အပိုင္း ၂၁

889 68 2
                                    

မားရဲ႕ မီးငယ္ေလး
- အပိုင္း ၂၁
- GL Story
- စာေရးသူ ခ်ယ္
                  ေဒါက္... ေဒါက္... ေဒါက္
                  " ဝင္ခဲ့... "
                  " CEO သဇင္ႏြယ္ေရာက္ပါၿပီး "
                  " အင္း ထိုင္ပါဦးႏြယ္ ဝတ္ရည္ ဧကရီခိုင္းထားတာေလးရွိတယ္မလား သြားလုပ္လိုက္ပါ " အန္တီဧရဲ႕အတြင္းေရးမွဴးထြတ္သြားေတာ့ အန္တီဧကိုၿပံဳးျပလိုက္သည္။ အန္တီဧကေတာ့ ႏြယ္ကိုျပန္ေတာင္မၿပံဳးျပဘဲ CCTVေလးတစ္ခုကိုဖြင့္ျပသည္။ CCTVထဲမွာ နွင္းရဲ႕စာပြဲေပၚက ပေရာဂ်က္ဖိုင္ကိုဓာတ္ပံုရိုက္ၿပီး USBကိုေကာ္ပီကူးေနတဲ့ ႏြယ္ရဲ႕ပံုရိပ္ကထင္ထင္ရွားရွား။ နႈတ္ခမ္းေတြ တင္းတင္းေစ့ထားၿပီး ေမးေၾကာေတြေထာင္ေနတဲ့အန္တီဧက ေတာ္ေတာ္ကိုေဒါသထြတ္ေနပံုရသည္။
                  " ဘာျဖစ္လို႔ အဲလိုလုပ္ရတာလဲသဇင္ႏြယ္ မီးငယ္မွာ ဘာအျပစ္ရွိလို႔လဲ "
                  " ဟက္ ဘာအျပစ္ရွိရမွာလဲ အန္တီဧရဲ႕အခ်စ္ေတြကိုသူရတာ သူ႔ရဲ႕အျပစ္ဘဲေလအန္တီဧ "
                  " မင္း အတၲႀကီးလိုက္တာ မီးငယ္ေလးက မင္းကိုတကယ္စိတ္ရင္းနဲ႔ခင္တာ မင္းသိရဲ႕သားနဲ႔ သူ႔နဲ႔ဘဝတူတယ္ဆိုၿပီး သူ႔ရဲ႕ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္တဲ့ ဆုျမတ္နဲ႔အာကာ့ထက္ေတာင္ မင္းကိုပိုၿပီးခင္ခဲ့တာ "
                  " အဲတာ အန္တီဧေၾကာင့္ေလ အန္တီဧသာ ႏြယ့္အခ်စ္ကို နည္းနည္းေလာက္ျဖစ္ျဖစ္တံု႔ျပန္ေပးမယ္ဆိုရင္ ႏြယ္လဲ နွင္းကိုအဲေလာက္ထိလုပ္စရာမလိုဘူးမလား "
                  " အခ်စ္ဆိုတာ လုပ္ယူလို႔မရဘူးသဇင္ႏြယ္ လူတစ္ေယာက္ေပၚမွာခ်စ္တယ္ဆိုတာ သူျဖစ္ေနလို႔ကိုခ်စ္တာ ဘယ္လိုမွျပဳျပင္လို႔မရဘူးဆိုတာမွတ္ထား "
                  " အန္တီဧနဲ႔အရင္ေတြ႕တဲ့သူက နွင္းမဟုတ္ဘဲ ႏြယ္ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ေရာ အန္တီဧေမြးစားခဲ့တဲ့ကေလးက ႏြယ္သာဆိုရင္ေကာ အန္တီဧျပန္ခ်စ္မွာလား "
                  " ဟင့္အင္း ျပန္မခ်စ္ဘူး အရင္ေတြ႕တဲ့သူက ႏြယ္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ အန္တီဧခ်စ္တဲ့သူက မီးငယ္ေလးဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာင္းလဲသြားမွာမဟုတ္ဘူး "
                  " အန္တီဧက ေနာက္ဆံုအခ်ိန္ထိ ႏြယ့္ကိုနည္းနည္းေလးေတာင္ လွည့္မၾကည့္ဘူးဘဲ "
                  " Sorry သဇင္ႏြယ္ အန္တီဧအခ်စ္ေတြအကုန္လံုးကို မီးငယ္ေလးဆီေပးထားၿပီးၿပီး ႏြယ့္ကိုမီးငယ္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္း အန္တီဧရဲ႕တူမေလးတစ္ေယာက္အျပင္မပိုနိုင္ဘူး "
                  " ႏြယ္ဒီနည္းနဲ႔မရမွေတာ့ ေနာက္တစ္နည္းဘဲသံုးရေတာ့မွာေပါ့ အန္တီဧ ႏြယ့္ကိုအျပစ္မတင္ပါနဲ႔ နွင္းအေပၚအရမ္းခ်စ္တတ္တဲ့ အန္တီဧရဲ႕စိတ္ကိုဘဲ အျပစ္တင္လိုက္ပါ " ႏြယ္ေျပာၿပီးတာနဲ႔ စာ႐ြက္တစ္႐ြက္ကို အန္တီဧဘက္ကိုတိုးေပးလိုက္သည္။ ထိုစာ႐ြက္ကိုၾကည့္ေနတဲ့ အန္တီဧရဲ႕ပံုစံက အံၾသျခင္း မယံုၾကည္နိုင္ျခင္းေတြ ျပည့္ေနသည္။
                  " ဒါ... ဒါက "
                  " ဟုတ္တယ္အန္တီဧ ေနာက္ကြယ္ကအမည္ဝွက္နဲ႔ရွယ္ယာဝယ္စုေနတဲ့ ရွယ္ယာဆယ့္ငါးရာခိုင္နႈန္းပိုင္ရွင္က ႏြယ္ဘဲ "
                  " အဲေတာ့ မင္းဘာလုပ္ခ်င္ေနတာလဲ "
                  " ႏြယ့္ကို တစ္ဖက္ကအသည္းအသန္ရွာေနတာ အန္တီဧလဲသိမွာေပါ့ ႏြယ္သာတစ္ဖက္လူကိုေထာက္ခံေပးလိုက္ရင္ အန္တီဧကိုျဖဳတ္ခ်နိုင္သြားမွာမလား ဘယ္လိုလဲႏြယ္နဲ႔အေပးအယူေလးတစ္ခုလုပ္ၾကည့္ခ်င္လား "
                  " ေျပာၾကည့္ပါဦး ဘယ္လိုအေပးအယူမ်ိဳးလုပ္ခ်င္တာလဲ "
                  " လြယ္ပါတယ္အန္တီဧ နွင္းကိုအန္တီဧထြတ္သြားခိုင္းလိုက္ပါ အန္တီဧရဲ႕အေဝးဆံုးကို "
                  " မျဖစ္နိုင္တာ "
                  " ခ်က္ျခင္းအေျဖျပန္ေပးစရာမလိုပါဘူးအန္တီဧ နည္းနည္းပါးပါးစဥ္းစားပါဦး အန္တီဧေဖေဖေသြးနဲ႔ေခြၽးနဲ႔တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ကုမၼဏီကို အန္တီဧလြယ္လြယ္နဲ႔ လက္ေလ်ာ့ေတာ့မွာလား ဘာမဟုတ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ေလ "
                  " ဘာမဟုတ္တဲ့လူတစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူးသဇင္ႏြယ္ မီးငယ္ေလးဆိုတာ ကိုယ့္အသက္ထက္ပိုၿပီးျမတ္နိုးတန္ဖိုးထားရတဲ့သူ "
                  " အန္တီဧတဘက္ခါဆို ရွယ္ယာရွင္အစည္းအေဝးေနာ္ အန္တီဧကိုျဖဳတ္ခ်ဖို႔အတြက္ ခြင့္ျပဳတာေရာ ကန္႔ကြက္တာေရာက ႏြယ္ရဲ႕လက္ထဲမွာဘဲေနာ္ အန္တီဧေသခ်ာစဥ္းစားေစခ်င္တယ္ " လူတစ္ေယာက္အခန္းထဲကိုရုတ္တရက္ဝင္လာတာေၾကာင့္ ႏြယ္စကားဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ ထိုလူကိုဘဲ မမွိတ္မသုန္စိုက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ အန္တီဧကိုၾကည့္ေတာ့လဲ ႏြယ္တို႔စကားေျပာတာေတြ ၾကားသြားမလားစိုရိမ္ေနတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ၾကည့္ေနေလသည္။
                  " ႏြယ္ေရာက္ေနတာလား အန္တီဧအခန္းထဲဘယ္သူမွမရွိဘူးထင္လို႔ ဒီတိုင္းတံခါးဖြင့္ဝင္လာတာ အေနွာက္အယွက္ျဖစ္သြားၾကလား " မားကေတာ့ နွင္းကိုခပ္ယဲ့ယဲ့ေလးၿပံဳးျပကာ
                  " မျဖစ္ပါဘူးမီးငယ္ေလး မားတို႔လဲစကားေျပာၿပီးပါၿပီး ႏြယ္ေတာင္ခုဘဲျပန္ေတာ့မလို႔ ဟုတ္တယ္မလား " ႏြယ္ေတာင္ဘာမွမေျပာရေသးဘဲ အတင္းေတြနွင္လႊတ္ေနတဲ့အန္တီဧေၾကာင့္ ႏြယ္လဲအလိုက္တသိနဲ႔ဘဲနႈတ္ဆက္ကာျပန္လာခဲ့သည္။ ႏြယ္အခန္းထဲကေနထြတ္သြားမွပင္ မားရဲ႕ေပါင္ေပၚတတ္ထိုင္ၿပီး မားမ်က္နွာႏြမ္းႏြမ္းေလးကို လက္ဖဝါးနွစ္ဖက္ထဲထည့္ကာ အနမ္းမိုးေတြ႐ြာခ်လိုက္သည္။ မားရဲ႕ပါးတစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္လ်က္နွင့္ပင္
                  " မား ပင္ပန္းေနၿပီးလားဟင္ " နွင္းေမးတာ ျပန္မေျဖဘဲ နွင္းရဲ႕ရင္ခြင္ထဲအတင္းေခါင္းတိုးဝင္လာတဲ့မားကိုၾကည့့္ၿပီး ျပန္မေျဖလဲ မားပင္ပန္းေနၿပီးဆိုတာ မားရဲ႕အျပဳအမႈေတြက သက္ေသျပေနၿပီးေလ။ မားရဲ႕ဆံသားဖြဖြေလးေတြထဲ နွင္းရဲ႕လက္ေလးထိုးထည့္ကာ
                  " မားပင္ပန္းေနၿပီးဆိုရင္ မီးငယ္ကိုလႊတ္ခ်ခ်င္လႊတ္ခ်လို႔ရပါတယ္ မားဘာဘဲလုပ္လုပ္ မားကိုမီးငယ္ေလးအၿမဲနားလည္ေပးမွာပါ " မားကေတာ့ အေျဖျပန္မေပးဘဲ နွင္းရဲ႕ကိုယ္လံုးေလးကိုသာ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ျပန္ဖတ္ထားေလသည္။
                  =================
                  အသံေတြဆူညံေနၿပီး ခ်ဥ္စူးစူးအနံ႔ေတြေၾကာင့္ ဆုျမတ္နွာေခါင္းရွံု႕လိုက္မိသည္။ ဆုျမတ္ေရာက္ေနသည္က ဘားတစ္ခုျဖစ္သည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးလို႔ အိပ္ရာဝင္ေတာ့မယ္အခ်ိန္ဖုန္းတစ္ေကာဝင္လာတာေၾကာင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခ်စ္ရသူႏြယ္။ ဆိုင္စာပြဲထိုးေလးတစ္ေယာက္က အစ္မမိတ္ေဆြ ဒီမွာ မူးၿပီးေမွာက္ေနလို႔ လာေခၚေပးပါဆိုတာေၾကာင့္ ထိုစာပြဲထိုးေလးဆီက ဆိုင္လိပ္စာေတာင္းၿပီး ညဝတ္အိက်ၤ ီေတာင္မလဲရေသးဘဲ ကားေသာ့ယူၿပီးထြတ္လာခဲ့သည္။ အထဲနည္းနည္းဝင္လိုက္ေတာ့ အရက္စပ္ေပးတဲ့ေကာင္တာေရွ႕မွာ ေမွာက္ေနတဲ့ႏြယ္နဲ႔သူ႔ဆီဖုန္းဆတ္ေပးတဲ့ စာပြဲထိုးေကာင္ေလးကိုေတြ႕တာေၾကာင့္ ဆုျမတ္ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးေတြနဲ႔ထိုေနရာဆီကိုေလ်ွာက္သြားလိုက္သည္။ ဆုျမတ္ကိုေတြ႕ေတာ့မွ စာပြဲထိုးေကာင္ေလးက ဆုျမတ္ကိုၿပံဳးျပကာ
                  " ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ဖုန္းေျပာတာ အစ္မလားမသိဘူး " စာပြဲထိုးေကာင္ေလးရဲ႕အေမးကို ဆုျမတ္ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
                  " ဒီကဧည္သည္က သူ႔ဖုန္းႀကီးကြၽန္ေတာ္ဆီအတင္းထိုးေပးၿပီး ဆုျမတ္ကိုေခၚေပးဆိုၿပီးေျပာေနတာေၾကာင့္ ဖုန္းထဲမွာမွတ္ထားတဲ့ ဆုျမတ္ဆိုတဲ့နာမည္ကိုနွိပ္ၿပီးေခၚလိုက္ရတာပါ "
                  " ရပါတယ္ ေခၚေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးဘဲေနာ္ သူပိုက္ဆံရွင္းၿပီးၿပီးလား အစ္မ သူ႔ကိုေခၚသြားလို႔ရၿပီးလား "
                  " ဟုတ္ ရွင္းထားၿပီးၿပီးမို႔လို႔ ေခၚသြားလို႔ရပါၿပီး နိုင္ရဲ႕လားအစ္မ ကြၽန္ေတာ္ကူတြဲေပးရမလား " ခ်စ္ရသူရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကို အျခားသူထိေတြ႕မွာမႀကိဳက္တာေၾကာင့္
                  " ရတယ္ အစ္မဘဲေခၚသြားလိုက္မယ္ ေနာက္တစ္ေခါက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္ " ဆုျမတ္ ႏြယ့္ကိုေပြ႕ေခၚလာၿပီး ကားေပၚတင္ကာ ဆုျမတ္ရဲ႕အိမ္ကိုသာေခၚလာခဲ့သည္။ ကုတင္ထဲမွာ ေျချပစ္လက္ျပစ္နဲ႔တခူးခူးေဟာက္လ်က္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ခ်စ္ရသူအမူးသမားေလးကို ေရပတ္တိုက္ေပးၿပီး ဆုျမတ္ရဲ႕ညအိပ္ဝတ္စံုေတြထဲက ၾကက္ေသြးေရာင္ညအိပ္ဝတ္စံုေလးကိုထုတ္ၿပီးလဲေပးလိုက္သည္။ ဆုျမတ္နဲ႔ႏြယ္ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္အတိုင္းအစက သိပ္မကြာတာေၾကာင့္  ဆုျမတ္ရဲ႕ညအိပ္ဝတ္စံုက ႏြယ္နဲ႔အပိုအလိုမရွိကြက္တိျဖစ္ေနသည္။ ခ်စ္ရသူႏြယ္ရဲ႕အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ပံုစံေလးက အျပစ္ကင္းစင္တဲ့ကေလးေလးတစ္ေယာက္လိုပင္။ အခုလိုဘဲသူ႔အနားမွာ အၿမဲတမ္းရွိေနနိုင္ဖို႔ ဆုျမတ္တစ္ေယာက္အတၲႀကီးခ်င္မိသည္။ ဒါေပမယ္လဲ သူမလုပ္ရက္ပါ သူခ်စ္တဲ့သူေလးကိုအၿမဲေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္သည္။ သူသာအတၲႀကီးလိုက္မယ္ဆိုရင္ ႏြယ္ကသူ႔အနားမွာရွိေနနိုင္ေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွေပ်ာ္ရႊင္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာသူသိသည္။ ဒါကိုေကာ သူခ်စ္ရသူႏြယ္ေလးသိမွသိပါေလစ။ သူ႔ကိုမခ်စ္တဲ့အန္တီဧကို သူပိုင္ဆိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားရင္း သူ႔အနားမွာရွိတဲ့ သူ႔ကိုအသက္နဲ႔ရင္းၿပီးခ်စ္ရတဲ့ဆုျမတ္ကိုသူျမင္မွျမင္ပါေလစ။ သူမ်ားကိုခ်စ္ဖို႔ သူမ်ားကိုပိုင္ဆိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားရင္ သူ႔ကိုယ္သူခ်စ္ဖို႔ေမ့ေနတဲ့ခ်စ္ရသူေလးကိုၾကည့္ရင္း သူရင္နာရသလို သနားလဲသနားသည္။ ႏြယ္ခ်စ္ေနတဲ့သူက အန္တီဧမဟုတ္ဘဲအျခားသူသာဆို ရိုက္နွက္ၿပီးသူ႔အနားမွာေခၚထားေပးမွာျဖစ္သည္။ ႏြယ္ခ်စ္ေနတဲ့သူ အျခားသူမဟုတ္ဘဲ အန္တီဧျဖစ္ေနသည္။ အခ်စ္ဆံုးငယ္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕အသည္းအသက္ျဖစ္သလို သူ႔တို႔မိသားစုရဲ႕ေက်းဇူးရွင္လဲျဖစ္သည္။ သူတို႔မိသားစုစီးပြားေရးမေျပလည္စဥ္က အန္တီဧကသာအခုလိုျပန္ရပ္တည္နိုင္ဖို႔ အကူအညီေတြေပးခဲ့သာ သူအသိဆံုးျဖစ္သည္။
                  " အန္တီဧ... အန္တီဧ မသြားပါနဲ႔ "
                  " ႏြယ္ အန္တီဧကို နွင္းထက္ပိုၿပီးခ်စ္ေပးမွာကို ထြတ္မသြားပါနဲ႔ "
                  " အန္တီဧ... "
                  " အန္တီဧ... "
                  " အန္တီဧ... " အိပ္ေနရင္းထေယာင္ေနတဲ့ ခ်စ္ရသူပါစပ္ကထြတ္တဲ့စကားက အန္တီဧတဲ့လား။
                  " ဟက္ " ဆုျမတ္ရယ္လိုက္မိသည္။ သို႔ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕မ်က္ဝန္းကေတာ့ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ပင္။ ခ်စ္ရသူေလးစိတ္ေက်နပ္ေစဖို႔ သူရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေလးကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေလးဖတ္ထားလိုက္ၿပီး
                  " အင္း... ကိုယ္ဘယ္မွထြတ္မသြားဘူးေနာ္ ႏြယ္အနားမွာရွိတယ္ " ဆုျမတ္ကို အန္တီဧအထင္နဲ႔ျပန္ဖတ္ထားတဲ့ခါးေပၚကလက္ေတြက တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္နဲ႔ပင္။
                  မားေၾကာင့္ နွင္းဘယ္လိုမွအိပ္လို႔မရပါ။ နွင္းရဲ႕ေခါင္းေလးကို ပြတ္သပ္ရင္းအေတြးမ်ားေနတဲ့မား ည၂နာရီထိုးတဲ့ထိတစ္ေရးမွမအိပ္ရေသးေပ။ မားကေတာ့ နွင္းကိုအိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္အထင္နွင့္ ကုတင္ေအာက္ေလးမွာထိုင္ၿပီး နွင္းရဲ႕ဆံပင္စေလးေတြကိုပြတ္သပ္လိုက္ သက္ျပင္းေတြခ်လိုက္နဲ႔ တစ္ခါတစ္ခါစကားေတြလဲတိုးဖြဖြနဲ႔ေျပာေနတာ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရတဲ့နွင္းအတြက္တကယ္ကိုခက္ခဲတယ္။ ေတာ္ေသးတာက မားထိုင္ေနတဲ့ဘက္နဲ႔ နွင္းေက်ာေပးၿပီးအိပ္ေနတာေၾကာင့္ နွင္းအိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနနိုင္တာျဖစ္သည္။ မဟုတ္ရင္နွင္းမ်က္နွာအေျပာင္းအလဲကို တစ္စိမ့္စိမ့့္ၾကည့္ေနတဲ့မားက နွင္းအိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာကို ခ်က္ျခင္းသိမွာပင္။ တစ္ဖတ္ကလဲနွင္းရဲ႕ဆံပင္ေလးေတြကိုထိုးဖြေနရင္း နွင္းနိုးသြားမွာဆိုးတာေၾကာင့္ ေလသံတိုးတိုးညႇင္ညႇင္ေလးနဲ႔သာ
                  " မီးငယ္ေလး မားဘာလုပ္သင့္လဲ မားရဲ႕ေဖေဖ ေသြးနဲ႔ေခြၽးနဲ႔တည္ေထာင္ထားတဲ့ကုမၼဏီကိုလဲ မားလက္မလႊတ္ခ်င္ဘူး မားရဲ႕အသက္နဲ႔ရင္းၿပီးခ်စ္ရတဲ့မီးငယ္ကိုလဲ မားလက္မလႊတ္ခ်င္ဘူးမီးငယ္ရယ္ "
                  " အမွန္တိုင္ေျပာရရင္ မီးငယ္ေလးကို မားရဲ႕အေဝးကို ထြတ္သြားခိုင္းဖို႔မေျပာနဲ႔ ေျခာက္ေပေလာက္ေဝးေနရင္ေတာင္ မားရင္ထဲမွာပူေလာင္ေနရတာ မီးငယ္ကိုသာမားရဲ႕အေဝးကိုလႊတ္ေပးလိုက္ရင္ မီးငယ္ေလးေနရတာအဆင္ေျပပါ့မလား တစ္ခုခုမ်ားျဖစ္ေနမလား အႏၲာရယ္ျဖစ္ေနမလားဆိုတဲ့အေတြးေတြနဲ႔တင္ မားရူးရေတာ့မယ္ထင္တယ္ "
                  " မားအနားမွာမရွိဘူးဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔တင္ရူးရေတာ့မွာကို တကယ္သာမရွိေတာ့ရင္ မားဘယ္လိုရွင္သန္ရမလဲမီးငယ္ရယ္ မီးငယ္သာဆိုရင္ေရာ ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္မလဲဟင္ "
                  ==================
                  မနက္မိုးလင္းေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာေခါင္းေလးေမွးတင္လ်က္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့မားက အပူအပင္မရွိအျပစ္ကင္းစင္ေနတဲ့ပံုေလးပင္ မားရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေလးကိုေပြ႕ခ်ီဖို႔ကမနိုင္ေတာ့ ေစာင္ပါးေလးတစ္ထည္လႊမ္းၿခံဳေပးၿပီး
                  " မားေမးတယ္မလား မီးငယ္သာဆိုရင္ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္မလဲလို႔ အခုမီးငယ္ကိုယ္တိုင္ဆံုးျဖတ္မွာမို႔ မားေအးေအးေဆးေဆးေနေနာ္ မားဆံုးျဖတ္ရခတ္ေနရင္ မီးငယ္ဆံုးျဖတ္ေပးပါမယ္ " နွင္း ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးတာနဲ႔ ဖုန္းေကာက္ယူၿပီးအျပင္ထြတ္လာခဲ့သည္။ Taxiတစ္စီးဌားၿပီးေတာ့ ႏြယ့္ဆီကိုဖုန္းလွမ္းေခၚလိုက္သည္။ ႏြယ္မနက္အိပ္ရာထလာေတာ့ ညကေသာက္ထားတဲ့အရက္ရွိန္ေၾကာင့္ေခါင္းေတြ ထိုးကိုက္ေနသည္။ အခန္းတြင္းကိုမ်က္လံုးေဝ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏြယ္မသိတဲ့အခန္းတစ္ခုပင္။ ကုတင္ေထာင့္စာပြဲနားမွာေထာင္ထာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္စုရိုက္ထားတဲ့ဓာတ္ပံုေလးေၾကာင့္ ဒါဆုျမတ္ရဲ႕အိမ္ဆိုတာသိလိုက္သည္။ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ေနတုန္း အခန္းတံခါးဖြင့္ဝင္လာတဲ့ဆုျမတ္ကိုၾကည့္ေနမိသည္။ ဆင္ဆြယ္ေရာင္ဖဲသားညအိပ္ဝတ္စံုေလးနဲ႔ဆုျမတ္ ေက်ာလည္ေလာက္ရွိတဲ့ဆံပင္ေလးေတြကို ဆံညႇပ္ေလးနဲ႔ပင့္တင္ထားၿပီး နဖူးထက္မွာဝဲက်ေနတဲ့ဆံသားေလးေတြက ေျခလွမ္းတစ္လွမ္း လွမ္းလိုက္တိုင္းမွာ ေဘးကိုဝဲေနျပန္သည္။ အခုမွေသခ်ာၾကည့္မိတာ ေမးရိုးခြၽန္ခြၽန္ေလးေတြနဲ႔ မ်က္ဝန္းလဲ့လဲ့ေတြထဲမွာ ခ်စ္ျခင္းျမတ္နိုးရိပ္ေတြအျပည့္နဲ႔ ႏြယ့္ကိုၾကည့္ေနတဲ့အၾကည့္ေတြက ေႏြးေထြးလြန္းသည္။ တည္ၾကည္တဲ့အၿပံဳးေတြကို ႏြယ့္အေရွ႕မွာအၿမဲၿပံဳးတတ္တဲ့ဆုျမတ္က ယခုအခါမွာလဲ အၿပံဳးလွလွေလးတစ္ခုကို စြန္႔ႀကဲၿပီး
                  " နိုးၿပီးလား ဒီမွာပ်ားသံပုရာရည္ေလးေဖ်ာ္ေပးထားတယ္ ေခါင္းမၾကည္ဘူးမလားေသာက္လိုက္ေနာ္ "
                  " အင္း ေက်းဇူးဆုျမတ္ ဒါနဲ႔ ႏြယ့္ကိုဆုျမတ္ေခၚလာတာလား "
                  " ဟုတ္တယ္ စာပြဲထိုးေလးတစ္ေယာက္က ဖုန္းဆက္ေပးလို႔ ဘယ္ကိုေခၚသြားရမွန္းမသိတာနဲ႔ ဒီကိုဘဲေခၚလာတာ စိတ္ခ်ပါ ဒီမွာဆုျမတ္တစ္ေယာက္တည္းေနတာမို႔ ဘာမွအားနာစရာမလိုဘူး "
                  " ဟုတ္ပါၿပီး ဒါနဲ႔ႏြယ္ေရခ်ိဳးခ်င္လို႔ အဲတာ "
                  " ခ်ိဳးေလႏြယ္ ႏြယ့္အတြက္ ေရခ်ိဳးၿပီးဝတ္ဖို႔ ျပင္ေပးထားတယ္ ဆုျမတ္ဝယ္ထားတာမၾကာေသးဘူး တစ္ခါမွမဝတ္ရေသးတဲ့အသစ္ေတြ ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ေအာက္ဆင္းခဲ့ေနာ္ မနက္စာျပင္ေပးထားမယ္ " ဆုျမတ္လဲအခန္းထဲကထြတ္သြားေတာ့ ႏြယ္ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ေရဝင္ခ်ိဳးလိုက္သည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးထြတ္လာတာနဲ႔ ဆုျမတ္ထုတ္ေပးထားတာေတြကို ဝတ္ၿပီးအခန္းထဲကေနထြတ္ဖို႔ျပင္လိုက္ေတာ့ ဖုန္းဝင္လာတာေၾကာင့္ကိုင္လိုက္သည္။ ဖုန္းေခၚလာတဲ့သူက နွင္း။
                  " ဟယ္လို... "
                  " ႏြယ္အခုဘယ္မွာလဲ နွင္းေျပာစရာရွိလို႔ေတြ႕ရေအာင္ "
                  " နွင္း ဆုျမတ္အိမ္မွာရွိေနတာ သိတယ္မလား "
                  " အင္း... သိတယ္ႏြယ္ ဆုျမတ္တို႔အိမ္ရာဝင္းအျပင္ဘက္မွာ Tea Shopေလးတစ္ခုရွိတယ္ အဲကိုလာခဲ့ပါလား နွင္းေစာင့္ေနမယ္ "
                  " ဟုတ္ၿပီးအခုထြတ္လာခဲ့မယ္ " ႏြယ္ဖုန္းခ်ၿပီးတာနဲ႔  အခန္းထဲကေနထြတ္ၿပီး ဆုျမတ္ရွိရာထမင္းစားခန္းထဲကိုဦးတည္လုိက္သည္။
                  " ဆုျမတ္ ႏြယ္မနက္စာမစားေတာ့ဘူး ခနေနခ်ိန္းထားတာေလးရွိလို႔ "
                  " ဟင္ အကုန္ျပင္ထားၿပီးၿပီးေလး အဆင္သင့္စားရံုဘဲ နည္းနည္းေလာက္စားသြားပါလား "
                  " Sorry ဆုျမတ္ ႏြယ္အရမ္းအေရးႀကီးခ်ိန္းထားတာေလးရွိလို႔ပါ မစားေတာ့ဘူးေနာ္ ေနာက္မွေပါ့ အစစအရာရာေက်းဇူးေနာ္ဆုျမတ္ "
                  " ရပါတယ္ ဂရုစိုက္သြားေနာ္ " ဆုျမတ္ကို နႈတ္ဆတ္ၿပီးတာနဲ႔ နွင္းခ်ိန္းထားတဲ့Tea Shopေလးဆီကိုထြတ္လာခဲ့သည္။
                  " ႏြယ္ေျပာတာကို နွင္းလက္ခံပါတယ္ " ႏြယ္ဆိုင္ထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္းေျပာလိုက္တဲ့ အစမရွိအဆံုးမရွိစကားေၾကာင့္ ႏြယ္ခ်က္ျခင္နားမလည္နိုင္ျဖစ္ရသည္။
                  " ဘာကိုေျပာတာလဲ နွင္း ႏြယ္နားမလည္ဘူး "
                  " အန္တီဧနဲ႔အေပးအယူလုပ္ထားတဲ့ အန္တီဧအနားကေန နွင္းထြတ္သြားရင္ ရွယ္ယာရွင္အစည္းအေဝးမွာ မားကိုေထာက္ခံေပးမယ္ဆိုတာ အဲတာကိုနွင္းလက္ခံပါတယ္ "
                  " ဘယ္လို အန္တီဧေျပာျပတာလား အဲတာ "
                  " မဟုတ္ဘူး မေန႔ကႏြယ္နဲ႔မားေျပာတာကို နွင္းၾကားလိုက္ရတာ "
                  " ထင္ပါတယ္ အန္တီဧကေျပာမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ အဲေတာ့နွင္းကလက္ခံတယ္ဆိုရင္ေတာင္ အန္တီဧကလက္ခံပါ့မလား နွင္းစိတ္ေျပာင္းမေျပာင္းဆိုတာေရာ ဘယ္လိုအာမခံနိုင္မလဲ "
                  " နွင္းစိတ္မေျပာင္းဘူးဆိုတာေတာ့စိတ္ခ်ပါ မားလက္ခံေအာင္နွင္းကိုယ္တိုင္ေျဖာင္းဖ်မွာပါ ၿပီးေတာာနွင္းေတာင္းဆိုစရာေလးတစ္ခုရွိတယ္ "
                  " ေျပာၾကည့္ေလ လိုက္ေလ်ာနိုင္တာဆို ႏြယ္လိုက္ေလ်ာေပးမယ္ "
                  " ရွယ္ယာရွင္အစည္းအေဝးကို တစ္ပတ္ေလာက္ေနာက္ဆုတ္ေပးပါလား ရွယ္ယာရွင္အစည္းအေဝးမတိုင္ခင္ေန႔မွာ နွင္း မားရဲ႕အနားကေနထြတ္သြားပါ့မယ္ "
                  " အဲတာကေတာ့ ႏြယ္အတြက္မခက္ခဲပါဘူး နွင္းသာကတိတည္ပါ "
                  " နွင္းဆံုျဖတ္ၿပီးသားကိစၥကို နွင္းမျပင္တတ္ဘူး အဲတာေၾကာင့္စိတ္ေအးေအးသာေနပါ နွင္းကတိတည္ပါတယ္ "
                  " အိုေက လိုအပ္တာရွိရင္ ႏြယ့္ကိုေျပာနိုင္ပါတယ္ " နွင္း ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းေလးသာၿပံဳးျပလိုက္သည္။ သူတို႔နွစ္ေယာက္ၾကားမွာ တိတ္ဆိတ္မႈကသာႀကီးစိုးလ်က္။
                  ==================
                  သာသာ အပိုင္သစ္ေလးupၿပီးၿပီးေနာ္ reviewေလးေပးၾကေနာ္ အခါးေလးေတြေတာက္ေလ်ွာက္လာေတာ့မွာမို႔ ဒါဒါေလးေတြတစ္သ်ွဴးေဆာင္ထားေနာ္ ဟဲ ဟဲ စကားမစပ္ ဒီေန႔သာသာရဲ႕2years2months anniေလးပါ ဆုေတာင္းေပးဦးေနာ္
                  { Next Preview - ေစာနွင္းပြင့္ျဖဴကို အေမြစားအေမြခံသမီးအျဖစ္မွ တရားဝင္စြန္႔လႊတ္ပါသည္။ }
-----------------------------------------------------------
မားရဲ့ မီးငယ်လေး
- အပိုင်း ၂၁
- GL Story
- စာရေးသူ ချယ်
                  ဒေါက်... ဒေါက်... ဒေါက်
                  " ဝင်ခဲ့... "
                  " CEO သဇင်နွယ်ရောက်ပါပြီး "
                  " အင်း ထိုင်ပါဦးနွယ် ဝတ်ရည် ဧကရီခိုင်းထားတာလေးရှိတယ်မလား သွားလုပ်လိုက်ပါ " အန်တီဧရဲ့အတွင်းရေးမှူးထွတ်သွားတော့ အန်တီဧကိုပြုံးပြလိုက်သည်။ အန်တီဧကတော့ နွယ်ကိုပြန်တောင်မပြုံးပြဘဲ CCTVလေးတစ်ခုကိုဖွင့်ပြသည်။ CCTVထဲမှာ နှင်းရဲ့စာပွဲပေါ်က ပရောဂျက်ဖိုင်ကိုဓာတ်ပုံရိုက်ပြီး USBကိုကော်ပီကူးနေတဲ့ နွယ်ရဲ့ပုံရိပ်ကထင်ထင်ရှားရှား။ နှုတ်ခမ်းတွေ တင်းတင်းစေ့ထားပြီး မေးကြောတွေထောင်နေတဲ့အန်တီဧက တော်တော်ကိုဒေါသထွတ်နေပုံရသည်။
                  " ဘာဖြစ်လို့ အဲလိုလုပ်ရတာလဲသဇင်နွယ် မီးငယ်မှာ ဘာအပြစ်ရှိလို့လဲ "
                  " ဟက် ဘာအပြစ်ရှိရမှာလဲ အန်တီဧရဲ့အချစ်တွေကိုသူရတာ သူ့ရဲ့အပြစ်ဘဲလေအန်တီဧ "
                  " မင်း အတ္တကြီးလိုက်တာ မီးငယ်လေးက မင်းကိုတကယ်စိတ်ရင်းနဲ့ခင်တာ မင်းသိရဲ့သားနဲ့ သူ့နဲ့ဘဝတူတယ်ဆိုပြီး သူ့ရဲ့ငယ်သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်တဲ့ ဆုမြတ်နဲ့အာကာ့ထက်တောင် မင်းကိုပိုပြီးခင်ခဲ့တာ "
                  " အဲတာ အန်တီဧကြောင့်လေ အန်တီဧသာ နွယ့်အချစ်ကို နည်းနည်းလောက်ဖြစ်ဖြစ်တုံ့ပြန်ပေးမယ်ဆိုရင် နွယ်လဲ နှင်းကိုအဲလောက်ထိလုပ်စရာမလိုဘူးမလား "
                  " အချစ်ဆိုတာ လုပ်ယူလို့မရဘူးသဇင်နွယ် လူတစ်ယောက်ပေါ်မှာချစ်တယ်ဆိုတာ သူဖြစ်နေလို့ကိုချစ်တာ ဘယ်လိုမှပြုပြင်လို့မရဘူးဆိုတာမှတ်ထား "
                  " အန်တီဧနဲ့အရင်တွေ့တဲ့သူက နှင်းမဟုတ်ဘဲ နွယ်ဖြစ်နေမယ်ဆိုရင်ရော အန်တီဧမွေးစားခဲ့တဲ့ကလေးက နွယ်သာဆိုရင်ကော အန်တီဧပြန်ချစ်မှာလား "
                  " ဟင့်အင်း ပြန်မချစ်ဘူး အရင်တွေ့တဲ့သူက နွယ်ဖြစ်မယ်ဆိုရင် အန်တီဧချစ်တဲ့သူက မီးငယ်လေးဆိုတာ ဘယ်တော့မှ ပြောင်းလဲသွားမှာမဟုတ်ဘူး "
                  " အန်တီဧက နောက်ဆုံအချိန်ထိ နွယ့်ကိုနည်းနည်းလေးတောင် လှည့်မကြည့်ဘူးဘဲ "
                  " Sorry သဇင်နွယ် အန်တီဧအချစ်တွေအကုန်လုံးကို မီးငယ်လေးဆီပေးထားပြီးပြီး နွယ့်ကိုမီးငယ်ရဲ့သူငယ်ချင်း အန်တီဧရဲ့တူမလေးတစ်ယောက်အပြင်မပိုနိုင်ဘူး "
                  " နွယ်ဒီနည်းနဲ့မရမှတော့ နောက်တစ်နည်းဘဲသုံးရတော့မှာပေါ့ အန်တီဧ နွယ့်ကိုအပြစ်မတင်ပါနဲ့ နှင်းအပေါ်အရမ်းချစ်တတ်တဲ့ အန်တီဧရဲ့စိတ်ကိုဘဲ အပြစ်တင်လိုက်ပါ " နွယ်ပြောပြီးတာနဲ့ စာရွက်တစ်ရွက်ကို အန်တီဧဘက်ကိုတိုးပေးလိုက်သည်။ ထိုစာရွက်ကိုကြည့်နေတဲ့ အန်တီဧရဲ့ပုံစံက အံသြခြင်း မယုံကြည်နိုင်ခြင်းတွေ ပြည့်နေသည်။
                  " ဒါ... ဒါက "
                  " ဟုတ်တယ်အန်တီဧ နောက်ကွယ်ကအမည်ဝှက်နဲ့ရှယ်ယာဝယ်စုနေတဲ့ ရှယ်ယာဆယ့်ငါးရာခိုင်နှုန်းပိုင်ရှင်က နွယ်ဘဲ "
                  " အဲတော့ မင်းဘာလုပ်ချင်နေတာလဲ "
                  " နွယ့်ကို တစ်ဖက်ကအသည်းအသန်ရှာနေတာ အန်တီဧလဲသိမှာပေါ့ နွယ်သာတစ်ဖက်လူကိုထောက်ခံပေးလိုက်ရင် အန်တီဧကိုဖြုတ်ချနိုင်သွားမှာမလား ဘယ်လိုလဲနွယ်နဲ့အပေးအယူလေးတစ်ခုလုပ်ကြည့်ချင်လား "
                  " ပြောကြည့်ပါဦး ဘယ်လိုအပေးအယူမျိုးလုပ်ချင်တာလဲ "
                  " လွယ်ပါတယ်အန်တီဧ နှင်းကိုအန်တီဧထွတ်သွားခိုင်းလိုက်ပါ အန်တီဧရဲ့အဝေးဆုံးကို "
                  " မဖြစ်နိုင်တာ "
                  " ချက်ခြင်းအဖြေပြန်ပေးစရာမလိုပါဘူးအန်တီဧ နည်းနည်းပါးပါးစဉ်းစားပါဦး အန်တီဧဖေဖေသွေးနဲ့ချွေးနဲ့တည်ထောင်ခဲ့တဲ့ကုမ္မဏီကို အန်တီဧလွယ်လွယ်နဲ့ လက်လျော့တော့မှာလား ဘာမဟုတ်တဲ့လူတစ်ယောက်ကြောင့်လေ "
                  " ဘာမဟုတ်တဲ့လူတစ်ယောက်မဟုတ်ဘူးသဇင်နွယ် မီးငယ်လေးဆိုတာ ကိုယ့်အသက်ထက်ပိုပြီးမြတ်နိုးတန်ဖိုးထားရတဲ့သူ "
                  " အန်တီဧတဘက်ခါဆို ရှယ်ယာရှင်အစည်းအဝေးနော် အန်တီဧကိုဖြုတ်ချဖို့အတွက် ခွင့်ပြုတာရော ကန့်ကွက်တာရောက နွယ်ရဲ့လက်ထဲမှာဘဲနော် အန်တီဧသေချာစဉ်းစားစေချင်တယ် " လူတစ်ယောက်အခန်းထဲကိုရုတ်တရက်ဝင်လာတာကြောင့် နွယ်စကားဆက်မပြောတော့ဘဲ ထိုလူကိုဘဲ မမှိတ်မသုန်စိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်။ အန်တီဧကိုကြည့်တော့လဲ နွယ်တို့စကားပြောတာတွေ ကြားသွားမလားစိုရိမ်နေတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ကြည့်နေလေသည်။
                  " နွယ်ရောက်နေတာလား အန်တီဧအခန်းထဲဘယ်သူမှမရှိဘူးထင်လို့ ဒီတိုင်းတံခါးဖွင့်ဝင်လာတာ အနှောက်အယှက်ဖြစ်သွားကြလား " မားကတော့ နှင်းကိုခပ်ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးပြကာ
                  " မဖြစ်ပါဘူးမီးငယ်လေး မားတို့လဲစကားပြောပြီးပါပြီး နွယ်တောင်ခုဘဲပြန်တော့မလို့ ဟုတ်တယ်မလား " နွယ်တောင်ဘာမှမပြောရသေးဘဲ အတင်းတွေနှင်လွှတ်နေတဲ့အန်တီဧကြောင့် နွယ်လဲအလိုက်တသိနဲ့ဘဲနှုတ်ဆက်ကာပြန်လာခဲ့သည်။ နွယ်အခန်းထဲကနေထွတ်သွားမှပင် မားရဲ့ပေါင်ပေါ်တတ်ထိုင်ပြီး မားမျက်နှာနွမ်းနွမ်းလေးကို လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ထဲထည့်ကာ အနမ်းမိုးတွေရွာချလိုက်သည်။ မားရဲ့ပါးတစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လျက်နှင့်ပင်
                  " မား ပင်ပန်းနေပြီးလားဟင် " နှင်းမေးတာ ပြန်မဖြေဘဲ နှင်းရဲ့ရင်ခွင်ထဲအတင်းခေါင်းတိုးဝင်လာတဲ့မားကိုကြည့်ပြီး ပြန်မဖြေလဲ မားပင်ပန်းနေပြီးဆိုတာ မားရဲ့အပြုအမှုတွေက သက်သေပြနေပြီးလေ။ မားရဲ့ဆံသားဖွဖွလေးတွေထဲ နှင်းရဲ့လက်လေးထိုးထည့်ကာ
                  " မားပင်ပန်းနေပြီးဆိုရင် မီးငယ်ကိုလွှတ်ချချင်လွှတ်ချလို့ရပါတယ် မားဘာဘဲလုပ်လုပ် မားကိုမီးငယ်လေးအမြဲနားလည်ပေးမှာပါ " မားကတော့ အဖြေပြန်မပေးဘဲ နှင်းရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကိုသာ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပြန်ဖတ်ထားလေသည်။
                  =================
                  အသံတွေဆူညံနေပြီး ချဉ်စူးစူးအနံ့တွေကြောင့် ဆုမြတ်နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်မိသည်။ ဆုမြတ်ရောက်နေသည်က ဘားတစ်ခုဖြစ်သည်။ ရေချိုးပြီးလို့ အိပ်ရာဝင်တော့မယ်အချိန်ဖုန်းတစ်ကောဝင်လာတာကြောင့် ကြည့်လိုက်တော့ ချစ်ရသူနွယ်။ ဆိုင်စာပွဲထိုးလေးတစ်ယောက်က အစ်မမိတ်ဆွေ ဒီမှာ မူးပြီးမှောက်နေလို့ လာခေါ်ပေးပါဆိုတာကြောင့် ထိုစာပွဲထိုးလေးဆီက ဆိုင်လိပ်စာတောင်းပြီး ညဝတ်အိင်္ကျီတောင်မလဲရသေးဘဲ ကားသော့ယူပြီးထွတ်လာခဲ့သည်။ အထဲနည်းနည်းဝင်လိုက်တော့ အရက်စပ်ပေးတဲ့ကောင်တာရှေ့မှာ မှောက်နေတဲ့နွယ်နဲ့သူ့ဆီဖုန်းဆတ်ပေးတဲ့ စာပွဲထိုးကောင်လေးကိုတွေ့တာကြောင့် ဆုမြတ်ခြေလှမ်းကျဲကြီးတွေနဲ့ထိုနေရာဆီကိုလျှောက်သွားလိုက်သည်။ ဆုမြတ်ကိုတွေ့တော့မှ စာပွဲထိုးကောင်လေးက ဆုမြတ်ကိုပြုံးပြကာ
                  " ကျွန်တော်နဲ့ဖုန်းပြောတာ အစ်မလားမသိဘူး " စာပွဲထိုးကောင်လေးရဲ့အမေးကို ဆုမြတ်ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။
                  " ဒီကဧည်သည်က သူ့ဖုန်းကြီးကျွန်တော်ဆီအတင်းထိုးပေးပြီး ဆုမြတ်ကိုခေါ်ပေးဆိုပြီးပြောနေတာကြောင့် ဖုန်းထဲမှာမှတ်ထားတဲ့ ဆုမြတ်ဆိုတဲ့နာမည်ကိုနှိပ်ပြီးခေါ်လိုက်ရတာပါ "
                  " ရပါတယ် ခေါ်ပေးတဲ့အတွက်ကျေးဇူးဘဲနော် သူပိုက်ဆံရှင်းပြီးပြီးလား အစ်မ သူ့ကိုခေါ်သွားလို့ရပြီးလား "
                  " ဟုတ် ရှင်းထားပြီးပြီးမို့လို့ ခေါ်သွားလို့ရပါပြီး နိုင်ရဲ့လားအစ်မ ကျွန်တော်ကူတွဲပေးရမလား " ချစ်ရသူရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို အခြားသူထိတွေ့မှာမကြိုက်တာကြောင့်
                  " ရတယ် အစ်မဘဲခေါ်သွားလိုက်မယ် နောက်တစ်ခေါက်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်နော် " ဆုမြတ် နွယ့်ကိုပွေ့ခေါ်လာပြီး ကားပေါ်တင်ကာ ဆုမြတ်ရဲ့အိမ်ကိုသာခေါ်လာခဲ့သည်။ ကုတင်ထဲမှာ ခြေပြစ်လက်ပြစ်နဲ့တခူးခူးဟောက်လျက် အိပ်ပျော်နေတဲ့ချစ်ရသူအမူးသမားလေးကို ရေပတ်တိုက်ပေးပြီး ဆုမြတ်ရဲ့ညအိပ်ဝတ်စုံတွေထဲက ကြက်သွေးရောင်ညအိပ်ဝတ်စုံလေးကိုထုတ်ပြီးလဲပေးလိုက်သည်။ ဆုမြတ်နဲ့နွယ်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အတိုင်းအစက သိပ်မကွာတာကြောင့်  ဆုမြတ်ရဲ့ညအိပ်ဝတ်စုံက နွယ်နဲ့အပိုအလိုမရှိကွက်တိဖြစ်နေသည်။ ချစ်ရသူနွယ်ရဲ့အိပ်ပျော်နေတဲ့ပုံစံလေးက အပြစ်ကင်းစင်တဲ့ကလေးလေးတစ်ယောက်လိုပင်။ အခုလိုဘဲသူ့အနားမှာ အမြဲတမ်းရှိနေနိုင်ဖို့ ဆုမြတ်တစ်ယောက်အတ္တကြီးချင်မိသည်။ ဒါပေမယ်လဲ သူမလုပ်ရက်ပါ သူချစ်တဲ့သူလေးကိုအမြဲပျော်ရွှင်စေချင်သည်။ သူသာအတ္တကြီးလိုက်မယ်ဆိုရင် နွယ်ကသူ့အနားမှာရှိနေနိုင်ပေမယ့် ဘယ်တော့မှပျော်ရွှင်မှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာသူသိသည်။ ဒါကိုကော သူချစ်ရသူနွယ်လေးသိမှသိပါလေစ။ သူ့ကိုမချစ်တဲ့အန်တီဧကို သူပိုင်ဆိုင်ဖို့ကြိုးစားရင်း သူ့အနားမှာရှိတဲ့ သူ့ကိုအသက်နဲ့ရင်းပြီးချစ်ရတဲ့ဆုမြတ်ကိုသူမြင်မှမြင်ပါလေစ။ သူများကိုချစ်ဖို့ သူများကိုပိုင်ဆိုင်ဖို့ကြိုးစားရင် သူ့ကိုယ်သူချစ်ဖို့မေ့နေတဲ့ချစ်ရသူလေးကိုကြည့်ရင်း သူရင်နာရသလို သနားလဲသနားသည်။ နွယ်ချစ်နေတဲ့သူက အန်တီဧမဟုတ်ဘဲအခြားသူသာဆို ရိုက်နှက်ပြီးသူ့အနားမှာခေါ်ထားပေးမှာဖြစ်သည်။ နွယ်ချစ်နေတဲ့သူ အခြားသူမဟုတ်ဘဲ အန်တီဧဖြစ်နေသည်။ အချစ်ဆုံးငယ်သူငယ်ချင်းရဲ့အသည်းအသက်ဖြစ်သလို သူ့တို့မိသားစုရဲ့ကျေးဇူးရှင်လဲဖြစ်သည်။ သူတို့မိသားစုစီးပွားရေးမပြေလည်စဉ်က အန်တီဧကသာအခုလိုပြန်ရပ်တည်နိုင်ဖို့ အကူအညီတွေပေးခဲ့သာ သူအသိဆုံးဖြစ်သည်။
                  " အန်တီဧ... အန်တီဧ မသွားပါနဲ့ "
                  " နွယ် အန်တီဧကို နှင်းထက်ပိုပြီးချစ်ပေးမှာကို ထွတ်မသွားပါနဲ့ "
                  " အန်တီဧ... "
                  " အန်တီဧ... "
                  " အန်တီဧ... " အိပ်နေရင်းထယောင်နေတဲ့ ချစ်ရသူပါစပ်ကထွတ်တဲ့စကားက အန်တီဧတဲ့လား။
                  " ဟက် " ဆုမြတ်ရယ်လိုက်မိသည်။ သို့ပေမယ့် သူ့ရဲ့မျက်ဝန်းကတော့ မျက်ရည်စတွေနဲ့ပင်။ ချစ်ရသူလေးစိတ်ကျေနပ်စေဖို့ သူရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်လေးဖတ်ထားလိုက်ပြီး
                  " အင်း... ကိုယ်ဘယ်မှထွတ်မသွားဘူးနော် နွယ်အနားမှာရှိတယ် " ဆုမြတ်ကို အန်တီဧအထင်နဲ့ပြန်ဖတ်ထားတဲ့ခါးပေါ်ကလက်တွေက တင်းတင်းကြပ်ကြပ်နဲ့ပင်။
                  မားကြောင့် နှင်းဘယ်လိုမှအိပ်လို့မရပါ။ နှင်းရဲ့ခေါင်းလေးကို ပွတ်သပ်ရင်းအတွေးများနေတဲ့မား ည၂နာရီထိုးတဲ့ထိတစ်ရေးမှမအိပ်ရသေးပေ။ မားကတော့ နှင်းကိုအိပ်ပျော်နေတယ်အထင်နှင့် ကုတင်အောက်လေးမှာထိုင်ပြီး နှင်းရဲ့ဆံပင်စလေးတွေကိုပွတ်သပ်လိုက် သက်ပြင်းတွေချလိုက်နဲ့ တစ်ခါတစ်ခါစကားတွေလဲတိုးဖွဖွနဲ့ပြောနေတာ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေရတဲ့နှင်းအတွက်တကယ်ကိုခက်ခဲတယ်။ တော်သေးတာက မားထိုင်နေတဲ့ဘက်နဲ့ နှင်းကျောပေးပြီးအိပ်နေတာကြောင့် နှင်းအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေနိုင်တာဖြစ်သည်။ မဟုတ်ရင်နှင်းမျက်နှာအပြောင်းအလဲကို တစ်စိမ့်စိမ့်ကြည့်နေတဲ့မားက နှင်းအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာကို ချက်ခြင်းသိမှာပင်။ တစ်ဖတ်ကလဲနှင်းရဲ့ဆံပင်လေးတွေကိုထိုးဖွနေရင်း နှင်းနိုးသွားမှာဆိုးတာကြောင့် လေသံတိုးတိုးညှင်ညှင်လေးနဲ့သာ
                  " မီးငယ်လေး မားဘာလုပ်သင့်လဲ မားရဲ့ဖေဖေ သွေးနဲ့ချွေးနဲ့တည်ထောင်ထားတဲ့ကုမ္မဏီကိုလဲ မားလက်မလွှတ်ချင်ဘူး မားရဲ့အသက်နဲ့ရင်းပြီးချစ်ရတဲ့မီးငယ်ကိုလဲ မားလက်မလွှတ်ချင်ဘူးမီးငယ်ရယ် "
                  " အမှန်တိုင်ပြောရရင် မီးငယ်လေးကို မားရဲ့အဝေးကို ထွတ်သွားခိုင်းဖို့မပြောနဲ့ ခြောက်ပေလောက်ဝေးနေရင်တောင် မားရင်ထဲမှာပူလောင်နေရတာ မီးငယ်ကိုသာမားရဲ့အဝေးကိုလွှတ်ပေးလိုက်ရင် မီးငယ်လေးနေရတာအဆင်ပြေပါ့မလား တစ်ခုခုများဖြစ်နေမလား အန္တာရယ်ဖြစ်နေမလားဆိုတဲ့အတွေးတွေနဲ့တင် မားရူးရတော့မယ်ထင်တယ် "
                  " မားအနားမှာမရှိဘူးဆိုတဲ့အတွေးနဲ့တင်ရူးရတော့မှာကို တကယ်သာမရှိတော့ရင် မားဘယ်လိုရှင်သန်ရမလဲမီးငယ်ရယ် မီးငယ်သာဆိုရင်ရော ဘယ်လိုဆုံးဖြတ်မလဲဟင် "
                  ==================
                  မနက်မိုးလင်းတော့ ကုတင်ပေါ်မှာခေါင်းလေးမှေးတင်လျက် အိပ်ပျော်နေတဲ့မားက အပူအပင်မရှိအပြစ်ကင်းစင်နေတဲ့ပုံလေးပင် မားရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကိုပွေ့ချီဖို့ကမနိုင်တော့ စောင်ပါးလေးတစ်ထည်လွှမ်းခြုံပေးပြီး
                  " မားမေးတယ်မလား မီးငယ်သာဆိုရင်ဘယ်လိုဆုံးဖြတ်မလဲလို့ အခုမီးငယ်ကိုယ်တိုင်ဆုံးဖြတ်မှာမို့ မားအေးအေးဆေးဆေးနေနော် မားဆုံးဖြတ်ရခတ်နေရင် မီးငယ်ဆုံးဖြတ်ပေးပါမယ် " နှင်း ရေမိုးချိုးပြီးတာနဲ့ ဖုန်းကောက်ယူပြီးအပြင်ထွတ်လာခဲ့သည်။ Taxiတစ်စီးဌားပြီးတော့ နွယ့်ဆီကိုဖုန်းလှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ နွယ်မနက်အိပ်ရာထလာတော့ ညကသောက်ထားတဲ့အရက်ရှိန်ကြောင့်ခေါင်းတွေ ထိုးကိုက်နေသည်။ အခန်းတွင်းကိုမျက်လုံးဝေ့ကြည့်လိုက်တော့ နွယ်မသိတဲ့အခန်းတစ်ခုပင်။ ကုတင်ထောင့်စာပွဲနားမှာထောင်ထာတဲ့ သူငယ်ချင်းလေးယောက်စုရိုက်ထားတဲ့ဓာတ်ပုံလေးကြောင့် ဒါဆုမြတ်ရဲ့အိမ်ဆိုတာသိလိုက်သည်။ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့နေတုန်း အခန်းတံခါးဖွင့်ဝင်လာတဲ့ဆုမြတ်ကိုကြည့်နေမိသည်။ ဆင်ဆွယ်ရောင်ဖဲသားညအိပ်ဝတ်စုံလေးနဲ့ဆုမြတ် ကျောလည်လောက်ရှိတဲ့ဆံပင်လေးတွေကို ဆံညှပ်လေးနဲ့ပင့်တင်ထားပြီး နဖူးထက်မှာဝဲကျနေတဲ့ဆံသားလေးတွေက ခြေလှမ်းတစ်လှမ်း လှမ်းလိုက်တိုင်းမှာ ဘေးကိုဝဲနေပြန်သည်။ အခုမှသေချာကြည့်မိတာ မေးရိုးချွန်ချွန်လေးတွေနဲ့ မျက်ဝန်းလဲ့လဲ့တွေထဲမှာ ချစ်ခြင်းမြတ်နိုးရိပ်တွေအပြည့်နဲ့ နွယ့်ကိုကြည့်နေတဲ့အကြည့်တွေက နွေးထွေးလွန်းသည်။ တည်ကြည်တဲ့အပြုံးတွေကို နွယ့်အရှေ့မှာအမြဲပြုံးတတ်တဲ့ဆုမြတ်က ယခုအခါမှာလဲ အပြုံးလှလှလေးတစ်ခုကို စွန့်ကြဲပြီး
                  " နိုးပြီးလား ဒီမှာပျားသံပုရာရည်လေးဖျော်ပေးထားတယ် ခေါင်းမကြည်ဘူးမလားသောက်လိုက်နော် "
                  " အင်း ကျေးဇူးဆုမြတ် ဒါနဲ့ နွယ့်ကိုဆုမြတ်ခေါ်လာတာလား "
                  " ဟုတ်တယ် စာပွဲထိုးလေးတစ်ယောက်က ဖုန်းဆက်ပေးလို့ ဘယ်ကိုခေါ်သွားရမှန်းမသိတာနဲ့ ဒီကိုဘဲခေါ်လာတာ စိတ်ချပါ ဒီမှာဆုမြတ်တစ်ယောက်တည်းနေတာမို့ ဘာမှအားနာစရာမလိုဘူး "
                  " ဟုတ်ပါပြီး ဒါနဲ့နွယ်ရေချိုးချင်လို့ အဲတာ "
                  " ချိုးလေနွယ် နွယ့်အတွက် ရေချိုးပြီးဝတ်ဖို့ ပြင်ပေးထားတယ် ဆုမြတ်ဝယ်ထားတာမကြာသေးဘူး တစ်ခါမှမဝတ်ရသေးတဲ့အသစ်တွေ ရေချိုးပြီးရင်အောက်ဆင်းခဲ့နော် မနက်စာပြင်ပေးထားမယ် " ဆုမြတ်လဲအခန်းထဲကထွတ်သွားတော့ နွယ်ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေဝင်ချိုးလိုက်သည်။ ရေချိုးပြီးထွတ်လာတာနဲ့ ဆုမြတ်ထုတ်ပေးထားတာတွေကို ဝတ်ပြီးအခန်းထဲကနေထွတ်ဖို့ပြင်လိုက်တော့ ဖုန်းဝင်လာတာကြောင့်ကိုင်လိုက်သည်။ ဖုန်းခေါ်လာတဲ့သူက နှင်း။
                  " ဟယ်လို... "
                  " နွယ်အခုဘယ်မှာလဲ နှင်းပြောစရာရှိလို့တွေ့ရအောင် "
                  " နှင်း ဆုမြတ်အိမ်မှာရှိနေတာ သိတယ်မလား "
                  " အင်း... သိတယ်နွယ် ဆုမြတ်တို့အိမ်ရာဝင်းအပြင်ဘက်မှာ Tea Shopလေးတစ်ခုရှိတယ် အဲကိုလာခဲ့ပါလား နှင်းစောင့်နေမယ် "
                  " ဟုတ်ပြီးအခုထွတ်လာခဲ့မယ် " နွယ်ဖုန်းချပြီးတာနဲ့  အခန်းထဲကနေထွတ်ပြီး ဆုမြတ်ရှိရာထမင်းစားခန်းထဲကိုဦးတည်လိုက်သည်။
                  " ဆုမြတ် နွယ်မနက်စာမစားတော့ဘူး ခနနေချိန်းထားတာလေးရှိလို့ "
                  " ဟင် အကုန်ပြင်ထားပြီးပြီးလေး အဆင်သင့်စားရုံဘဲ နည်းနည်းလောက်စားသွားပါလား "
                  " Sorry ဆုမြတ် နွယ်အရမ်းအရေးကြီးချိန်းထားတာလေးရှိလို့ပါ မစားတော့ဘူးနော် နောက်မှပေါ့ အစစအရာရာကျေးဇူးနော်ဆုမြတ် "
                  " ရပါတယ် ဂရုစိုက်သွားနော် " ဆုမြတ်ကို နှုတ်ဆတ်ပြီးတာနဲ့ နှင်းချိန်းထားတဲ့Tea Shopလေးဆီကိုထွတ်လာခဲ့သည်။
                  " နွယ်ပြောတာကို နှင်းလက်ခံပါတယ် " နွယ်ဆိုင်ထဲရောက်ရောက်ချင်းပြောလိုက်တဲ့ အစမရှိအဆုံးမရှိစကားကြောင့် နွယ်ချက်ခြင်နားမလည်နိုင်ဖြစ်ရသည်။
                  " ဘာကိုပြောတာလဲ နှင်း နွယ်နားမလည်ဘူး "
                  " အန်တီဧနဲ့အပေးအယူလုပ်ထားတဲ့ အန်တီဧအနားကနေ နှင်းထွတ်သွားရင် ရှယ်ယာရှင်အစည်းအဝေးမှာ မားကိုထောက်ခံပေးမယ်ဆိုတာ အဲတာကိုနှင်းလက်ခံပါတယ် "
                  " ဘယ်လို အန်တီဧပြောပြတာလား အဲတာ "
                  " မဟုတ်ဘူး မနေ့ကနွယ်နဲ့မားပြောတာကို နှင်းကြားလိုက်ရတာ "
                  " ထင်ပါတယ် အန်တီဧကပြောမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ အဲတော့နှင်းကလက်ခံတယ်ဆိုရင်တောင် အန်တီဧကလက်ခံပါ့မလား နှင်းစိတ်ပြောင်းမပြောင်းဆိုတာရော ဘယ်လိုအာမခံနိုင်မလဲ "
                  " နှင်းစိတ်မပြောင်းဘူးဆိုတာတော့စိတ်ချပါ မားလက်ခံအောင်နှင်းကိုယ်တိုင်ဖြောင်းဖျမှာပါ ပြီးတောာနှင်းတောင်းဆိုစရာလေးတစ်ခုရှိတယ် "
                  " ပြောကြည့်လေ လိုက်လျောနိုင်တာဆို နွယ်လိုက်လျောပေးမယ် "
                  " ရှယ်ယာရှင်အစည်းအဝေးကို တစ်ပတ်လောက်နောက်ဆုတ်ပေးပါလား ရှယ်ယာရှင်အစည်းအဝေးမတိုင်ခင်နေ့မှာ နှင်း မားရဲ့အနားကနေထွတ်သွားပါ့မယ် "
                  " အဲတာကတော့ နွယ်အတွက်မခက်ခဲပါဘူး နှင်းသာကတိတည်ပါ "
                  " နှင်းဆုံဖြတ်ပြီးသားကိစ္စကို နှင်းမပြင်တတ်ဘူး အဲတာကြောင့်စိတ်အေးအေးသာနေပါ နှင်းကတိတည်ပါတယ် "
                  " အိုကေ လိုအပ်တာရှိရင် နွယ့်ကိုပြောနိုင်ပါတယ် " နှင်း ခပ်နွမ်းနွမ်းလေးသာပြုံးပြလိုက်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ကြားမှာ တိတ်ဆိတ်မှုကသာကြီးစိုးလျက်။
                  ==================
                  သာသာ အပိုင်သစ်လေuးpပြီးပြီးနော် reviewလေးပေးကြနော် အခါးလေးတွေတောက်လျှောက်လာတော့မှာမို့ ဒါဒါလေးတွေတစ်သျှူးဆောင်ထားနော် ဟဲ ဟဲ စကားမစပ် ဒီနေ့သာသာရဲ့2years2months anniလေးပါ ဆုတောင်းပေးဦးနော်
                  { Next Preview - စောနှင်းပွင့်ဖြူကို အမွေစားအမွေခံသမီးအဖြစ်မှ တရားဝင်စွန့်လွှတ်ပါသည်။ }

မားရဲ႕ မီးငယ္ေလး (Completed )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon