ်တယ် "
              " မီးငယ်လဲ မားကိုအရမ်းချစ်တယ် " ဒီလူသားလေးနှစ်ယောက်ရဲ့အချစ်က ဒီစကားလေးလုံးနဲ့တင်ပြည့်စုံနေပြီးဆိုတာ သေချာပါသည်။
              " တီ..... တီ..... "
              " ဟယ်လို "
              " ---------- "
              " ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာ "
              " ---------- "
              " စိတ်ချပါဆရာရယ် ကျွန်တော်သေချာစောင့်ကြည်နေပါတယ် " ဘာအန္တရာယ်မှကိုမမြင်ဘဲ ပျော်ရွှင်နေကြတဲ့ မျက်စိရှေ့က လူသားနှစ်ယောက်ကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီးပြန်ဖြေလိုက်သည်။
              " ---------- "
              " ဆရာစိတ်မပျက်စေရပါဘူး ဆရာဖြစ်စေချင်တဲ့အတိုင်းဖြစ်စေရပါမယ် "
              " ---------- "
              " ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာ " တစ်ဖက်ကဖုန်းချပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ သူ့ရဲ့တာဝန်အရ ရှေ့ကလူနှစ်ယောက်ကိုသာ ဆက်ပြီးစောင့်ကြည့်နေတော့သည်။
              =====================
              reviewလေးပေးကြပါဦးနော် ကြိုက်ကြရဲ့လားဟင် စောင့်ကြည့်နေတဲ့သူက ဘာကြောင့်စောင့်ကြည့်နေတာလဲ ဘယ်သုကခိုင်းတာလဲ ဆိုတာသိကြလား။နောက်အပိုင်းလေးမလာခင် စဉ်းစားထားကြနော်။ စာဖတ်သူများအားလုံး ချမ်းသာကျန်းမာကြပါစေ ဘာဝအမောတွေ ပြေပျောက်နိုင်ပါစေနော်။
             

မားရဲ႕ မီးငယ္ေလး (Completed )Where stories live. Discover now