မားရဲ႕ မီးငယ္ေလး
- အပိုင္း ၁၇
- GL Story
- စာေရးသူ ခ်ယ္
ဒီေန႔ နွင္းတို႔ေတြ အတန္းေစာဆင္းတာေၾကာင့္ ကုမၼဏီဝင္ဖို႔အခ်ိန္လဲလိုေသးေတာ့ နွင္းတို႔သံုးေယာက္ ေက်ာင္းကန္တင္းမွာ ေန႔လည္စာအတူစားျဖစ္ၾကသည္။ အတန္းခ်ိန္မွာ စာကိုသင္ အတန္းခ်ိန္ၿပီးရင္ အလုပ္ကိုတန္းသြားရတာေၾကာင့္ နွင္းတို႔သံုးေယာက္ အခုလိုစကားမေျပာျဖစ္ရတာေတာင္ၾကာၿပီး။ နွင္းကေတာ့ မားရဲ႕ကုမၼဏီမွာအလုပ္ဝင္ေနၿပီး ႏြယ္ကေတာ့ ႏြယ့္ကိုကို ကိုဟိန္းရဲ႕ကူမၼဏီမွာ အလုပ္ဝင္ေနသည္။ ဆုျမတ္တစ္ေယာက္ကေတာ့ အလုပ္မဝင္ေသးဘဲ စာတစ္ခုတည္းကိုဘဲ အာရံုစိုက္လုပ္ေနသည္။
" ေစာေလးအဆင္ေျပရဲ႕လား အန္တီဧရဲ႕ကုမၼဏီအလုပ္တစ္ဖက္ ေက်ာင္းတစ္ဖက္နဲ႔ မၾကာခင္ ပထမနွစ္ေနာက္ဆံုးစာေမးပြဲေတာင္ေျဖရေတာ့မယ္ေနာ္ "
" ေျပပါတယ္ ဆုျမတ္ရယ္ နင္ေကာ အဆင္ေျပတယ္မလား "
" အင္း ေျပတယ္ေစာေလး "
" ႏြယ္ေကာ ကိုဟိန္းရဲ႕ကုမၼဏီမွာ လုပ္ေနတာမလား "
" အဆင္ေျပတာေပါ့ ဆုျမတ္ရဲ႕ ဆုျမတ္ေကာ အခုဘာလုပ္ေနလဲ "
" အင္း အခုေတာ့ဘာမွမလုပ္ေသးပါဘူး ႏြယ္ရယ္ ပထမနွစ္ၿပီးရင္ေတာ့ အလုပ္တစ္ခုခုဝင္လုပ္ဖို႔စဥ္းစားထားတယ္ ဘယ္မွာလုပ္ရမလဲဆိုတာေတာ့ မသိေသးဘူးႏြယ္ "
" အဲတာဆို ဆုျမတ္ ႏြယ္တို႔ကုမၼဏီမွာလာလုပ္မလား ႏြယ္ရဲ႕လက္ေထာက္ခန္႔ဖို႔စဥ္းစားေနတာ ဆုျမတ္လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကိုကို႔ကို ေျပာေပးမယ္ေလ "
" အင္း အဲတာဆိုလုပ္မယ္ေလ ဆုျမတ္လဲအေတြ႕အႀကံဳရတာေပါ့ ဆုျမတ္ကို သင္ၾကားေပးပါဦးေနာ္ ေဘာ့စ္ " ဆုျမတ္စကားေၾကာင့္ နွင္းတို႔ေတြရယ္လိုက္ရသည္။ နွင္းနာရီကို တစ္ခ်က္ငံု႔ၾကည့္ၿပီး အလုပ္ခ်ိန္နီးေနတာေၾကာင့္ ႏြယ္နဲ႔ဆုျမတ္ကို နႈတ္ဆတ္ၿပီး ကုမၼဏီကိုထြတ္လာခဲ့သည္။ ေနာက္က်ေနရင္ ဌာနမႈပါစပ္နဲ႔ေတြ႕ဦးမွာဆိုးတာေၾကာင့္ ခပ္ျမန္ျမန္ဘဲထြတ္လာခဲ့သည္။ နွင္းကားဌားဖို႔ ေစာင့္ေနတုန္း ဟြန္ဒါကားအနီေလးတစ္စီးက နွင္းေရွ႕မွာရပ္တန္႔လာသည္။
" ကေလး " ကားမွန္က်လာတဲ့အခ်ိန္ နွင္းကိုေခၚသံၾကားရတာေၾကာင့္ ခါးအနည္းငယ္ကိုင္းၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုဟိန္း
" ကေလး ဘယ္သြားမလို႔လဲ " နွင္းက ကိုဟိန္းကို ကေလးလို႔ေခၚတာ မႀကိဳက္ဘူးေျပာထားေသာ္လည္း မျပင္ဘဲအဲလိုဆက္ေခၚေနတာေၾကာင့္ နွင္းလဲဘာမွမေျပာနိုင္ေတာ့ဘဲ လႊတ္သာထားလိုက္ေတာ့သည္။
" ကုမၼဏီသြားမလို႔ ကိုဟိန္း "
" ဟုတ္လား လာ.. တတ္.. ကိုဟိန္းလိုက္ပို႔ေပးမယ္ "
" ရပါတယ္ နွင္းကားဘဲဌားသြားလိုက္ပါမယ္ "
" ကားဌားေနရင္ အခ်ိန္ၾကာေနမွာေပါ့ ကေလးအလုပ္ေနာက္က်ေနၿပီးမလား တတ္ပါ " နွင္းအလုပ္ခ်ိန္နီးကပ္ေနတာက တစ္ေၾကာင္း၊ အတင္းျငင္းေနရင္ မေကာင္းတတ္တာေၾကာင့္ ဘာမွမေျပာဘဲ ကားေပၚသာလိုက္ခဲ့လိုက္သည္။ ကုမၼဏီေရွ႕ေရာက္တာနဲ႔ ကိုဟိန္းက ကားေပၚကဆင္းၿပီး နွင္းထိုင္ေနတဲ့ဘက္ျခမ္းက တံခါးကိုလာဖြင့္ေပးတာေၾကာင့္ နွင္းဆင္းလာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။
" ေက်းဇူး ကိုဟိန္း "
" ရပါတယ္ကေလးရယ္ " နွင္း ကိုဟိန္းကိုနႈတ္ဆတ္ၿပီးတာနဲ႔ ကုမၼဏီထဲဝင္ရန္အလွည့္ ေျခခ်ိတ္ၿပီး ခလုတ္တိုက္လဲေတာ့မလို႔ ျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ ကိုဟိန္းကဖမ္းဆြဲေပးလိုက္လို႔သာ ေတာ္ေတာ့သည္။ ရွပ္ျပာရွပ္ျပာနိုင္တဲ့ ကေလးမကို ဟိန္းမင္းလတ္ဖမ္းဆြဲၿပီး ရင္ခြင္ထဲထည့္ဖတ္ထားသလိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ဟိန္းမင္းလတ္ရင္ေတြေတာင္ အဆမတန္ခုန္လာခဲ့သည္။ ရင္ခြင္ထဲက အနွီးကေလးမေလးက သက္ဆိုင္သူရွိေနတာဟာ အေတာ္ကိုရင္နာစရာေကာင္းတယ္။ ဒီလိုပံုစံႀကီးနဲ႔ ေပြ႕ထားကာ နွင္းရဲ႕မ်က္နွာကိုဘဲ စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ကိုဟိန္းေၾကာင့္ နွင္းအေနရခတ္လွသည္။ ကုမၼဏီေရွ႕မွာ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕လူေတြက ကြတ္ၾကည့္ေနၾကတာေၾကာင့္ နွင္းကိုဟိန္းကို ေခၚရသည္။
" ကို... ကိုဟိန္း နွင္းကိုလႊတ္ေပးဦးေလ " ကေလးက ေခၚမွဘဲ ဟိန္းမင္းလတ္အသိဝင္လာတာေၾကာင့္ လႊတ္ေပးလိုက္ရသည္။ ဟိန္းမင္းလတ္ ရွက္ရယ္ ရယ္ကာျဖင့္ ကေလးရဲ႕ေခါင္းကေလးကို ပုတ္ေတာ့ ဇာတ္ကေလးပုကာ ၿငိမ္ခံေနတဲ့ကေလးက ဟိန္းမင္းလတ္ရင္ကို နွိုးဆြေနသလို
" ဒီကေလးကေတာ့ ရွပ္ျပာရွပ္ျပာနဲ႔ ျဖည္းျဖည္းသြားလဲရပါတယ္ ကိုဟိန္းသာ မဆြဲထားရင္ လဲေတာ့မွာ သတိထားမွေပါ့ "
" ဟီး ဟုတ္ကိုဟိန္း နွင္းသြားေတာ့မယ္ေနာ္ ေနာက္က်ေနၿပီးမို႔ "
" ေကာင္းပါၿပီးဗ်ာ "
ဧကရီတစ္မနက္လံုး အစည္းအေဝးထိုင္ေနရတာေၾကာင့္ အခုမွပင္ရံုးခန္းထဲျပန္ေရာက္ေတာ့သည္။ ရံုးခန္းျပတင္ေပါက္ေရွ႕တြင္ ျပင္ပေလာကႀကီးကို ငံုၾကည့္ကာအပန္းေျဖေနရင္း ဧကရီမ်က္လံုးထဲ ဝင္လာတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ အလိုမက်ဟန္ျဖင့္ မ်က္ခံုးေတြတြန္းေကြးထားသည္မွာ မ်က္ခံုးနွစ္ခုေတာင္ ထိစပ္လုေနၿပီး။ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာရွိေနတဲ့မီးငယ္ေလး ထိုေယာက်ာ္းက ေခါင္းေလးပုတ္ေပးတာကို ခ်စ္စရာပါပီေလးတစ္ေကာင္လို ၿပံဳးေပ်ာ္ေနတဲ့ပံုစံက ဧကရီရင္ကိုပူေလာင္လာေစသည္။ ဧကရီတို႔နွစ္ေယာက္က ဆယ္နွစ္ေလာက္ကြာတဲ့သူေတြျဖစ္တဲ့အျပင္ မိန္းကေလးခ်င္းျဖစ္တာေၾကာင့္ တစ္ေန႔ဧကရီအေပၚ မီးငယ္ေလးသာ စိတ္ကုန္သြားခဲ့ရင္ဆိုတာကို ဧကရီဆက္ေတာင္မေတြးနိုင္။ မိန္းကေလးခ်င္းျဖစ္တာေၾကာင့္ ေသြးသားဆႏၵေတြျဖစ္ေပၚလာခဲ့ရင္ မီးငယ္အေပၚမွာ အျပည့္အဝစိတ္ေက်နပ္မႈမေပးနိုင္မွာကိုလဲ ဧကရီေၾကာက္မိသည္။ မနက္တည္းက စိတ္အလိုမက်မႈက တစ္ေန႔လံုးစိတ္မၾကည္တာေၾကာင့္ ဝန္ထမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ပင္ ဧကရီကိုသတိထားေနရသည္။ ဧကရီေဒါသႀကီးရင္ သူတို႔ေတြအတြက္ မလြယ္ဘူးဆိုတာ သူတို႔ဘဲသိတယ္ေလ။
======================
" ဒါက ကုမၼဏီရဲ႕အေရးႀကီးတဲ့ရင္နွီးျမႇပ္နွံသူဘဲ အခုသြားေတြ႕လိုက္ ဒီပေရာဂ်က္အေၾကာင္းရွင္းျပၿပီးေတာ့ သူလက္မွတ္ရေအာင္ယူလာခဲ့ " နွင္းနာရီၾကည့္ေတာ့ ရံုးဆင္းခ်ိန္ေတာင္ေရာက္ေနတာေၾကာင့္
" ဌာနမႈ အခုရံုးဆင္းခ်ိန္ေတာင္ေရာက္ေနၿပီးေလ ေနာက္ေန႔ခ်ိန္းလိုက္ပါလား "
" ရင္းနွီးျမႇပ္နွံသူကခ်ိန္းရင္ ဘယ္ခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္သြားရမွာဘဲေလ ဘာေတြအတြန္႔တတ္ေနတာလဲ အလုပ္လုပ္တာၾကာၿပီးဆိုေတာ့ နင့္ကိုအခြင့္အေရးေပးတာေနာ္ ဘာလဲမလုပ္နိုင္ဘူးလား "
" သြားလိုက္ပါမယ္ ဌာနမႈ "
" ေအး ဒီပေရာဂ်က္ကိုသာရေအာင္လုပ္နိုင္ရင္ နင့္အလုပ္အတြက္အမ်ားႀကီးအေထာက္အကူျဖစ္မွာပါ ဆန္႔က်င္ဘက္အေနနဲ႔ ရင္းနွီးျမႇပ္နွံသူကို အေကာင္းဆံုးဝန္ေဆာင္မႈမေပးဘဲ စိတ္ပ်က္ေစခဲ့ရင္ ဒုကၡေရာက္မွာ ဒီကုမၼဏီနဲ႔ CEOဧကရီဘဲဆိုတာ မွတ္ထားပါ "
" စိတ္ခ်ပါဌာနမႈ နွင္းအေကာင္းဆံုးႀကိဳးစားပါမယ္ "
" ေကာင္းၿပီးေလ ေရာ႕ဒီမွာ သြားရမယ့္လိပ္စာ " နွင္း ဌာနမႈေပးတဲ့လိပ္စာစာ႐ြက္ေလးကိုယူၿပီး ကားဌားထြတ္လာခဲ့သည္။ ကားသမားရပ္ေပးတဲ့ေနရာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ K-Bar ရင္းနွီးျမႇပ္နွံသူခ်ိန္းတဲ့ေနရာ မွန္ရဲ႕လားျပန္ၾကည့္ေတာ့လဲ လိပ္စာက မွန္သည္။ နွင္းအေထြအထူးမေတြးေတာ့ဘဲ ဘားထဲကိုဝင္လာခဲ့သည္။ ေရာင္စံုမီးေရာင္ရဲ႕ေအာက္မွာ ခႏၶာကိုယ္ေကာက္ေၾကာင္းအလွေတြကိုေဖာ္ျပလ်က္ လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ကေနတဲ့မိန္းမလွေတြရဲ႕ေဘးမွာ ပုရိသေယာက်ာ္းသားေတြက ဝိုင္းၿပီးမထိတထိျဖင့္ အသားယူေနၾကသည္။ ယာမကာရည္ျပည့္ဝၿပီး ရစ္မူးေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ ေယာက်ာ္းေတြကို အပိုင္ဖမ္းေနတဲ့ ညဥ့္ဌက္မေလးေတြကလဲ ရွိသမ်ွအလွတရားေတြကို အစြမ္းကုန္ေဖာ္က်ဴးထားၾကသည္။ ဒီအရာေတြကေတာ့ နွင္းနဲ႔ေတာ့ မသက္ဆိုင္ပါ။ နွင္းအလုပ္က ရင္းနွီးျမႇပ္နွံသူနဲ႔ေတြ႕ၿပီး ပေရာဂ်က္အေၾကာင္းရွင္းျပကာ သူ႔ဆီကခြင့္ျပဳခ်က္လက္မွတ္ရဖို႔က အဓိကပင္။ ရင္းနွီးျမႇပ္နွံသူနဲ႔ခ်ိန္းဆိုထားသည့္ အခန္းေရွ႕တြင္နွင္းရပ္တန္႔ကာ တံခါးေခါက္လိုက္သည္။ အခန္းထဲအေရာက္တြင္ လူလတ္ပိုင္းအ႐ြယ္အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ရင္းနွီျမႇပ္နွံသူျဖစ္တာေၾကာင့္ နွင္းဘက္ကပင္ လက္လွမ္းေပးကာ စတင္မိတ္ဆတ္လိုက္သည္။
" Hello ကြၽန္မက ေစာနွင္းပြင့္ျဖဴပါ Royal Groupကိုယ္စား ပေရာဂ်က္အေၾကာင္းလာရွင္းျပေပးတာပါ " နွင္းကမ္းေပးတဲ့လက္တစ္ဖတ္ကို ျပန္ဆြဲနႈတ္ဆတ္ကာ
" ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္နာမည္ ေအာင္မင္းပါ ထိုင္ပါခင္ဗ်ာ ဒီေနရာမွာခ်ိန္းလိုက္တာအဆင္ေျပရဲ႕လား ကြၽန္ေတာ္က မိန္းမငယ္ေလးတစ္ေယာက္လာမယ္ဆိုတာ မသိလို႔ ဘားလိုေနရာမ်ိဳးမွာခ်ိန္းမိတာပါ "
" ရပါတယ္ ကိုေအာင္မင္း နွင္းတို႔ပေရာဂ်က္အေၾကာင္းေလး စရွင္းရေအာင္ေနာ္ "
" ေနပါဦးညီမေလးရယ္ အလုပ္ကိစၥက ဘယ္ခ်ိန္ေျပာေျပာ ရပါတယ္ တစ္ခြက္ေလာက္ေတာ့ေသာက္ပါဦး "
" မေသာက္ေတာ့ပါဘူးကိုေအာင္မင္း နွင္းမေသာက္တတ္လို႔ပါ "
" ဒါအရမ္းမပ်င္းပါဘူး ဝိုင္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးပါဘဲ ကိုယ္ေက်နပ္ေအာင္တစ္ခြက္ေလာက္ေတာ့ ေသာက္ေပးေလေနာ္ ကိုယ့္ဆီကလက္မွတ္ရဖို႔ ဒီေလာက္ေတာ့ လုပ္သင့္တယ္မဟုတ္ဘူးလား " အေရးႀကီးတဲ့ရင္းနွီးျမႇပ္နွံသူဆိုတဲ့ ဌာနမႈစကားေၾကာင့္ နွင္းမျငင္းေနေတာ့ဘဲ တစ္ခြက္ေတာ့ေသာက္ေပးလိုက္သည္။ ေအာင္မင္းကမ္းေပးတဲ့ ဝိုင္ခြက္ကိုေမာ့ေသာက္ေနတဲ့ ေစာနွင္းပြင့္ျဖဴကိုၾကည့္ၿပီး မဲ့ၿပံဳးၿပံဳးလိုက္သည္။ အဲဒီဝိုင္ခြက္ထဲကို ေစာနွင္းပြင့္ျဖဴမလာခင္တည္းက လိင္စိတ္ႂကြေဆးေတြထည့္ထားသည္မဟုတ္လား။ ဝိုင္ေသာက္ၿပီးဘယ္ေလာက္မွမၾကာေသးခင္မွာပင္ တစ္ကိုယ္လံုးပူရွိန္ရွိန္ျဖစ္လာတာေၾကာင့္ နွင္းဘယ္လိုမွမေနနိုင္ေတာ့။ ေဆးမိထားတယ္ဆိုတာလဲ နွင္းမသိေတာ့ ဟန္မပ်က္ဆက္ေနရင္း
" ကိုေအာင္မင္း ခနေနာ္ နွင္းသန္႔စင္ခန္းေလးသြားခ်င္လို႔ "
" ရပါတယ္သြားေလ ကိုယ္လိုက္ပို႔ေပးရမလား " နွင္းကို ပြတ္သပ္ၿပီးေျပာလာတဲ့ကိုေအာင္မင္းေၾကာင့္ နွင္းရဲ႕စိတ္ေတြပိုၿပီးႂကြလာသလားပင္မသိ။ နွင္းအသိစိတ္မေပ်ာက္ေအာင္ ထိန္းရင္း
" ရ... ရပါတယ္ ကိုေအာင္မင္း နွင္းကိုခြင့္ျပဳပါဦး " နွင္းရဲ႕လက္ေမာင္းေတြကို ပြတ္သပ္စုတ္ကိုင္ေနတဲ့ ကိုေအာင္မင္းကိုအတင္းတြန္းဖယ္ၿပီး သန္႔စင္ခန္းဆီကို အားတင္းၿပီးထြတ္လာလိုက္သည္။
ဧကရီ မီးငယ္ေနာက္ကိုလိုက္ရင္း K-Barကိုေရာက္လာခဲ့သည္။ မီးငယ္ေလးအေပၚမွာ ဦးမိုးနန္းနဲ႔သူ႔သမီးနန္းစႏၵာတို႔က အႏၲရာယ္တစ္စံုတစ္ရာေပးမွာ ေၾကာက္မိတာေၾကာင့္ ဧကရီအတြင္းေရးမွဴးဝတ္ရည္ကို အၿမဲတမ္းေစာင့္ၾကည့္ခိုင္းရသည္။ ရံုးမဆင္းခင္အခ်ိန္ေလးမွာ မီးငယ္ေလးက ကုမၼဏီရဲ႕ရင္နွီးျမႇပ္နွံသူနဲ႔သြားေတြ႕ရမယ္ဆိုၿပီးတင္ျပလာသည္။ သြားေတြ႕ရမယ့္ေနရာကလဲ ဘားလိုေနရာမ်ိဳးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ဝတ္ရည္ကိုယ္စားဧကရီကိုယ္တိုင္ ေရာက္လာတာျဖစ္သည္။ အခန္းတစ္ခုထဲဝင္သြားၿပီး မၾကာခင္မွာပင္ ယိုင္တိယိုင္တိုင္နဲ႔ထြတ္လာတဲ့မီးငယ္ေလးေၾကာင့္ ဧကရီစိုရိမ္စိတ္ေတြအျမင့္ဆံုးထိေရာက္သြားခဲ့သည္။ သန္႔စင္ခန္းဘက္ထြတ္သြားတဲ့ မီးငယ္ေလးရဲ႕ပံုစံက အရမ္းရဲ႕ပူေလာင္ေနသလို အဝတ္ေတြဆြဲခြၽတ္ခ်င္စိတ္ကို အေတာ္ေလးထိန္းထားပံုရသည္။ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးလို႔ေတြးထင္ထားေပမယ္လည္း မီးငယ္ေလးအနားသြားလိုက္တဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ တကယ္ပင္မီးငယ္ေလးပံုစံက ေဆးမိထားတဲ့ပံုစံပင္။ အသိစိတ္ေပ်ာက္ၿပီး အဝတ္ေတြဆြဲခြၽတ္မလိုလုပ္ေနတဲ့မီးငယ္ေလးကို အေပၚဝတ္ထက္ဝတ္ေပးၿပီး ေပြ႕ခ်ီလာခဲ့သည္။ ဧကရီေပြ႕ခ်ီတာကို ရုန္းရင္းဆန္ခတ္လုပ္ၿပီး
" လႊတ္ေနာ္ ငါ့ကိုလႊတ္ ငါ့ခႏၶာကိုယ္က မားရဲ႕အပိုင္ေနာ္ ငါ့ကိုထိလို႔မရဘူးေနာ္ " လူကေဆးမိထားတာေတာင္ မီးငယ္ေလးက မားအပိုင္ဆိုၿပီးေအာ္ဟစ္ေနတဲ့မီးငယ္ေၾကာင့္ ဧကရီရယ္ခ်င္မိသည္။
" ဟက္ မားအပိုင္ဆိုရင္လဲ ေဆးမိတဲ့ထိသတိလက္လႊတ္ေနရလား အရူးမေလး "
===================
ဧကရီ နီးစပ္ရာဟိုတယ္တစ္ခုမွာ အခန္းယူလိုက္ရသည္။ မီးငယ္ေလးပံုစံက ေဆးရွိန္တတ္ေနတာေၾကာင့္ ဒီပံုစံနွင့္ အိမ္ထိေခၚသြားဖို႔က ဘယ္လိုမွမျဖစ္နိုင္ေတာ့ နီးစပ္ရာဟိုတယ္တစ္ခုကိုသာ ေခၚၿပီးေဆးရွိန္ျပယ္ေအာင္လုပ္ရမည္။ ေပြ႕ခ်ီလာတဲ့ ဧကရီရဲ႕လည္ပင္သားေတြကို ပြတ္သပ္ေနရင္း ရီေဝေဝမ်က္လံုးေတြနဲ႔စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့မီးငယ္ေလးေၾကာင့္ ဧကရီေရေတာင္ငတ္ခ်င္သလို အာေခါင္ေတြေျခာက္လာသည္။ မီးငယ္ေလးကို ကုတင္ေပၚပစ္ခ်လိုက္ေတာ့ မီးငယ္ေလးတစ္ေယာက္လူးလြန္႔ၿပီးေတာ့
" ဟင့္ အရမ္းပူတယ္ ပူတယ္ အဝတ္ေတြခြၽတ္ေပးပါ "
" က်စ္ ဒီကေလးကေတာ့ ဒီေနရာမွာ မားမဟုတ္ဘဲ အျခားလူသာဆို ဘယ္လိုျဖစ္ေနလိမ့္မလဲ မီးငယ္... မီးငယ္... သတိထားစမ္း မားေလ မီးငယ္ရဲ႕မား စိတ္ကပ္ထားေလ " မီးငယ္ရဲ႕ပါးေလးကို ခပ္စပ္စပ္ေလးရိုက္ၿပီး အသိဝင္ေအာင္လုပ္ေနေပးမယ့္လည္း
" မား တကယ္ဘဲ မားလားဟင္ မား မီးငယ္အရမ္းပူတယ္ အဝတ္ေတြ ခြၽတ္ေပးပါေနာ္ဟင့္ " ေျပာလဲေျပာ အဝတ္ေတြအတင္းဆြဲခြၽတ္ေနတဲ့ မီးငယ္ကိုၾကည့္ၿပီး ဧကရီဘာလုပ္လုိ႔လုပ္ရမွန္းပင္မသိေတာ့ဘူး
" မား... မီးငယ္လိုခ်င္တယ္ မားရဲ႕အျပဳအစု အယုအယေတြေပးပါေနာ္ မီးငယ္ကမားရဲ႕အပိုင္ပါ "
" မီးငယ္... စိတ္ကိုထိန္းစမ္း မီးငယ္အသက္မျပည့္ေသးဘဲ မားယူမွာမဟုတ္ဘူး " ဧကရီေအာ္ေပးလိုက္ေတာ့ မ်က္နွာငယ္ေလးနဲ႔ၿငိမ္က်သြားတဲ့ မီးငယ္ေလး ၿငိမ္သြားေသာ္လည္းခနပါဘဲ ေဆးရွိန္တတ္ေနဆဲျဖစ္တာေၾကာင့္ အဝတ္ေတြအတင္းဆြဲခြၽတ္ေနတဲ့ မီးငယ္ဟာ ကာမတန္ခိုးနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ေတြပူေလာင္ေနလဲဆိုတာ ဧကရီမၾကည့္ရက္ေတာ့တာနဲ႔ မီးငယ္ရဲ႕အဝတ္ေတြအကုန္ဆြဲခြၽတ္ေပးလိုက္သည္။ အဝတ္မဲ့ေနတဲ့မီးငယ္ေလးရဲ႕ပံုစံက ေဆးမေသာက္ထားတဲ့ ဧကရီကိုေတာင္ စိတ္ႂကြေအာင္လုပ္နိုင္စြမ္းသည္။
" မီးငယ္... မီးငယ္ မားလဲ အေသြးနဲ႔အသားနဲ႔ရယ္ ဘယ္သူက စိတ္မပါဘဲေနမွာလဲ ဒါေပမယ့္မီးငယ္ေလးက အသက္မျပည့္ေသးဘူးေလ မားဆင္ျခင္ရမယ္ စိတ္ခ်မီးငယ္ေလးအသက္ျပည့္ရင္ေတာ့ ေျပးစရာေနရာမရွိေစရဘူး ဟင္း...ဟင္း... " ကိုယ္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ျပစ္မွာေနၿပီး လူယုတ္မာအၿပံဳးမ်ိဳးၿပံဳးေနတာကို အသိစိတ္ရွိတာသူသာဆို ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္းထေစေသာ္လည္း အသိစိတ္မရွိတဲ့ ထိုကေလးငယ္ကေတာ့ ဘာမွမသိေလရွာ။ မီးငယ္ေလးရဲ႕ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းခႏၶာကိုယ္ေလးကို ေပြ႕ခ်ီၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲေခၚကာ ေရပန္းေအာက္မွာ ခ်ထားလိုက္သည္။ ေရပန္းေအာက္မွာရပ္ေနတဲ့ မီးငယ္ေလးရဲ႕အေပၚ ေရပန္းဖြင့္ခ်လိုက္ၿပီး ေအးစက္စက္ေရေတြ ရုတ္တရက္ႀကီးက်လာတာေၾကာင့္လန္႔ၿပီး ဧကရီခါးေပၚတတ္ခြတဲ့ မီးငယ္ေလးရဲ႕ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ဧကရီပါေရေတြ႐ြဲစိုကုန္သည္။ ဧကရီလဲ ထိုအေနအထားအတိုင္းဘဲ ျပန္ဖတ္ထားကာ ဧကရီရဲ႕ေက်ာျပင္ကို ပြတ္သတ္ေနတဲ့မီးငယ္ေလးရဲ႕လက္ေတြက တျဖည္းျဖည္းေလ်ာ့က်သြားမွပင္ ေဆးရွိန္ျပယ္လာၿပီးဆိုတာ သတိထားမိသည္။ ေဆးရွိန္ျပယ္သြားၿပီးျဖစ္တာေၾကာင့္ ဝင္သက္ထြတ္သက္ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္လာေတာ့မွ ဧကရီေရပန္းကိုပိတ္ၿပီး မီးငယ္ေလးကိုကုတင္ဆီေပြ႕ခ်ီလာခဲ့သည္။ မီးငယ္ေလးရဲ႕ေခါင္းေတြကို ေမႊးဖြတဘက္ကေလးနဲ႔သုတ္ေပးၿပီး အဝတ္လဲေပးရန္ၾကည့္ေတာ့လဲ မီးငယ္ေလးအဝတ္ေတြက ဆြဲၿဖဲထားတာေၾကာင့္ ၿပဲေနၿပီး။ မနက္မွဘဲ ဝတ္ရည္ကိုဖုန္းဆတ္ၿပီး အဝတ္ေတြလာပို႔ခိုင္းရမည္။ ပင္ပန္းၿပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့မီးငယ္ေလးက အခုက်ေတာ့လည္းျဖဴစင္တဲ့ကေလးတစ္ေယာက္လိုပင္ ေလာကႀကီးကိုေမ့ကာ နွစ္နွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။ အဝတ္မဲ့ေနတဲ့ကိုယ္လံုးေသးေသးေလးကို ေစာင္နဲ႔ပတ္ကာ ဧကရီရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ အိပ္စက္အနားယူလိုက္ေတာ့သည္။ ေမ်ာက္ေလာင္းေလးကိုထိန္းရတာ ဧကရီလဲပင္ပန္းသြားၿပီးေလ။
မနက္ခင္းေနေရာင္ျခည္အလင္းတန္ေလးက မွန္ျပတင္းေပါက္ကို ျဖတ္ၿပီးနွင္းရဲ႕မ်က္နွာေလးကို ရိုက္ခက္လာသည္ေၾကာင့္ နွင္းနိုးလာရသည္။ နွင္းရဲ႕ေဘးမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသးတဲ့မားကေတာ့ နွင္းအၿမဲတမ္းၾကည့္လို႔မဝတဲ့ပန္ခ်ီးကားေလးတစ္ခ်က္လိုပင္။ နဖူးေလးေပၚ သြယ္က်ေနတဲ့ဆံပင္ေလးေတြကိုဖယ္ရွားၿပီး က်ယ္ျပန္႔ေနတဲ့မဟာနဖူးျပင္ နွာတန္းစင္းစင္းေလးရယ္ ေကာ့ၫြန္႔ေနတဲ့မ်က္ေတာင္ေတြ နက္ေမွာင္ေျဖာင့္စင္းေနတဲ့မ်က္ခံုးနက္နက္ေလးေတြနဲ႔ ေဆးမကူဘဲပန္းေရာင္သန္းေနတဲ့ နႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြက နွင္းခ်စ္မဝရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းေလးေတြပင္။ နွင္း မားရဲ႕မ်က္နွာေလးကို အႏုစိတ္ပံုေဖာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ တစ္ခုခုမူမမွန္သလိုခံစားမိတာေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္ႀကံဳမိသည္။ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို စူးစမ္းၾကည့္ေတာ့ နွင္းတို႔ရဲ႕အိပ္ခန္းလဲမဟုတ္ ဟိုတယ္တစ္ခုခုရဲ႕အခန္းလိုမ်ိဳးပင္။ နွင္းၿခံဳထားတဲ့ ေစာင္ေအာက္ကိုငံု႔ၾကည့္ေတာ့ ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ လန္႔ေအာ္မိသည္။
" အား..... " မီးငယ္ရဲ႕ေအာ္သံေၾကာင့္ ဧကရီလန္႔နိုးလာသည္။
" မီးငယ္... မီးငယ္ေလး ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဘယ္နားနာလို႔လဲ တစ္ခုခုျဖစ္လို႔လား "
" မား... မား မီးငယ္ေလ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဟင္ မီးငယ္အဝတ္ေတြေကာ မားဘာလုပ္လိုက္တာလဲ " မ်က္နွာပ်က္မတတ္ေအာ္ေနတဲ့ မီးငယ္ကို စခ်င္လာတာနဲ႔ စပ္ၿဖီးၿဖီးမ်က္နွာနွင့္ အေပၚေအာက္စံုဆန္ၾကည့္ကာ
" ဘာလုပ္လိုက္တယ္ထင္လို႔လဲ "
" ေျပာေတာ့ မီးငယ္အသက္မျပည့္မခ်င္းဘာမွမလုပ္ပါဘူးတဲ့ ဟီ... ဟီ... မားလူလိမ္မႀကီး " မီးငယ္ေၾကာင့္ ဧကရီအားရပါးရရယ္ေမာကာ
" ဟား... ဟား... မီးငယ္မေန႔ညက အေၾကာင္းေတြ ဘာမွမမွတ္မိဘူးလား ျပန္စဥ္းစားပါဦး ရွင္ေလးဘယ္ေလာက္ဆိုးသြမ္းေနလဲဆိုတာ မားသာဥပုတ္မေစာင့္ဘူးဆိုရင္ ရွင္ေလးရစရာေတာင္ ရွိမွာမဟုတ္ဘူးေနာ္ " နွာေခါင္းလံုးလံုးေလးကိုဆြဲညစ္ၿပီး ေျပာတာေလးကို ညဏ္မွီသေလာက္စဥ္းစားေနပံုေလးက ခ်စ္စရာေလးပင္။ ေနာက္မွျပန္သတိရသြားသလို ရွက္ေနတဲ့ပံုစံေလးက စေတာ္ဘယ္ရီခင္းထဲေရာက္သြားသလို မ်က္နွာတစ္ခုလံုးနီရဲေနသည္။
" ခနေစာင့္ ဝတ္ရည္ကိုဖုန္းဆတ္ထားတယ္ ခနေန အဝတ္ေတြလာပို႔ေပးလိမ့္မယ္ "
" ဟုတ္မား... "
" မ်က္နွာသြားမသစ္ဘူးလား မားသစ္ေပးမယ္ထ " ဧကရီေပြ႕ခ်ီေပးမယ္ဆိုေတာ့ လက္ကမ္းလာတဲ့မီးငယ္ေလး ေနာက္မွသူ႔အေျခအေနကိုသတိရလာေတာ့ ေစာင္ကိုရင္ဖတ္ထိဆြဲၿခံဳကာ
" ဟီး... သစ္ေတာ့ဘူး ေနာက္မွသစ္မယ္ေနာ္ " ဧကရီ မီးငယ္ေလးရဲ႕ေခါင္းကိုခပ္ဖြဖြေလးပြတ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းသာဝင္လိုက္ေတာ့သည္။
=====================
အပိုင္သစ္ေလးရပါၿပီးေနာ္ Updateၾကာေနတဲ့အတြက္ သာသာေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ သာသာအလုပ္တစ္ဖတ္နဲ႔ဝါသနာပါတဲ့စာေလးေတြေရးေနတာမို႔ Upဖို႔ၾကာေနရင္ သာသာကိုနားလည္ေပးၾကပါေနာ္ အဆံုးထိေရးေပးမွာမို႔ စိတ္ရွည္ရွည္ေလးေစာင့္ေပးၾကပါ သာသာကိုလဲအားေပးၾကတဲ့တစ္ေယာက္ခ်င္းဆီကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေဝဖန္ေရးေလးေတြလဲ အားမနာတမ္းေပးၾကပါေနာ္
-----------------------------------------------------------
မားရဲ့ မီးငယ်လေး
- အပိုင်း ၁၇
- GL Story
- စာရေးသူ ချယ်
ဒီနေ့ နှင်းတို့တွေ အတန်းစောဆင်းတာကြောင့် ကုမ္မဏီဝင်ဖို့အချိန်လဲလိုသေးတော့ နှင်းတို့သုံးယောက် ကျောင်းကန်တင်းမှာ နေ့လည်စာအတူစားဖြစ်ကြသည်။ အတန်းချိန်မှာ စာကိုသင် အတန်းချိန်ပြီးရင် အလုပ်ကိုတန်းသွားရတာကြောင့် နှင်းတို့သုံးယောက် အခုလိုစကားမပြောဖြစ်ရတာတောင်ကြာပြီး။ နှင်းကတော့ မားရဲ့ကုမ္မဏီမှာအလုပ်ဝင်နေပြီး နွယ်ကတော့ နွယ့်ကိုကို ကိုဟိန်းရဲ့ကူမ္မဏီမှာ အလုပ်ဝင်နေသည်။ ဆုမြတ်တစ်ယောက်ကတော့ အလုပ်မဝင်သေးဘဲ စာတစ်ခုတည်းကိုဘဲ အာရုံစိုက်လုပ်နေသည်။
" စောလေးအဆင်ပြေရဲ့လား အန်တီဧရဲ့ကုမ္မဏီအလုပ်တစ်ဖက် ကျောင်းတစ်ဖက်နဲ့ မကြာခင် ပထမနှစ်နောက်ဆုံးစာမေးပွဲတောင်ဖြေရတော့မယ်နော် "
" ပြေပါတယ် ဆုမြတ်ရယ် နင်ကော အဆင်ပြေတယ်မလား "
" အင်း ပြေတယ်စောလေး "
" နွယ်ကော ကိုဟိန်းရဲ့ကုမ္မဏီမှာ လုပ်နေတာမလား "
" အဆင်ပြေတာပေါ့ ဆုမြတ်ရဲ့ ဆုမြတ်ကော အခုဘာလုပ်နေလဲ "
" အင်း အခုတော့ဘာမှမလုပ်သေးပါဘူး နွယ်ရယ် ပထမနှစ်ပြီးရင်တော့ အလုပ်တစ်ခုခုဝင်လုပ်ဖို့စဉ်းစားထားတယ် ဘယ်မှာလုပ်ရမလဲဆိုတာတော့ မသိသေးဘူးနွယ် "
" အဲတာဆို ဆုမြတ် နွယ်တို့ကုမ္မဏီမှာလာလုပ်မလား နွယ်ရဲ့လက်ထောက်ခန့်ဖို့စဉ်းစားနေတာ ဆုမြတ်လုပ်ချင်တယ်ဆိုရင် ကိုကို့ကို ပြောပေးမယ်လေ "
" အင်း အဲတာဆိုလုပ်မယ်လေ ဆုမြတ်လဲအတွေ့အကြုံရတာပေါ့ ဆုမြတ်ကို သင်ကြားပေးပါဦးနော် ဘော့စ် " ဆုမြတ်စကားကြောင့် နှင်းတို့တွေရယ်လိုက်ရသည်။ နှင်းနာရီကို တစ်ချက်ငုံ့ကြည့်ပြီး အလုပ်ချိန်နီးနေတာကြောင့် နွယ်နဲ့ဆုမြတ်ကို နှုတ်ဆတ်ပြီး ကုမ္မဏီကိုထွတ်လာခဲ့သည်။ နောက်ကျနေရင် ဌာနမှုပါစပ်နဲ့တွေ့ဦးမှာဆိုးတာကြောင့် ခပ်မြန်မြန်ဘဲထွတ်လာခဲ့သည်။ နှင်းကားဌားဖို့ စောင့်နေတုန်း ဟွန်ဒါကားအနီလေးတစ်စီးက နှင်းရှေ့မှာရပ်တန့်လာသည်။
" ကလေး " ကားမှန်ကျလာတဲ့အချိန် နှင်းကိုခေါ်သံကြားရတာကြောင့် ခါးအနည်းငယ်ကိုင်းပြီးကြည့်လိုက်တော့ ကိုဟိန်း
" ကလေး ဘယ်သွားမလို့လဲ " နှင်းက ကိုဟိန်းကို ကလေးလို့ခေါ်တာ မကြိုက်ဘူးပြောထားသော်လည်း မပြင်ဘဲအဲလိုဆက်ခေါ်နေတာကြောင့် နှင်းလဲဘာမှမပြောနိုင်တော့ဘဲ လွှတ်သာထားလိုက်တော့သည်။
" ကုမ္မဏီသွားမလို့ ကိုဟိန်း "
" ဟုတ်လား လာ.. တတ်.. ကိုဟိန်းလိုက်ပို့ပေးမယ် "
" ရပါတယ် နှင်းကားဘဲဌားသွားလိုက်ပါမယ် "
" ကားဌားနေရင် အချိန်ကြာနေမှာပေါ့ ကလေးအလုပ်နောက်ကျနေပြီးမလား တတ်ပါ " နှင်းအလုပ်ချိန်နီးကပ်နေတာက တစ်ကြောင်း၊ အတင်းငြင်းနေရင် မကောင်းတတ်တာကြောင့် ဘာမှမပြောဘဲ ကားပေါ်သာလိုက်ခဲ့လိုက်သည်။ ကုမ္မဏီရှေ့ရောက်တာနဲ့ ကိုဟိန်းက ကားပေါ်ကဆင်းပြီး နှင်းထိုင်နေတဲ့ဘက်ခြမ်းက တံခါးကိုလာဖွင့်ပေးတာကြောင့် နှင်းဆင်းလာခဲ့လိုက်တော့သည်။
" ကျေးဇူး ကိုဟိန်း "
" ရပါတယ်ကလေးရယ် " နှင်း ကိုဟိန်းကိုနှုတ်ဆတ်ပြီးတာနဲ့ ကုမ္မဏီထဲဝင်ရန်အလှည့် ခြေချိတ်ပြီး ခလုတ်တိုက်လဲတော့မလို့ ဖြစ်သွားတာကြောင့် ကိုဟိန်းကဖမ်းဆွဲပေးလိုက်လို့သာ တော်တော့သည်။ ရှပ်ပြာရှပ်ပြာနိုင်တဲ့ ကလေးမကို ဟိန်းမင်းလတ်ဖမ်းဆွဲပြီး ရင်ခွင်ထဲထည့်ဖတ်ထားသလိုဖြစ်နေတာကြောင့် ဟိန်းမင်းလတ်ရင်တွေတောင် အဆမတန်ခုန်လာခဲ့သည်။ ရင်ခွင်ထဲက အနှီးကလေးမလေးက သက်ဆိုင်သူရှိနေတာဟာ အတော်ကိုရင်နာစရာကောင်းတယ်။ ဒီလိုပုံစံကြီးနဲ့ ပွေ့ထားကာ နှင်းရဲ့မျက်နှာကိုဘဲ စိုက်ကြည့်နေတဲ့ကိုဟိန်းကြောင့် နှင်းအနေရခတ်လှသည်။ ကုမ္မဏီရှေ့မှာ ဖြစ်နေတာကြောင့် တချို့လူတွေက ကွတ်ကြည့်နေကြတာကြောင့် နှင်းကိုဟိန်းကို ခေါ်ရသည်။
" ကို... ကိုဟိန်း နှင်းကိုလွှတ်ပေးဦးလေ " ကလေးက ခေါ်မှဘဲ ဟိန်းမင်းလတ်အသိဝင်လာတာကြောင့် လွှတ်ပေးလိုက်ရသည်။ ဟိန်းမင်းလတ် ရှက်ရယ် ရယ်ကာဖြင့် ကလေးရဲ့ခေါင်းကလေးကို ပုတ်တော့ ဇာတ်ကလေးပုကာ ငြိမ်ခံနေတဲ့ကလေးက ဟိန်းမင်းလတ်ရင်ကို နှိုးဆွနေသလို
" ဒီကလေးကတော့ ရှပ်ပြာရှပ်ပြာနဲ့ ဖြည်းဖြည်းသွားလဲရပါတယ် ကိုဟိန်းသာ မဆွဲထားရင် လဲတော့မှာ သတိထားမှပေါ့ "
" ဟီး ဟုတ်ကိုဟိန်း နှင်းသွားတော့မယ်နော် နောက်ကျနေပြီးမို့ "
" ကောင်းပါပြီးဗျာ "
ဧကရီတစ်မနက်လုံး အစည်းအဝေးထိုင်နေရတာကြောင့် အခုမှပင်ရုံးခန်းထဲပြန်ရောက်တော့သည်။ ရုံးခန်းပြတင်ပေါက်ရှေ့တွင် ပြင်ပလောကကြီးကို ငုံကြည့်ကာအပန်းဖြေနေရင်း ဧကရီမျက်လုံးထဲ ဝင်လာတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် အလိုမကျဟန်ဖြင့် မျက်ခုံးတွေတွန်းကွေးထားသည်မှာ မျက်ခုံးနှစ်ခုတောင် ထိစပ်လုနေပြီး။ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာရှိနေတဲ့မီးငယ်လေး ထိုယောကျာ်းက ခေါင်းလေးပုတ်ပေးတာကို ချစ်စရာပါပီလေးတစ်ကောင်လို ပြုံးပျော်နေတဲ့ပုံစံက ဧကရီရင်ကိုပူလောင်လာစေသည်။ ဧကရီတို့နှစ်ယောက်က ဆယ်နှစ်လောက်ကွာတဲ့သူတွေဖြစ်တဲ့အပြင် မိန်းကလေးချင်းဖြစ်တာကြောင့် တစ်နေ့ဧကရီအပေါ် မီးငယ်လေးသာ စိတ်ကုန်သွားခဲ့ရင်ဆိုတာကို ဧကရီဆက်တောင်မတွေးနိုင်။ မိန်းကလေးချင်းဖြစ်တာကြောင့် သွေးသားဆန္ဒတွေဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ရင် မီးငယ်အပေါ်မှာ အပြည့်အဝစိတ်ကျေနပ်မှုမပေးနိုင်မှာကိုလဲ ဧကရီကြောက်မိသည်။ မနက်တည်းက စိတ်အလိုမကျမှုက တစ်နေ့လုံးစိတ်မကြည်တာကြောင့် ဝန်ထမ်းတစ်ချို့ပင် ဧကရီကိုသတိထားနေရသည်။ ဧကရီဒေါသကြီးရင် သူတို့တွေအတွက် မလွယ်ဘူးဆိုတာ သူတို့ဘဲသိတယ်လေ။
======================
" ဒါက ကုမ္မဏီရဲ့အရေးကြီးတဲ့ရင်နှီးမြှပ်နှံသူဘဲ အခုသွားတွေ့လိုက် ဒီပရောဂျက်အကြောင်းရှင်းပြပြီးတော့ သူလက်မှတ်ရအောင်ယူလာခဲ့ " နှင်းနာရီကြည့်တော့ ရုံးဆင်းချိန်တောင်ရောက်နေတာကြောင့်
" ဌာနမှု အခုရုံးဆင်းချိန်တောင်ရောက်နေပြီးလေ နောက်နေ့ချိန်းလိုက်ပါလား "
" ရင်းနှီးမြှပ်နှံသူကချိန်းရင် ဘယ်ချိန်ဖြစ်ဖြစ်သွားရမှာဘဲလေ ဘာတွေအတွန့်တတ်နေတာလဲ အလုပ်လုပ်တာကြာပြီးဆိုတော့ နင့်ကိုအခွင့်အရေးပေးတာနော် ဘာလဲမလုပ်နိုင်ဘူးလား "
" သွားလိုက်ပါမယ် ဌာနမှု "
" အေး ဒီပရောဂျက်ကိုသာရအောင်လုပ်နိုင်ရင် နင့်အလုပ်အတွက်အများကြီးအထောက်အကူဖြစ်မှာပါ ဆန့်ကျင်ဘက်အနေနဲ့ ရင်းနှီးမြှပ်နှံသူကို အကောင်းဆုံးဝန်ဆောင်မှုမပေးဘဲ စိတ်ပျက်စေခဲ့ရင် ဒုက္ခရောက်မှာ ဒီကုမ္မဏီနဲ့ CEOဧကရီဘဲဆိုတာ မှတ်ထားပါ "
" စိတ်ချပါဌာနမှု နှင်းအကောင်းဆုံးကြိုးစားပါမယ် "
" ကောင်းပြီးလေ ရော့ဒီမှာ သွားရမယ့်လိပ်စာ " နှင်း ဌာနမှုပေးတဲ့လိပ်စာစာရွက်လေးကိုယူပြီး ကားဌားထွတ်လာခဲ့သည်။ ကားသမားရပ်ပေးတဲ့နေရာကိုကြည့်လိုက်တော့ K-Bar ရင်းနှီးမြှပ်နှံသူချိန်းတဲ့နေရာ မှန်ရဲ့လားပြန်ကြည့်တော့လဲ လိပ်စာက မှန်သည်။ နှင်းအထွေအထူးမတွေးတော့ဘဲ ဘားထဲကိုဝင်လာခဲ့သည်။ ရောင်စုံမီးရောင်ရဲ့အောက်မှာ ခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်းအလှတွေကိုဖော်ပြလျက် လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ကနေတဲ့မိန်းမလှတွေရဲ့ဘေးမှာ ပုရိသယောကျာ်းသားတွေက ဝိုင်းပြီးမထိတထိဖြင့် အသားယူနေကြသည်။ ယာမကာရည်ပြည့်ဝပြီး ရစ်မူးနေတဲ့မျက်ဝန်းတွေနဲ့ ယောကျာ်းတွေကို အပိုင်ဖမ်းနေတဲ့ ညဉ့်ဌက်မလေးတွေကလဲ ရှိသမျှအလှတရားတွေကို အစွမ်းကုန်ဖော်ကျူးထားကြသည်။ ဒီအရာတွေကတော့ နှင်းနဲ့တော့ မသက်ဆိုင်ပါ။ နှင်းအလုပ်က ရင်းနှီးမြှပ်နှံသူနဲ့တွေ့ပြီး ပရောဂျက်အကြောင်းရှင်းပြကာ သူ့ဆီကခွင့်ပြုချက်လက်မှတ်ရဖို့က အဓိကပင်။ ရင်းနှီးမြှပ်နှံသူနဲ့ချိန်းဆိုထားသည့် အခန်းရှေ့တွင်နှင်းရပ်တန့်ကာ တံခါးခေါက်လိုက်သည်။ အခန်းထဲအရောက်တွင် လူလတ်ပိုင်းအရွယ်အမျိုးသားတစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ရင်းနှီမြှပ်နှံသူဖြစ်တာကြောင့် နှင်းဘက်ကပင် လက်လှမ်းပေးကာ စတင်မိတ်ဆတ်လိုက်သည်။
" Hello ကျွန်မက စောနှင်းပွင့်ဖြူပါ Royal Groupကိုယ်စား ပရောဂျက်အကြောင်းလာရှင်းပြပေးတာပါ " နှင်းကမ်းပေးတဲ့လက်တစ်ဖတ်ကို ပြန်ဆွဲနှုတ်ဆတ်ကာ
" ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်နာမည် အောင်မင်းပါ ထိုင်ပါခင်ဗျာ ဒီနေရာမှာချိန်းလိုက်တာအဆင်ပြေရဲ့လား ကျွန်တော်က မိန်းမငယ်လေးတစ်ယောက်လာမယ်ဆိုတာ မသိလို့ ဘားလိုနေရာမျိုးမှာချိန်းမိတာပါ "
" ရပါတယ် ကိုအောင်မင်း နှင်းတို့ပရောဂျက်အကြောင်းလေး စရှင်းရအောင်နော် "
" နေပါဦးညီမလေးရယ် အလုပ်ကိစ္စက ဘယ်ချိန်ပြောပြော ရပါတယ် တစ်ခွက်လောက်တော့သောက်ပါဦး "
" မသောက်တော့ပါဘူးကိုအောင်မင်း နှင်းမသောက်တတ်လို့ပါ "
" ဒါအရမ်းမပျင်းပါဘူး ဝိုင်ပျော့ပျော့လေးပါဘဲ ကိုယ်ကျေနပ်အောင်တစ်ခွက်လောက်တော့ သောက်ပေးလေနော် ကိုယ့်ဆီကလက်မှတ်ရဖို့ ဒီလောက်တော့ လုပ်သင့်တယ်မဟုတ်ဘူးလား " အရေးကြီးတဲ့ရင်းနှီးမြှပ်နှံသူဆိုတဲ့ ဌာနမှုစကားကြောင့် နှင်းမငြင်းနေတော့ဘဲ တစ်ခွက်တော့သောက်ပေးလိုက်သည်။ အောင်မင်းကမ်းပေးတဲ့ ဝိုင်ခွက်ကိုမော့သောက်နေတဲ့ စောနှင်းပွင့်ဖြူကိုကြည့်ပြီး မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်သည်။ အဲဒီဝိုင်ခွက်ထဲကို စောနှင်းပွင့်ဖြူမလာခင်တည်းက လိင်စိတ်ကြွဆေးတွေထည့်ထားသည်မဟုတ်လား။ ဝိုင်သောက်ပြီးဘယ်လောက်မှမကြာသေးခင်မှာပင် တစ်ကိုယ်လုံးပူရှိန်ရှိန်ဖြစ်လာတာကြောင့် နှင်းဘယ်လိုမှမနေနိုင်တော့။ ဆေးမိထားတယ်ဆိုတာလဲ နှင်းမသိတော့ ဟန်မပျက်ဆက်နေရင်း
" ကိုအောင်မင်း ခနနော် နှင်းသန့်စင်ခန်းလေးသွားချင်လို့ "
" ရပါတယ်သွားလေ ကိုယ်လိုက်ပို့ပေးရမလား " နှင်းကို ပွတ်သပ်ပြီးပြောလာတဲ့ကိုအောင်မင်းကြောင့် နှင်းရဲ့စိတ်တွေပိုပြီးကြွလာသလားပင်မသိ။ နှင်းအသိစိတ်မပျောက်အောင် ထိန်းရင်း
" ရ... ရပါတယ် ကိုအောင်မင်း နှင်းကိုခွင့်ပြုပါဦး " နှင်းရဲ့လက်မောင်းတွေကို ပွတ်သပ်စုတ်ကိုင်နေတဲ့ ကိုအောင်မင်းကိုအတင်းတွန်းဖယ်ပြီး သန့်စင်ခန်းဆီကို အားတင်းပြီးထွတ်လာလိုက်သည်။
ဧကရီ မီးငယ်နောက်ကိုလိုက်ရင်း K-Barကိုရောက်လာခဲ့သည်။ မီးငယ်လေးအပေါ်မှာ ဦးမိုးနန်းနဲ့သူ့သမီးနန်းစန္ဒာတို့က အန္တရာယ်တစ်စုံတစ်ရာပေးမှာ ကြောက်မိတာကြောင့် ဧကရီအတွင်းရေးမှူးဝတ်ရည်ကို အမြဲတမ်းစောင့်ကြည့်ခိုင်းရသည်။ ရုံးမဆင်းခင်အချိန်လေးမှာ မီးငယ်လေးက ကုမ္မဏီရဲ့ရင်နှီးမြှပ်နှံသူနဲ့သွားတွေ့ရမယ်ဆိုပြီးတင်ပြလာသည်။ သွားတွေ့ရမယ့်နေရာကလဲ ဘားလိုနေရာမျိုးဖြစ်နေတာကြောင့် ဝတ်ရည်ကိုယ်စားဧကရီကိုယ်တိုင် ရောက်လာတာဖြစ်သည်။ အခန်းတစ်ခုထဲဝင်သွားပြီး မကြာခင်မှာပင် ယိုင်တိယိုင်တိုင်နဲ့ထွတ်လာတဲ့မီးငယ်လေးကြောင့် ဧကရီစိုရိမ်စိတ်တွေအမြင့်ဆုံးထိရောက်သွားခဲ့သည်။ သန့်စင်ခန်းဘက်ထွတ်သွားတဲ့ မီးငယ်လေးရဲ့ပုံစံက အရမ်းရဲ့ပူလောင်နေသလို အဝတ်တွေဆွဲချွတ်ချင်စိတ်ကို အတော်လေးထိန်းထားပုံရသည်။ မဟုတ်လောက်ပါဘူးလို့တွေးထင်ထားပေမယ်လည်း မီးငယ်လေးအနားသွားလိုက်တဲ့တဲ့အချိန်မှာ တကယ်ပင်မီးငယ်လေးပုံစံက ဆေးမိထားတဲ့ပုံစံပင်။ အသိစိတ်ပျောက်ပြီး အဝတ်တွေဆွဲချွတ်မလိုလုပ်နေတဲ့မီးငယ်လေးကို အပေါ်ဝတ်ထက်ဝတ်ပေးပြီး ပွေ့ချီလာခဲ့သည်။ ဧကရီပွေ့ချီတာကို ရုန်းရင်းဆန်ခတ်လုပ်ပြီး
" လွှတ်နော် ငါ့ကိုလွှတ် ငါ့ခန္ဓာကိုယ်က မားရဲ့အပိုင်နော် ငါ့ကိုထိလို့မရဘူးနော် " လူကဆေးမိထားတာတောင် မီးငယ်လေးက မားအပိုင်ဆိုပြီးအော်ဟစ်နေတဲ့မီးငယ်ကြောင့် ဧကရီရယ်ချင်မိသည်။
" ဟက် မားအပိုင်ဆိုရင်လဲ ဆေးမိတဲ့ထိသတိလက်လွှတ်နေရလား အရူးမလေး "
===================
ဧကရီ နီးစပ်ရာဟိုတယ်တစ်ခုမှာ အခန်းယူလိုက်ရသည်။ မီးငယ်လေးပုံစံက ဆေးရှိန်တတ်နေတာကြောင့် ဒီပုံစံနှင့် အိမ်ထိခေါ်သွားဖို့က ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်တော့ နီးစပ်ရာဟိုတယ်တစ်ခုကိုသာ ခေါ်ပြီးဆေးရှိန်ပြယ်အောင်လုပ်ရမည်။ ပွေ့ချီလာတဲ့ ဧကရီရဲ့လည်ပင်သားတွေကို ပွတ်သပ်နေရင်း ရီဝေဝေမျက်လုံးတွေနဲ့စိုက်ကြည့်နေတဲ့မီးငယ်လေးကြောင့် ဧကရီရေတောင်ငတ်ချင်သလို အာခေါင်တွေခြောက်လာသည်။ မီးငယ်လေးကို ကုတင်ပေါ်ပစ်ချလိုက်တော့ မီးငယ်လေးတစ်ယောက်လူးလွန့်ပြီးတော့
" ဟင့် အရမ်းပူတယ် ပူတယ် အဝတ်တွေချွတ်ပေးပါ "
" ကျစ် ဒီကလေးကတော့ ဒီနေရာမှာ မားမဟုတ်ဘဲ အခြားလူသာဆို ဘယ်လိုဖြစ်နေလိမ့်မလဲ မီးငယ်... မီးငယ်... သတိထားစမ်း မားလေ မီးငယ်ရဲ့မား စိတ်ကပ်ထားလေ " မီးငယ်ရဲ့ပါးလေးကို ခပ်စပ်စပ်လေးရိုက်ပြီး အသိဝင်အောင်လုပ်နေပေးမယ့်လည်း
" မား တကယ်ဘဲ မားလားဟင် မား မီးငယ်အရမ်းပူတယ် အဝတ်တွေ ချွတ်ပေးပါနော်ဟင့် " ပြောလဲပြော အဝတ်တွေအတင်းဆွဲချွတ်နေတဲ့ မီးငယ်ကိုကြည့်ပြီး ဧကရီဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းပင်မသိတော့ဘူး
" မား... မီးငယ်လိုချင်တယ် မားရဲ့အပြုအစု အယုအယတွေပေးပါနော် မီးငယ်ကမားရဲ့အပိုင်ပါ "
" မီးငယ်... စိတ်ကိုထိန်းစမ်း မီးငယ်အသက်မပြည့်သေးဘဲ မားယူမှာမဟုတ်ဘူး " ဧကရီအော်ပေးလိုက်တော့ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ငြိမ်ကျသွားတဲ့ မီးငယ်လေး ငြိမ်သွားသော်လည်းခနပါဘဲ ဆေးရှိန်တတ်နေဆဲဖြစ်တာကြောင့် အဝတ်တွေအတင်းဆွဲချွတ်နေတဲ့ မီးငယ်ဟာ ကာမတန်ခိုးနဲ့ ဘယ်လောက်တွေပူလောင်နေလဲဆိုတာ ဧကရီမကြည့်ရက်တော့တာနဲ့ မီးငယ်ရဲ့အဝတ်တွေအကုန်ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်သည်။ အဝတ်မဲ့နေတဲ့မီးငယ်လေးရဲ့ပုံစံက ဆေးမသောက်ထားတဲ့ ဧကရီကိုတောင် စိတ်ကြွအောင်လုပ်နိုင်စွမ်းသည်။
" မီးငယ်... မီးငယ် မားလဲ အသွေးနဲ့အသားနဲ့ရယ် ဘယ်သူက စိတ်မပါဘဲနေမှာလဲ ဒါပေမယ့်မီးငယ်လေးက အသက်မပြည့်သေးဘူးလေ မားဆင်ခြင်ရမယ် စိတ်ချမီးငယ်လေးအသက်ပြည့်ရင်တော့ ပြေးစရာနေရာမရှိစေရဘူး ဟင်း...ဟင်း... " ကိုယ်အတွေးနဲ့ကိုယ်ပြစ်မှာနေပြီး လူယုတ်မာအပြုံးမျိုးပြုံးနေတာကို အသိစိတ်ရှိတာသူသာဆို ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထစေသော်လည်း အသိစိတ်မရှိတဲ့ ထိုကလေးငယ်ကတော့ ဘာမှမသိလေရှာ။ မီးငယ်လေးရဲ့ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းခန္ဓာကိုယ်လေးကို ပွေ့ချီပြီး ရေချိုးခန်းထဲခေါ်ကာ ရေပန်းအောက်မှာ ချထားလိုက်သည်။ ရေပန်းအောက်မှာရပ်နေတဲ့ မီးငယ်လေးရဲ့အပေါ် ရေပန်းဖွင့်ချလိုက်ပြီး အေးစက်စက်ရေတွေ ရုတ်တရက်ကြီးကျလာတာကြောင့်လန့်ပြီး ဧကရီခါးပေါ်တတ်ခွတဲ့ မီးငယ်လေးရဲ့ကောင်းမှုကြောင့် ဧကရီပါရေတွေရွဲစိုကုန်သည်။ ဧကရီလဲ ထိုအနေအထားအတိုင်းဘဲ ပြန်ဖတ်ထားကာ ဧကရီရဲ့ကျောပြင်ကို ပွတ်သတ်နေတဲ့မီးငယ်လေးရဲ့လက်တွေက တဖြည်းဖြည်းလျော့ကျသွားမှပင် ဆေးရှိန်ပြယ်လာပြီးဆိုတာ သတိထားမိသည်။ ဆေးရှိန်ပြယ်သွားပြီးဖြစ်တာကြောင့် ဝင်သက်ထွတ်သက်ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်လာတော့မှ ဧကရီရေပန်းကိုပိတ်ပြီး မီးငယ်လေးကိုကုတင်ဆီပွေ့ချီလာခဲ့သည်။ မီးငယ်လေးရဲ့ခေါင်းတွေကို မွှေးဖွတဘက်ကလေးနဲ့သုတ်ပေးပြီး အဝတ်လဲပေးရန်ကြည့်တော့လဲ မီးငယ်လေးအဝတ်တွေက ဆွဲဖြဲထားတာကြောင့် ပြဲနေပြီး။ မနက်မှဘဲ ဝတ်ရည်ကိုဖုန်းဆတ်ပြီး အဝတ်တွေလာပို့ခိုင်းရမည်။ ပင်ပန်းပြီးအိပ်ပျော်နေတဲ့မီးငယ်လေးက အခုကျတော့လည်းဖြူစင်တဲ့ကလေးတစ်ယောက်လိုပင် လောကကြီးကိုမေ့ကာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်နေသည်။ အဝတ်မဲ့နေတဲ့ကိုယ်လုံးသေးသေးလေးကို စောင်နဲ့ပတ်ကာ ဧကရီရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ အိပ်စက်အနားယူလိုက်တော့သည်။ မျောက်လောင်းလေးကိုထိန်းရတာ ဧကရီလဲပင်ပန်းသွားပြီးလေ။
မနက်ခင်းနေရောင်ခြည်အလင်းတန်လေးက မှန်ပြတင်းပေါက်ကို ဖြတ်ပြီးနှင်းရဲ့မျက်နှာလေးကို ရိုက်ခက်လာသည်ကြောင့် နှင်းနိုးလာရသည်။ နှင်းရဲ့ဘေးမှာ အိပ်ပျော်နေသေးတဲ့မားကတော့ နှင်းအမြဲတမ်းကြည့်လို့မဝတဲ့ပန်ချီးကားလေးတစ်ချက်လိုပင်။ နဖူးလေးပေါ် သွယ်ကျနေတဲ့ဆံပင်လေးတွေကိုဖယ်ရှားပြီး ကျယ်ပြန့်နေတဲ့မဟာနဖူးပြင် နှာတန်းစင်းစင်းလေးရယ် ကော့ညွန့်နေတဲ့မျက်တောင်တွေ နက်မှောင်ဖြောင့်စင်းနေတဲ့မျက်ခုံးနက်နက်လေးတွေနဲ့ ဆေးမကူဘဲပန်းရောင်သန်းနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေက နှင်းချစ်မဝရတဲ့အကြောင်းအရင်းလေးတွေပင်။ နှင်း မားရဲ့မျက်နှာလေးကို အနုစိတ်ပုံဖော်နေတဲ့အချိန် တစ်ခုခုမူမမှန်သလိုခံစားမိတာကြောင့် မျက်မှောင်ကြုံမိသည်။ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို စူးစမ်းကြည့်တော့ နှင်းတို့ရဲ့အိပ်ခန်းလဲမဟုတ် ဟိုတယ်တစ်ခုခုရဲ့အခန်းလိုမျိုးပင်။ နှင်းခြုံထားတဲ့ စောင်အောက်ကိုငုံ့ကြည့်တော့ မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် လန့်အော်မိသည်။
" အား..... " မီးငယ်ရဲ့အော်သံကြောင့် ဧကရီလန့်နိုးလာသည်။
" မီးငယ်... မီးငယ်လေး ဘာဖြစ်လို့လဲ ဘယ်နားနာလို့လဲ တစ်ခုခုဖြစ်လို့လား "
" မား... မား မီးငယ်လေ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲဟင် မီးငယ်အဝတ်တွေကော မားဘာလုပ်လိုက်တာလဲ " မျက်နှာပျက်မတတ်အော်နေတဲ့ မီးငယ်ကို စချင်လာတာနဲ့ စပ်ဖြီးဖြီးမျက်နှာနှင့် အပေါ်အောက်စုံဆန်ကြည့်ကာ
" ဘာလုပ်လိုက်တယ်ထင်လို့လဲ "
" ပြောတော့ မီးငယ်အသက်မပြည့်မချင်းဘာမှမလုပ်ပါဘူးတဲ့ ဟီ... ဟီ... မားလူလိမ်မကြီး " မီးငယ်ကြောင့် ဧကရီအားရပါးရရယ်မောကာ
" ဟား... ဟား... မီးငယ်မနေ့ညက အကြောင်းတွေ ဘာမှမမှတ်မိဘူးလား ပြန်စဉ်းစားပါဦး ရှင်လေးဘယ်လောက်ဆိုးသွမ်းနေလဲဆိုတာ မားသာဥပုတ်မစောင့်ဘူးဆိုရင် ရှင်လေးရစရာတောင် ရှိမှာမဟုတ်ဘူးနော် " နှာခေါင်းလုံးလုံးလေးကိုဆွဲညစ်ပြီး ပြောတာလေးကို ညဏ်မှီသလောက်စဉ်းစားနေပုံလေးက ချစ်စရာလေးပင်။ နောက်မှပြန်သတိရသွားသလို ရှက်နေတဲ့ပုံစံလေးက စတော်ဘယ်ရီခင်းထဲရောက်သွားသလို မျက်နှာတစ်ခုလုံးနီရဲနေသည်။
" ခနစောင့် ဝတ်ရည်ကိုဖုန်းဆတ်ထားတယ် ခနနေ အဝတ်တွေလာပို့ပေးလိမ့်မယ် "
" ဟုတ်မား... "
" မျက်နှာသွားမသစ်ဘူးလား မားသစ်ပေးမယ်ထ " ဧကရီပွေ့ချီပေးမယ်ဆိုတော့ လက်ကမ်းလာတဲ့မီးငယ်လေး နောက်မှသူ့အခြေအနေကိုသတိရလာတော့ စောင်ကိုရင်ဖတ်ထိဆွဲခြုံကာ
" ဟီး... သစ်တော့ဘူး နောက်မှသစ်မယ်နော် " ဧကရီ မီးငယ်လေးရဲ့ခေါင်းကိုခပ်ဖွဖွလေးပွတ်ကာ ရေချိုးခန်းသာဝင်လိုက်တော့သည်။
=====================
အပိုင်သစ်လေးရပါပြီးနော် Updateကြာနေတဲ့အတွက် သာသာတောင်းပန်ပါတယ်နော် သာသာအလုပ်တစ်ဖတ်နဲ့ဝါသနာပါတဲ့စာလေးတွေရေးနေတာမို့ Upဖို့ကြာနေရင် သာသာကိုနားလည်ပေးကြပါနော် အဆုံးထိရေးပေးမှာမို့ စိတ်ရှည်ရှည်လေးစောင့်ပေးကြပါ သာသာကိုလဲအားပေးကြတဲ့တစ်ယောက်ချင်းဆီကိုလည်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ဝေဖန်ရေးလေးတွေလဲ အားမနာတမ်းပေးကြပါနော်
YOU ARE READING
မားရဲ႕ မီးငယ္ေလး (Completed )
RomanceGL Story Unicode နဲ႔ေရာ Zawgyi နဲ႔ေရာ နွစ္မ်ိဳးလံုးနဲ႔ ေရးေပးထားလို႔ စာဖတ္သူေတြ အဆင္ေျပၾကပါေစ
